Historia

W ostatnich dniach wojny polscy duchowni w obawie przed likwidacją obozu i wymordowaniem przez hitlerowców wszystkich uwięzionych, uroczystym Aktem zawierzyli siebie i współwięźniów św. Józefowi Kaliskiemu, prosząc za jego wstawiennictwem o cud ocalenia. 29 kwietnia 1945 roku obóz został niespodziewanie wyzwolony przez niewielki oddział patrolowy armii amerykańskiej. Po wojnie ocaleni księża dziękowali za to, pielgrzymując do kaliskiego sanktuarium.

Czasem jedna chwila zmienia życie człowieka, niekiedy jeden dzień zmienia życie ludzkości. Podchodząc do swoich obowiązków przykładnie staramy się je wypełniać jak najlepiej. Zarówno te wobec siebie jak i społeczności sobie powierzonej.

23 kwietnia w sprzedaży ukaże się nowy tom Wielkiego Leksykonu Uzbrojenia Pozycje opóźniające “Lubliniec” i “Częstochowa” autorstwa Adama Kurusa.

Ppłk dypl. dr Stanisław Wilimowski to jedna z tych postaci, które walcząc we wrześniu 1939 roku na częstochowskiej ziemi w obronie Ojczyzny, oddały jej rzecz najcenniejszą, własne życie. Co warte podkreślenia, a co nie dla każdego jest oczywiste, ppłk Wilimowski był także najstarszym stopniem oficerem 7 Dywizji Piechoty poległym w walce we wrześniu 1939 roku.

Kolejna 157. rocznica Powstania Styczniowego skłania do refleksji i zadumy nad meandrami polskiej historii. Jak zwykle przy takich okazjach tu i ówdzie pojawiają się zarzuty wygłaszane przez „ludzi rozsądnych”, że ulubionym zajęciem Polaków jest świętowanie klęsk. Autorzy takich bałamutnych i niesprawiedliwych tez nie rozumieją istoty polskiej tożsamości.

Dnia 21 lutego bieżącego roku w pałacu w Koszęcinie odbyła się uroczystość upamiętniająca postać ppłk. Jana Kowalewskiego, który został przez Senat RP obrany patronem 2020 r. Wydarzenie uświetnił występ Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”, a gospodarzem uroczystości był senator Ryszard Majer. Choć ppłk Jan Kowalewski nie był związany z naszym regionem, to jego wybitne zasługi nakazują poświęcić mu nieco miejsca na łamach „Nad Wartą”.

Dzień 14 lutego 1942 roku to data utworzenia największej formacji zbrojnej Polskiego Państwa Podziemnego – Armii Krajowej. W bieżącym roku mija lat od tego wydarzenia.

WŁADYSŁAW STEFAN SEBYŁA

(1902-1940)

Wśród postaci związanych z naszym miastem, które bezwzględnie zasługują na przypomnienie są tzw. cisi bohaterowie. Ludzie, którzy realizowali swoje powołanie bez względu na okoliczności, ale pod dyktando głosu serca, sumienia i poczucia obowiązku. Wielu z nich, którzy dodatkowo wykazali się bohaterstwem, angażując się w walkę zbrojną i działalność konspiracyjną, złożyło swoje życie na ołtarzu ojczyzny, ale było i wielu takich, którzy przeżyli. Przechodząc przez ogień próby lat wojny, okupacji i stalinizmu, udało im się znaleźć dla siebie niszę w nowych, niełatwych warunkach i kontynuować to, co było ich pracą i pasją. Kolejny raz opowiemy o jednym z nich.

Stanisław Lisiecki „Jaguar” awansowany pośmiertnie do stopnia kapitana

Zgodnie z umową polsko-niemiecką, zawartą w Berlinie w dniu 25 listopada 1919 roku, o wycofaniu wojsk niemieckich z odstąpionych Polsce obszarów po zawarciu traktatu wersalskiego i oddaniu w zarząd cywilny Polakom Pomorza, trwało w lutym 1920 roku przejmowanie tego terenu przez Wojsko Polskie pod dowództwem generała porucznika Józefa Hallera. W dniach 2–4 lutego 1920 roku Wojska Polskie osiągnęły granicę polsko-niemiecką na zachodzie. 5 lutego 1920 roku oddziały niemieckie wycofały się z Gdańska do Prus Wschodnich, miasto to zostało obsadzone przez oddziały angielskie. 7 lutego 1920 roku Wojsko Polskie zajęło Kartuzy, Sierakowice, 8 lutego –Wejherowo, 9 lutego – Luzino koło Wejherowa, Jastarnię, Hel, Rozewie, 10 lutego – Puck, 11 lutego – Wielką Wieś. Proces przejmowania Pomorza przez Polaków zakończył się 11 lutego 1920 roku. Polskie wybrzeże liczyło 147 km.

‑ mowa o poecie Kłobucka Władysławie Sebyle, w 80. rocznicę śmierci w Katyniu

W grudniu 2019 r. w dwóch miastach położonych na zachodnim krańcu Małopolski, tj. w Szczekocinach (pow. zawierciański) i w Przedborzu (pow. radomszczański woj. łódzkie) odbyły się uroczystości o charakterze patriotycznym, religijnym i edukacyjnym ku czci gen. dyw. Wojsk Polskich Księstwa Warszawskiego Kawalera Orderu Wojennego Virtuti Militari Antoniego „Amilkara” Kosińskiego (1769–1823) z okazji 250. rocznicy Jego urodzin. Powstała zatem świetna okazja, aby przypomnieć sobie o zapomnianej historii Częstochowy oraz ziemi częstochowskiej, myszkowskiej i zawierciańskiej.

Współcześnie istnieją różne formy pomocy i instytucje charytatywne, ale duża część z tych, co znaleźli się na marginesie życia, pozostaje poza ich zasięgiem. Wiele ludzkich dramatów przebiega w ukryciu i tylko ci najbardziej zdesperowani mają odwagę głośno prosić o wsparcie.

Urodził się 20 marca 1931 roku w Czortkowie na Kresach Wschodnich. Zmarł 17 grudnia 2018 roku w Częstochowie. Andrzej Stoszek był w Częstochowie lekarzem i działaczem społecznym. Udzielał się na rzecz Towarzystwa Przyjaciół Miasta Częstochowy oraz Towarzystwa Przyjaciół Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Działał w Młodzieżowym Chrześcijańskim Stowarzyszeniu w Częstochowie, z siedzibą przy Al. NMP.

ZENON LUDWIK KLEMENSIEWICZ

(1891–1969)