Informacje i wiadomości z Częstochowy oraz regionu częstochowskiego

Od kilku lat OPK ,,Gaude Mater” prezentuje wyróżnione prace absolwentów szkoły plastycznej. W tym roku wernisaż wystawy odbył się 13 października. Zaprezentowano ok. 50 najlepszych prac.

Jest znaną – i bodajże jedyną – wokalistką jazzową mieszkającą w naszym mieście. W każdym bądź razie: jedyną o tak wysokiej renomie i tak znakomitych warunkach wokalnych oraz o fantastycznej barwie głosu. Nie ma w sobie nic z ujemnych cech tzw. gwiazdy, choć ma wiele atrybutów, aby głowę nosić bardzo wysoko.
Lidka Pospiesalska, bo tak po prostu najczęściej nazywają ją bliżsi i dalsi znajomi, jest kobietą drobną, wręcz filigranową, bardzo skromną, o pięknej i niebanalnej aparycji, żoną znanego muzyka i kompozytora Marcina Pospieszalskiego, matką 17-letniego Nikodema i 14-letniego Mikołaja. Urodziła się 14 marca 1960 r. w Obornikach Wlkp. pod Poznaniem. Chciała być lekarzem, biologiem, architektem lub artystką malarką, jednak skończyła geografię na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Później były studia na Wydziale Muzyki Jazzowej i Rozrywkowej w katowickiej Akademii Muzycznej. Tam właśnie poznała Marcina, pobrali się jeszcze na studiach.

V Triennale Sztuki “Sacrum” Częstochowa 2003 jest doniosłym wydarzeniem artystycznym. Ma też rangę imprezy prestiżowej, znanej i cenionej w Polsce.
Objęte patronatem Ministra Kultury oraz Prezydenta Miasta Częstochowy “Sacrum” skupia nie tylko liczne grono znakomitych artystów, ale też wybitne osobistości ze świata kultury i nauki: prof. Jacek Woźniakowski, prof. Stanisław Rodziński i Krzysztof Zanussi. Wydarzenie przyciąga także szeroką publiczność. Triennale zainicjował w 1991 roku Wojciech Skrodzki, ówczesny dyrektor BWA w Częstochowie, znany krytyk sztuki. Pierwsza edycja odniosła sukces artystyczny w kraju i za granicą (Francja).

Adela Wiśniewska w latach 1962-1968 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi na Wydziale Ubioru oraz Malarstwa. Maluje obrazy olejne, pastele, akwarele, gwasze. Obrazy eksponowała na 23 wystawach indywidualnych. Brała udział w ponad 80 zbiorowych wystawach, a także w kilkudziesięciu plenerach i wystawach poplenerowych w kraju i za granicą.

11 października w Teatrze Częstochowskim im. Adama Mickiewicza po raz szósty gościć będziemy wielkiego tenora Wiesława Ochmana oraz jego gości.

Stosunek państwa do kultury łatwo określić wielkością nakładów finansowych: jeśli państwo przeznacza z budżetu kwotę minimalną, to traktuje kulturę lekceważącą, jeśli daje sumę znaczącą, to podchodzi do niej z powagą, a przy okazji wystawia sobie dobre świadectwo. Takie podejście, poniekąd słuszne, lecz uproszczone, nie wyczerpuje jednak zagadnienia. Wiadomo, że budżet naszego państwa jest więcej niż skromny, zatem środki przeznaczane na kulturę nie mogą być inne. Temat finansowania kultury zawsze budził gorące dyskusje, tak jest i dziś. Pojawiają się koncepcje skrajne, według liberałów kultura musi finansować się sama (tu zwykle podaje się przykład USA), socjaldemokraci z kolei uważają, że obowiązkiem państwa jest wspierać kulturę (wzorem bogate kraje Europy). Nie wdając się w szczegółowe rozważania warto jednak odnotować fakt, że model amerykański generuje w dużej mierze kulturę schlebiającą masowym gustom.

– Panie dyrektorze, w tym roku “Śląsk” obchodzi swoje pięćdziesięciolecie. Proszę powiedzieć, w czym tkwi fenomen tego zespołu.
– Żeby mówić o zespole “Śląsk” trzeba koniecznie wpierw wspomnieć jego założyciela, profesora Stanisława Hadynę. To był wielki człowiek o ogromnej miłości do muzyki i Śląska. Tę miłość swojego życia realizował bardzo sukcesywnie, poczynając od domu rodzinnego, gdzie bardzo żywo były kultywowane tradycje Ziemi Śląskiej, aż po rok 1953, kiedy założył zawodowy, bazujący na folklorze, Państwowy Zespół Pieśni i Tańca “Śląsk”.