Od parafii do parafii w byłym województwie (258)
Zachodni skraj poznanych tydzień temu Rębielic Królewskich zamyka wapienne wzgórze. Stanowi ono szczególne uroczysko na obszarze jury Krakowsko-Wieluńskiej i mając wysokość 258 metrów nosi nazwę Kamienna Góra. Już od XIX w. dostarczało surowca do otrzymywania wapna na zaprawę murarską, oraz kamienia na budulec. Na wzgórzu tym odkryto w 1958 roku bardzo cenne stanowisko szczątków wymarłych dziś zwierząt (płazów, gadów i ssaków) pochodzących z okresu, gdy w Europie cofały się morza (ok. 3 miliony lat temu). Znalazło się ono na dnie tzw. „pułapki” , czyli w szczelinie skalnej, w którą wpadały żyjące tutaj zwierzęta kręgowe. To wyjątkowe zdarzenie przyrodnicze pozwoliło na wstrzymanie w 1998 roku dalszego eksploatowania tego wzgórza. W wyniku protestu naukowców uratowano przed dalszym niszczeniem niezbadane jeszcze szczeliny skalne i Kamienna Góra to stanowi teraz wyjątkowe cmentarzysko dawnej fauny. Na jego południowym stoku zachowały się dwa potężne piece do wypalania wapna. Mocno zdewastowane nadal jeszcze przypominają o przemysłowym do niedawna znaczeniu tego jurajskiego wzgórza.
Pozostała do wspomnienia jeszcze jedna parafia wchodząca w skład dekanatu kłobuckiego. Jest nią Libidza leżąca przy zmodernizowanej ostatnio szosie z Kłobucka do Częstochowy. W samym centrum tej miejscowości znajduje się zabytkowa kaplica, w której już od lat 60. ubiegłego wieku odprawiano nabożeństwa. W ten sposób powstał zalążek parafii, którą powołał do życia arcybiskup Stanisław Nowak w 1987 roku. Stało się to możliwe dzięki rozpoczęciu już trzy lata wcześniej budowy murowanego kościoła. Postawiony na wschodnim skraju Libidzy pozwolił już w 1985 roku na odprawianie nabożeństw. Dekanat kłobucki sąsiaduje od wschodu z największym dekanatem w diecezji częstochowskiej, którego siedziba znajduje się we Mstowie. Skupia on aż 12 parafii i graniczy już z dekanatem kłomnickim – od którego zacząłem przed ponad pięciu laty (luty 2004) opisywanie obszaru byłego województwa częstochowskiego. Najdalej na północ w dekanacie mstowskim leży parafia z Cykarzewa. Składająca się z trzech dzielnic miejscowość (Cykarzew: Północny, Południowy i Stary) leży wzdłuż jednotorowej linii kolejowej. Wybudowana w 1939 roku biegnie z Częstochowy do Siemkowic i stanowi łącznik między koleją „Warszawsko – Wiedeńską”, a magistralą węglową „Śląsk – Gdynia”. Szczegóły o budowie tych trzech linii kolejowych były już podane w odcinkach tego cyklu: 25. (z 19.09.2004), 150. (z 19.04.2007) i 226. (z 29.01.2009). Cykarzew posiada aż dwie stacje kolejowe. Obecnie dworzec jednej z nich (Cykarzew Stary) stanowi mieszkalne siedlisko – z zachwaszczonym po pas peronem. Druga (ukryta już w lesie) posiada mijankę dla pociągów jadących z przeciwnych stron, oraz zabytkowy budynek dworcowy ze stanowiskiem rozrządowym i obok osiedle kolejarskie. W jej pobliżu można było do niedawna odszukać leśną mogiłę z czasów ostatniej wojny światowej. Natomiast na wschód od tej stacji zachowało się do dzisiaj kilka poniemieckich betonowych bunkrów. Ich duże gniazdo rozsiane jest na polach Broniszewa Nowego i Starego. Elementy do budowy tych bunkrów stawianych – jesienią 1944 roku – były zwożone przez Niemców właśnie na stację w Cykarzewie, a także na pozbawioną ostatnio budynku kasowego w Ważnych Młynach. Do obydwu stacji w Cykarzewie (a dalej do Ważnych Młynów, czy Brzeźnicy) można teraz dojechać z Częstochowy koleją tylko późnym popołudniem – mimo, że do 2006 roku kursował też pociąg poranny !
Andrzej Siwiński