Konkurs po raz pierwszy ogłoszony został w 2001 roku (odbywa się jako triennale). Każda edycja jest próbą odpowiedzi na pytanie: Jaka jest młoda polska sztuka? Konkurs nie dąży do ciągłego zmagania się z definicją malarstwa, ale promuje je jako dziedzinę tradycyjną, z utrwaloną w historii sztuki pozycją, dziedzinę będącą najlepszym punktem odniesienia w ocenie talentu i rzemiosła młodych twórców.
Patron konkursu, Marian Michalik – artysta malarz z Częstochowy – był twórcą znakomitych martwych natur, budowanych ze zwykłych, powtarzających się przedmiotów – rekwizytów. Emanujące tajemnicą trwania, układające się w cykle tematyczne obrazy cieszą się niesłabnącym powodzeniem publiczności. Sam Marian Michalik był skromnym, lubianym w środowisku człowiekiem, interesował się twórczością młodszych kolegów, wspierał ich i dzielił się wiedzą malarską. Jako partner, nie jako mentor – ten rodzaj relacji organizatorzy chcą zachować w zasadach konkursu. Oczekiwaniem wobec prac zgłaszanych na konkurs jest świadome budowanie autorskiego języka wypowiedzi artystycznej, a nie naśladowanie stylu Michalika, ani nawet inspirowanie się nim.
Mistrzostwo formy patrona Konkursu, indywidualny styl wynikały przede wszystkim z talentu, ale też w znacznej mierze z wielkiej pracowitości i wytrwałości w dążeniu do samodoskonalenia. Ale nie da się zaprzeczyć, że jest w tej twórczości znacznie więcej, niż tylko doprowadzony do perfekcji warsztat – siła wyrazu, intelekt, metafora. I właśnie te wartości – warsztatowe i intelektualne – chcemy w młodych twórcach zaszczepić. Służyć temu ma także dodanie w siódmej edycji tematu wiodącego – OBECNOŚĆ.
W załączeniu – regulamin wraz z karta zgłoszenia. Prosimy o uważne zapoznanie się z zasadami konkursu.
Zgłoszenia przyjmowane do 15 września 2022.