Historia

Wojciech Lisiecki, bratanek ppor. Stanisława Lisieckiego „Jaguara” (1908–1946), dowódcy najaktywniejszej jednostki partyzanckiej działającej latem 1946 r. na terenie powiatów częstochowskiego, lublinieckiego i kłobuckiego wziął udział w filmie „Czas Jaguara – Bitwa o Polskę”. Premiera produkcji sfinansowanej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej odbyła się 10 lutego br. w częstochowskim Muzeum Monet i Medali Jana Pawła II. Dzisiaj Wojciech Lisiecki opowiada o wojennych losach swojej rodziny.

W roku bieżącym celebrujemy 160. rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego. Jest to doskonała okazja, by sprostować zdeformowany obraz powstania w świadomości wielu Polaków oraz spopularyzować mało znane istotne fakty oraz długofalowe pozytywne jego skutki, jakie przyniosło, pomimo klęski militarnej, licznych ofiar zarówno poległych, jak i zesłanych na Sybir. Pamiętajmy, że przedwczesny wybuch niedostatecznie przygotowanego powstania został wymuszony poborem młodych ludzi do rosyjskiego wojska na wieloletnią służbę. Walki powstańcze z różnym natężeniem objęły cały obszar przedrozbiorowej Rzeczypospolitej Obojga Narodów – również w okolicach naszego miasta nie brakuje miejsc z walkami związanych.

Mirosław Zwoliński, pasjonat i znawca Jury Krakowsko-Częstochowskiej oraz samej Częstochowy, emerytowany pracownik Biura Projektowo-Konstrukcyjnego Huty Częstochowa, harcmistrz ZHP, instruktor kształcenia kadr przewodnickich z 13 uprawnieniami przewodnickimi, także po 5 parkach narodowych, autor 11 książek o tematycznie związanych z subregionem częstochowskim województwa śląskiego, w tym o powstaniu styczniowym w regionie częstochowskim, legendach jurajskich, opisał szczegółowo 42 kamienice w Alejach N. M. P. W rozmowie nawiązujemy do ostatniej publikacji pt. „Królestwo pstrąga w Złotym Potoku”, na temat 140-letniej nieprzerwanie trwającej historii hodowli pstrąga w Złotym Potoku. Książkę wydało w 2022 roku Wydawnictwo Poligram, składa się z 50 stron, jest bogato ilustrowana, zawiera liczne zdjęcia archiwalne.

Pomimo odległości dzielącej Kraków od Częstochowy, niektórzy mieszkańcy naszego miasta upodobali sobie doroczną zabawę na Balu Galicyjskim w Krakowie, który odbywa się niemal nieprzerwanie od 25 lat. Raz jedynie Bal nie odbył się z powodu pandemii koronawirusa w roku 2021. Impreza ma miejsce w ostatnią sobotę karnawału, tradycyjnie charakter bezalkoholowy, prowadzona jest przez profesjonalnego wodzireja Józefa Hojnę (z nieodłącznym cylindrem i laską) i jego pomocników. Nawiązuje do szlacheckich tradycji staropolskich: rozpoczyna się niezmiennie polonezem, po którym tańczony jest walc, a następnie aż do białego niemal rana uczestnicy bawią się przy szerokim spektrum przebojów z wielu wcześniejszych lat. W przerwach losowane są atrakcyjne nagrody, najczęściej wejścia dla par na rozmaite krakowskie imprezy kulturalne jak koncerty, spektakle teatralne czy seanse filmowe, do eleganckich restauracji, a także płyty CD z muzyką, zbierane są datki na Hospicjum Św. Łazarza w Krakowie. Ciekawym przerywnikiem są krótkie rozmowy z osobami zaangażowanymi w cenne inicjatywy społeczne. Warto tam być.

Urodziła się 23 stycznia 1895 r. w rosyjskim Pskowie, ale w polskiej rodzinie. Była córką Jerzego (lekarza kolejowego) i Teresy z Palczewskich.

Długo kazała na siebie czekać zima i dopiero w połowie lutego rozpoczęła się na dobre. Temperatura obniżyła się gwałtownie 9 lutego wieczorem do -14 ͦC, a 10 lutego rano mróz wynosił -20ͦC, dając się odczuć w sposób dotkliwy, wiatr wiał z kierunków wschodnich. Nader niska temperatura powodowała obmarznięcia przewodów (węży) hamulcowych Westinghausa i ogrzewalnych w pociągach osobowych. Zwłaszcza pociągi mające wyruszyć w drogę, to jest podstawione na perony są obmarzłe, co wywoływało opóźnienia w wyruszeniu w drogę.

5 sierpnia 1888 roku był przełomowym dniem w dziejach motoryzacji. Tego dnia konstrukcja zwana automobilem została pierwszy raz użyta w podróży i to nie przez konstruktora, a przez jego żonę. Dotychczasowe wyobrażenie automobilu, którym nie dało się przejechać większej odległości zostało zmienione w pamięci dzięki Berthcie Benz, którą rzadko wymienia się wśród imion innych pionierów motoryzacji.

Zima stanu wojennego. Wieczór. Silny mróz. Zbliżam się do domu. Widzę grupę ludzi pchających przez zwały śniegu sanki, na których leży duży, ciemny kształt.

…z miejscowości Poręba Żegoty, właściciel Młoszowej k. Trzebini – Piłsudczyk, Dyplomata i Przyjaciel Węgier

1 grudnia 1922 roku rozpoczęła swoją działalność częstochowska powiatowa Kasa Chorych, instytucja zarządzająca dużymi funduszami i prowadząca szeroką akcję społeczną leczniczo-ubezpieczeniową. W myśl ustawy z 19 maja 1920 roku o obowiązkowym ubezpieczeniu na wypadek choroby (Dz.U. z 1920 r. Nr 44, poz. 217) w art. 3 zapisano „obowiązkowi ubezpieczenia podlegają wszystkie osoby bez różnicy płci, zatrudnione na podstawie stosunku roboczego lub służbowego”.

Tematem mojego artykułu będą wydarzenia, które doprowadziły do odzyskania niepodległości. W drodze ku końcowi wojny oraz niepodległości naszej ojczyzny ważne były wydarzenia sierpniowe. Trwająca od lipca ofensywa aliancka nie przyniosła szczególnych zwycięstw – oni atakowali, natomiast mocarstwa centralne broniły się. 8 sierpnia 1918 roku aliantom udało się przełamać opór wojsk niemieckich na zachodzie. Jak wspominał głównodowodzący marszałek Paul von Hindenburg, był to „czarny dzień armii niemieckiej” w bitwie pod Amiens, gdzie 300 czołgów Mark V zniszczyło, a dokładniej rozjechało, 2 dywizje niemieckie czekające na rozkazy w okopach.

W dniu Wszystkich Świętych, 1 listopada 1922 roku, o godzinie 3 po południu z kościołów parafialnych pod wezwaniem św. Zygmunta i pod wezwaniem św. Rodziny w Częstochowie wyruszyła bardzo liczna procesja wspólna do cmentarza na Kulach. Przybyło również wojsko z orkiestrą. Tysięczne tłumy rozproszyły się po cmentarzu, aby na mogiłach swych bliskich wznieść ciche modlitwy za dusze zmarłych. Należy zaznaczyć, że po raz pierwszy od kilku lat groby były rzęsiście iluminowane tradycyjnymi lampkami.

Historia śląskiego Kopciuszka, czyli Joanny Gryzik, to niesamowita opowieść o dziewczynce, która w wieku zaledwie 6 lat odziedziczyła uznawany za jeden z największych na Śląsku majątków. Ta niewiarygodna historia to zasługa bukietu polnych kwiatów i dobrego serca małej czterolatki, która nie bała się podejść do oszpeconego na twarzy samotnika Karola Goduli mówiąc podobno: „to dla wos panie Godula, bo jo wos kochom”. Ten gest i słowa musiał uznać za szczere i wyjątkowo urzekające, ponieważ to mała Joasia, a nie rodzina Karola Goduli, otrzymała w spadku prawie całą fortunę. Warto poznać tę niezwykłą historię. Zapraszamy do lektury.