Informacje i wiadomości z Częstochowy oraz regionu częstochowskiego

27 marca w kościele pw. św. Maksymiliana M. Kolbego rozprawiano o końcu świata. Było to już kolejne (udane!) spotkanie interdyscyplinarne w parafii na Północy. Comiesięczne parafialne wykłady, pod przychylnym okiem ks. proboszcza Gabriela Maciejewskiego, zainicjował w grudniu ub. r. roku ks. Norbert Pikuła.
– Chodząc po kolędzie zauważyłem wśród naszych wiernych ogromny potencjał intelektulany; mieszka tu wielu doktorów, profesorów, ludzi nauki, którzy mogliby podzielić się swoją nietuzinkową wiedzą w szerszym gronie. Stąd pomysł na wykłady. Trzeba przyznać, że pomysł chwycił. Na spotkania przychodzi zaskakująco dużo mieszkańców dzielnicy. W grudniu, na przykład, można było posłuchać i porozmawiać o sztucznej inteligencji – wykładowcą był dr inż. Adam Sokołowski, w lutym, pod kierunkiem prof. Jacka Kozioła, dyskutowano o klonowaniu i inżynierii genetycznej, a ostatni, wspomniany na wstępie, wykład brzmiał: “Koniec świata. Kiedy i jak? Dialog między współczesną kulturą, nauką a wiarą (wizja kosmologiczno-filozoficzna, a
teologiczno-biblijna). Wysłuchało go ponad 120 osób!
– Nie spodziewałem się tylu słuchaczy – dodaje ks. Pikuła, ustawiłem jedynie 80 krzeseł. Trzeba było dostawiać dodatkowe. O “Końcu świata…” mówił ks. dr Jan Koclęga, eschatolog z Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie, członek Polskiego Towarzystwa Teologicznego w Krakowie Oddział w Częstochowie. Już 24 kwietnia dojdzie w parafii do spotkania z dr n. med. Czesławem Makowskim, który wyjaśni zawiłości “Prawidłowego odżywiania oraz skutki chorobowe wynikające z nieprawidłowego żywienia”. W imieniu organizatorów serdecznie zapraszamy. Dodajmy, że duży wkład w przygotowanie prelekcji wnosi VIII Liceum Ogólnokształcące Samorządowe.

– Jest Pan jednym z liderów częstochowskiego biznesu i jako prezydent Regionalnej Izby Przemysłowo-Handlowej inicjatorem Porozumienia trzech częstochowskich izb gospodarczych. Proszę powiedzieć czemu ma służyć ten alians?
– Izby gospodarcze są postrzegane według tego co robią, jaką działalność prowadzą, ilu członków zrzeszają, i na jakim terenie działają. Samodzielnie Izba nie ma takiej siły, jak Izby zgrupowane w jednej organizacji. W Częstochowie, w oparciu o ustawy działają trzy Izby. Dwie: Regionalna Izba Przemysłowo-Handlowa i Regionalna Izba Gospodarcza zrzeszone w Krajowej Izbie Gospodarczej oraz Częstochowska Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Rzemieślniczej Częstochowa nie była uboga w samorządowe organizacje gospodarcze, ale do chwili Porozumienia nie było współpracy między nimi. Skutkowało to tym, że różne projekty dotyczące działalności gospodarczej czy rozwoju regionalnego, nie były konsultowane między izbami i dochodziło do nieporozumień. Również władze nie wiedziały z kim się kontaktować, z kim konsultować swoje zamiary. Dlatego wydawało nam się konieczne stworzenie jednolitej platformy do rozmów gospodarczych. Spotkało się to z dużym oddźwiękiem, zarówno wśród samorządów gospodarczych, jak i terytorialnych władz samorządowych. Na dziś jest to unormowane w ramach naszego Porozumienia i jak sądzę w dłuższym okresie czasu zaowocuje nowymi, lepszymi pomysłami. Ważne jest porozumienie współdziałania naszych Izb z samorządem terytorialnym, czyli z prezydentem Miasta Częstochowy, ale teraz możemy występować również w stosunku do innych samorządów terytorialnym, spoza Częstochowy.

W spotkaniu, oprócz ministra Gospodarki, Pracy, Płacy i Polityki Społecznej Jerzego Hausnera, uczestniczyli: wiceministrowie z tego resortu Irena Herbst i Marek Kossowski, wojewoda śląski Lechosław Jarzębski, wicemarszałek Marian Jarosz, Prezes Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości Mirosław Marek, Prezes Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. Arkadiusz Krężel, reprezentanci Ministerstwa Skarbu, prezes Centrali Zaopatrzenia Hutnictwa, prezesi częstochowskich hut, dyrektor WUP Tomasz Górski, związkowcy. Miasto, obok prezydenta Tadeusza Wrony i jego zastępcy Haliny Rozpondek, reprezentowała Lidia Piestrzyńska – dyrektor Miejskiego Ośrodka Wspierania Przedsiębiorczości, prawa ręka prezydenta ds. gospodarki oraz przedstawiciele m.in. wydziałów strategii i budżetu.

W piątek, 21 marca, w ratuszowych piwnicach ks. Grzegorz Ułamek, dziennikarz i publicysta, duszpasterz środowisk twórczych w Częstochowie, promował swą najnowszą książkę “Suplement Wielkopostny” – codzienne rozważania i niedzielne rozmowy. Gościem specjalnym spotkania był ks. biskup Antoni Długosz, jeden z bohaterów “Suplementu”.

– Czym zajmuje się Komisja Edukacji, Kultury i Sportu?
Elżbieta Kunicka, przewodnicząca Komisji Edukacji, Kultury i Sportu: – Plan pracy dopiero tworzymy. Nasza Komisja przede wszystkim zajmuje się opiniowaniem projektów uchwał na sesje Rady Miasta. Ponadto, opiniujemy wnioski organizacji i stowarzyszeń pozarządowych, teraz np. są to wnioski o dotacje z Wydziału Edukacji i Sportu na organizację wypoczynku dla dzieci młodzieży. Musimy stwierdzić, czy wyrażamy zgodę na przyznanie takiej czy innej kwoty na działalność danej organizacji czy stowarzyszenia. Niedługo czekają nas konkursy na dyrektorów różnych placówek. Nasza działalność dotyczy także remontów placówek sportowych, kulturalnych i oświatowych. Poza tym, wszystkie sprawy bieżące. Będą posiedzenia wyjazdowe Komisji, może w MOSiR-ze, może w którejś ze szkół, żeby zobaczyć co się tam dzieje.

W piątek 21 stycznia upust swemu niezadowoleniu dali również rolnicy z gmin Zielona Dąbrowa, Przyrów, Koniecpol, Żytno i Lelów. Zaprotestowali po raz pierwszy w historii; blisko 400 osób wyszło na drogę krajową w Świętej Annie. Było pokojowo.
Przemysłu nie ma tu żadnego. Około 90 procent mieszkańców tych terenów żyje z rolnictwa, a na ich nieszczęście ziemia jest tu licha. O tym, że na wsi jest dziś największa bieda wszyscy tu zdaje się wiedzą, choć niektórzy już się do tego przyzwyczaili, a może nawet… zapomnieli.
– Tak się złożyło, że przez tydzień oglądałem telewizję. Szlag mnie trafiał, codziennie na ekranie to samo: sprawa Rywina i sprawa Rywina – opowiada Ryszard Bojarski, główny inicjator blokady. – Za rok mamy wejść do Unii, a tu nikt w okolicy tak naprawdę w tym się nic a nic nie orientuje, żaden rolnik nic mi nie wytłumaczy, bo sam nie wie, co go w tej zjednoczonej Europie czeka, na co może liczyć. Natomiast w telewizji: sprawa Rywina. Zwołałem spotkanie w remizie, w Ulesiu, i tydzień po tym spontanicznie wyszliśmy na drogę.

Rozmowa z dyrektorem Jasnogórskiej Rodziny Różańcowej, ojcem paulinem Bogumiłem Schabem rozmawia Piotr Proszowski.

Po raz kolejny w blokach Elaneksu zabrakło ogrzewania. Do skandalicznej sytuacji doszło w ubiegłym tygodniu, gdzie temperatura powietrza sięgała w nocy minus 10 stopni. W ponad stu mieszkaniach było zaledwie 12 stopni powyżej zera. Pozbawieni ciepła ludzie dogrzewają się grzejnikami elektrycznymi, a ciepłą wodę podgrzewają na kuchenkach.

Częstochowski hotel Mercure Patria został laureatem XV Konkursu “Złoty Klucz 2002”, zorganizowanym przez Polskie Zrzeszenie Hoteli pod patronatem Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej.

– W pracach i plenarnych wystąpieniach sejmowych prezentował Pan stanowisko PiS-u wobec dwu ostatnio dyskutowanych ustaw: tzw. weterynaryjnej oraz o zalesianiu; obu bardzo ważnych dla polskich rolników. Na czym polega Pańska rola?
– Brałem pełną merytoryczną i polityczną odpowiedzialność za przygotowanie stanowiska Klubu Prawa i Sprawiedliwości wobec projektów obu ustaw prezentowane w moich wystąpieniach, podczas obrad plenarnych i dyskusji w komisjach oraz w głosowaniach.

Barbara Rosiek – urodziła się w Częstochowie. Ukończyła psychologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Pracowała jako psycholog w szpitalach w Lublińcu i Częstochowie, a także w Towarzystwie Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych \\\”Powrót z U\\\”. Od 1993 roku jest członkiem Oddziału Krakowskiego Związku Literatów Polskich. Swoje wiersze oraz prozę zamieszczała na łamach \\\”Galerii\\\”, \\\”Integracji\\\”, \\\”Okolic\\\”. Wydała trzy powieści. Debiut książkowy Barbary Rosiek – \\\”Pamiętnik narkomanki\\\” ukazał się w 1985 roku. Kilka lat poźniej, kolejno powstały: \\\”Kokaina\\\” (1992) oraz \\\”Byłam schizofreniczką\\\” (1995). Jest także autorką dziewięciu tomików poetyckich.
W 2002 roku, za całokształt literacki, Barbara Rosiek, otrzymała srebrny medal, przyznany przez International Biographical Centre Cambridge England. Otrzymanie medalu, wiąże się z zamieszczeniem biogramu osoby nagrodzonej w międzynarodowej edycji \\\”Who\\\’s Who 2000-2100\\\”. Ze względu na zły stan zdrowia Barbara Rosiek nie pracuje zawodowo.
– Rok 2002 był dla Pani rokiem ważnym i wyjątkowym.
– Pod względem literackim, rzeczywiście, był to dobry i ważny rok. Po raz dziewiąty został wznowiony \\\”Pamiętnik narkomanki\\\”, a po raz drugi, tym razem \\\”Pracownia Słów\\\” wydała \\\”Kokainę\\\”. Ale najistotniejszą sprawą dla mnie było to, iż zostałam obdarowana srebrnym medalem za całokształt twórczości literackiej. Medal został mi przyznany przez International Biographical Centre Cambridge England. Do tej nagrody zgłosił mnie Związek Literatów Polskich Oddział w Krakowie. Naprawdę, proszę mi wierzyć, wydarzenie to, było dla mnie ogromnym
zaskoczeniem a także i dużą radością.
– Pani debiut literacki to \\\”Pamiętnik narkomanki\\\”. Czy spodziewała się Pani, że książka zdobędzie ogromną popularność wśród różnych kręgów czytelników: młodzieży, rodziców i wychowawców?
– Absolutnie nie. Pisząc \\\”Pamiętnik narkomanki\\\” pragnęłam zwrócić uwagę na, istniejący już wówczas w Polsce, poważny problem narkomanii wśród młodzieży. Książka ta jest ostrzeżeniem oraz przestrogą dla tych, którzy chcieliby spróbować narkotyku. Wiem, że \\\”Pamiętnik\\\” czytany jest przez młodych ludzi z ogromnym zainteresowaniem, o czym dowiaduję się w bezpośrednich rozmowach i na spotkaniach autorskich. Utwór ten wszedł również do kanonu lektur szkolnych i doczekał się wielu adaptacji teatralnych. Wystawiany był na scenach w Olsztynie, Częstochowie, Elblągu, Zielonej Górze, Bielsku-Białej.

Zatrudnienie, rynek pracy, bezrobocie – jakkolwiek nie nazwalibyśmy życiowej konieczności każdego, czynnego zawodowo człowieka w Polsce, te określenia oznaczają nierzadko dramat. Potwierdza to bilans za 2002 r. W końcu grudnia ubiegłego roku ponad 3 miliony 390 tysięcy Polaków nie miało pracy. Stopa bezrobocia zwiększyła się do 19,4 proc. Ten poziom bezrobocia był największy w kraju od niepamiętnych czasów i ciągle rośnie. Problemy ze znalezieniem pracy dotykają wszystkich – bez względu na zawód, wykształcenie i wiek. Eksperci alarmują, że może być jeszcze gorzej. Coraz bardziej staje się realny czarny scenariusz – już wkrótce pracy może nie mieć nawet co piąty Polak