MAŁA KROPKA. Stanisław Jerzy Lec – inspiracje XIV


 

 

**

Gdy znalazłem się na dnie, usłyszałem pukanie z dołu.

/Dowód bezustannej, wzajemnej admiracji Rafała Trzaskowskiego i Donalda Tuska./

 

**

I koleje losu są upaństwowione.

/Wyborcze marzenie Platformy Obywatelskiej./

 

**

Kto wystawił różę do wiatru?

/Panią Różę Thun? Do wiatru od Niemiec? Donald Tusk./

 

**

Legendy o miłości przechodziły z ust do ust – bez słów.

/Wiadomo: „Usta milczą, dusza śpiewa. Kochaj mnie…” – z arii operetki „Wesoła Wdówka”, w wykonaniu Marty Eggerth i Jana Kiepury./

 

**

Ach, bezsiła grawitacji!

/Donalda Tuska: do Moskwy i Berlina./

 

**

Marksymaliści.

/Poseł Adrian Zandberg, wraz z towarzyszami./

 

———–

Stanisław Jerzy Lec „Myśli nieuczesane wszystkie”, Noir sur blanc, Warszawa, 2006

Inspiracje /kursywą/: SZYMON GIŻYŃSKI

 

Podziel się:

18 komentarzy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *