OKF Iluzja

To już ostatni film z tegorocznego cyklu Krótka Historia Polskiego Kina. Od lutego pokazywaliśmy naszym widzom wybitne dzieła stworzone przez twórców, którzy nie wpisywali się w wiodące nurty, często stronili od grup twórczych czy formacji artystycznych. Byli swoistymi wolnymi elektronami, których filmy posiadały pewien osobisty sznyt. Były nie do pomylenia z dziełami kogokolwiek innego, autorskie, osobne. Tacy twórcy i twórczynie, często działający na marginesie i podążający własnymi ścieżkami, po latach zyskiwali status wizjonerów. I faktycznie pchali polskie kino na nowe, niezbadane ścieżki. Ich filmy, mimo, że często nie dające się prosto zaszufladkować, nieoczywiste i zaskakujące, nadal olśniewają świeżością formy i prawdziwie autorskim wymiarem. W przeglądzie znalazły się zarówno odważne eksperymenty formalne jak i nieoczywiste filmy gatunkowe. Dzieła kultowe i zapomniane arcydzieła. Ale przede wszystkim filmy, które, także dzięki wspaniałej cyfrowej rekonstrukcji, nadawały się idealnie do ponownego odkrycia w kinach. Przegląd objął dzieła m.in. Tadeusza Konwickiego, Romana Polańskiego, Jerzego Skolimowskiego, Henryka Kluby, Andrzeja Żuławskiego czy Marka Piwowskiego. Pokazaliśmy 10 tytułów : Ostatni dzień lata, Nóż w wodzie, Ręce do góry, Trzecia część nocy, Na wylot, Rejs, Konopielka, Krzyk. Kończymy absolutnie autorskim dziełem Piotra Szulkina z roku 1984. 27 XI godzina 18.30 O-bi O-ba. Koniec cywilizacji Polska 1984, 86 min., reż. Piotr Szulkin 1984 wyk.: Krystyna Janda, Jerzy Stuhr, Marek Walczewski, Jan Nowicki bilet 13 zł Jedna z najbardziej przenikliwych dystopijnych wizji w polskiej kinematografii. Ze wszystkich dzieł Piotra Szulkina z lat 80., -, -: jest z pewnością najlepszy warsztatowo. Główna w tym zasługa wspaniałych, mistrzowsko oświetlonych, skąpanych w niebieskiej mgiełce zdjęć Witolda Sobocińskiego. Film stanowi trzecią część postapokaliptycznej serii science-fiction wraz z "Golemem", "Wojną światów – następne stulecie", "Ga, ga. Chwała bohaterom". Fantastyczny kostium kryje nastrój beznadziei okresu stanu wojennego. W obsadzie aktorskiej ponownie Krystyna Janda (Gea), Marek Walczewski jako szef Softa, Mariusz Dmochowski jako milioner. Wśród znakomitych współtwórców filmu warto wymienić Witolda Sobocińskiego – autora „niebieskich” zdjęć i Jerzego Satanowskiego – autora muzyki. Na 10. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku Andrzej Kowalczyk zdobył Nagrodę za Scenografię (1985). W wyniku wojny atomowej Ziemia nie nadaje się już do życia. Ludzkość schroniła się w betonowym schronie w oczekiwaniu na przybycie Arki, która przeniesie ich w bezpiecznie miejsce. Ocalała garstka Ziemian ulega degeneracji w wyniku strachu, głodu, choroby. Mit Arki, który utrzymuje ich przy życiu, a zarazem doprowadza do szaleństwa, jest efektem działań propagandowych rządu. Soft (J. Stuhr), funkcjonariusz służby bezpieczeństwa brał udział w przeprowadzeniu ocalałych do schronu, a teraz po roku wraz z nimi sięga dna egzystencji. Tymczasem sklepienie schronu grozi zawaleniem. Soft próbuje namówić Konstruktora do naprawy mechanizmu kopuły, która chroni przed radioaktywnym promieniowaniem. Kiedy kopuła pęka, tłum rzuca się w kierunku światła w przekonaniu, że wydarza się cud. Seans poprzedzi wideo prelekcja autorstwa kuratora cyklu Tomasza Kolankiewicza.

Krótka Historia Polskiego Kina – finał

ŚWIĘTO OGNIA – seans w KINIE SENIORA

„Konfrontacje Filmowe” powracają. Przegląd obejmie także Częstochowę