5 czerwca 2022 roku szczęśliwie dobiegła końca wystawa w Schiller Parku w Columbus w Ohio. Był to drugi etap zamorskiego projektu wystawienniczego częstochowskiego rzeźbiarza Jerzego Jotki Kędziory, który Fundacja Art&Balance z Krakowa wraz z amerykańskimi partnerami przygotowała jako triadę pokazów rzeźb balansujących w północno wschodnich stanach USA.
Pierwszym z nich była duża ekspozycja Balance in Nature na nowojorskiej Long Island (2019). Ta druga w stolicy Ohio trwała niemal 3 lata 2019-2022), a najświeższa w Sandusky – mieście leżącym nad jeziorem Erie (jednym z Wielkich Jezior Amerykańskich) została oficjalnie udostępniona oglądającym 10 czerwca. Ekspozycje miały być realizowane w zróżnicowanych przestrzeniach zielonych i sprzyjać UNESCO-wskiemu hasłu łączenia natury z kulturą.
O wystawie w Columbus piszemy o szczęśliwym zakończeniu bo pandemiczne zawirowania i ograniczenia podróżnicze rozciągnęły projekt w czasie i poczyniły kilka dalszych komplikacji w planach działań wystawienniczych artysty. Można by jeszcze dodać, że nie tylko szczęśliwie, ale i miło, i sympatycznie, a nawet z dalszymi trwałymi, znaczącymi konsekwencjami artystycznymi.
Społeczność zgromadzona wokół Parku Schillera w Columbus obdarzyła rzeźby Kędziory dużą estymą, a wielu deklarowało, że wprost pokochało te dzieła. Jednym z widomych dowodów tych uczuć była zbiórka funduszy przez Friends of Schiller Park, aby – jak na razie – 5 utworów artysty pozostało w tym szacownym zielonym kompleksie na stałe. Mają one kulturowo ubogacić wyjątkowy, znaczący w Stanach, parkowy przybytek założony przed 150 laty przez niemiecką w większości emigrację.
Rzeźby opisane teraz, na trwałych brązowych tablicach stanowią o nowej polskiej myśli rzeźbiarskiej w międzynarodowych układach artystycznych. Para podrostków – Chłopiec z latawcem i Dziewczynka ( Pabla ) z jojo ustawieni i wyniesieni ponad główne bramy parku niejako zapraszają do jego wnętrz i zwiastują sposób relaksowego w nim pobytu. Wiosłujący podkreśla wagę akwenu parkowego, a para ludzi-dzwonów Podzwonni afirmuje treść „Pieśni o dzwonie” jednego z ważniejszych utworów niemieckiego romantyka, patrona parku Friedricha Schillera. Jak na razie stanęły na bezludnej nieco wysepce( bo gniazdują tam wodne ptaki), ale za sugestią artysty, zostaną ustawione na środku wodnej tafli parkowego stawu, czyniąc z niego szczególny cokół, który wodnymi odbiciami i refleksami ma nieść głoszone przez tę parę figur przesłania niemieckiego wieszcza i polskiego rzeźbiarza.
Wystawa w Sandusky swoje jądro zakotwiła w centralnym Washington Parku, a dalsze ekspozycje w nadmorskich, mniejszych enklawach nadjeziorańskiej zieleni – miejscach dużych skupisk miejscowej ludności i licznie nawiedzających miasto turystów. Ponadto pojedynczymi dziełami afiszują się takie miejskie czy stanowe instytucje i obiekty jak sąd rejonowy i zabytkowa biblioteka oraz pole golfowe czy miejska oranżeria.
