Historia

Zwyczajem dorocznym w dzień zaduszny wyruszyła pod przewodem duchowieństwa procesja na cmentarz. Dokuczliwy mroźny wiatr sprawił że tej pielgrzymce ku grobom zmarłych uczestniczył mniejszy niż zwykle zastęp publiczności. Pogoda się zmieniała. W drugim tygodniu listopada zastanawiano się: „Nagłe i gwałtowne obniżenie się temperatury, śnieg i mroźna wichura, gdy od początku zimy kalendarzowej oddziela nas jeszcze przeszło 6 tygodni, przykry to prognostyk. Jakkolwiek możliwe jeszcze krótkotrwałe ocieplenie, to jednak weszliśmy stanowczo w okres zimowy”.

Niepodległość, którą Polska odzyskała 11 listopada 1918 r., zawdzięcza się wielu osobom, dokonującym bohaterskich czynów zbrojnych czy podejmującym aktywności dyplomatyczne na arenie międzynarodowej. Takich postaci jak Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Paderewski, Wincenty Witos, Wojciech Korfanty czy Ignacy Daszyński z pewnością nie trzeba nikomu bliżej przedstawiać. Ziemia częstochowska także miała swoich synów, którzy 101 lat temu swoją walecznością przyczynili się do niepodległego bytu państwa polskiego. Zaliczamy do nich m.in. Mariana Żegotę-Januszajtisa.

Corocznie 1 września w całej Polsce odbywają się obchody kolejnych rocznic wybuchu II wojny światowej. Nie inaczej jest w regionie częstochowskim. Przy tej okazji od kilku lat coraz więcej mówi się o żołnierzach 7 Dywizji Piechoty, którzy przez cztery dni toczyli w rejonie Częstochowy heroiczne boje z mającym wielokrotną przewagę przeciwnikiem. Boje do niedawna nawet nie tyle co zapomniane, lecz przede wszystkim niemal w ogóle nieznane.

6 listopada 1948 r. – w Częstochowie aresztowano 8 członków wywiadu II K komendy „Gaje-Grody” Konspiracyjnego Wojska Polskiego.

FLORIAN ALTENHONER

„Człowiek, który rozpętał II wojnę światową, Alfred Naujocks – fałszerz, morderca, terrorysta”

Dwernicki urodził się 19 marca 1779 roku w Warszawie i pochodził z podolskiej szlachty. Uczył się w szlachcie rycerskiej oraz wstąpił jako ochotnik do polowej artylerii. Po trzecim rozbiorze Polski ożenił się z Julianną Żukowską, z którą miał czworo dzieci.

W październiku 1919 roku Polska sięgała rzeki Dźwiny, miast: Połocka, Borysowa, nowej stolicy Białorusi Mińska, Bobrujska, Sarny, Równego i Tarnopola. Tymczasem wiele ważniejsze wydarzenia działy się poza frontem wojny polsko-sowieckiej. Od przewrotu bolszewickiego, czyli od listopada 1917 roku w Rosji trwała wojna sił przeciwników sowietów z wojskami władzy komunistycznej.

Za pasem Uroczystość Wszystkich Świętych i Zaduszki, a więc czas odwiedzania grobów zmarłych bliskich i to nieraz w odległych zakątkach Polski jeśli tam mamy bądź mieliśmy kiedyś rodzinę. Większość z nas uda się w tym celu na kilka działających obecnie w Częstochowie cmentarzy. Niewiele osób wie, że po niektórych lokalnych miejscach pochówku nie pozostał żaden ślad i codziennie przemierzamy zakątki miasta, nie mając pojęcia o tym, że były miejscem ostatniego spoczynku jego mieszkańców.

10 października 2019 roku poseł Szymon Giżyński odsłonił tablicę pamięci pani dr Aurelii Woźnickiej ps. „Rela”- żołnierza SZP – ZWZ – AK, więźnia niemieckiego obozu KL Ravensbruck 1942-1943.
Tablicę, którą sfinansowało Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa, wykonano na prośbę Premiera RP Mateusza Morawieckiego, w odpowiedzi na wniosek społeczności lokalnej. Umiejscowiono ją na murze kościoła p.w. Zmartwychwstania Pańskiego w Tajemnicy Emaus w Częstochowie przy ul. Cmentarnej 47, na cmentarzu Kule, gdzie był Jej Grób, który niestety został zlikwidowany.

będący ostatnim dowódcą piechoty dywizyjnej w Niepodległej urodził się 16 lipca 1894 w Radymnie, powiatu jarosławskiego jako syn Władysława i Kamilli z Rotterów.

1 października 1846 r. – uruchomiono latarnie uliczne w Częstochowie.

Wszyscy święci! Pochodzący ze wszystkich ras, wszystkich narodów,
wszystkich epok, stanów, zawodów….Intelektualiści, mędrcy, władcy,
badacze, pastuszkowie, żebracy, możni tego świata i proletariusze, rycerze
i zakonnicy, starzy, młodzi, dzieci, matki, żony, wdowy… .Gdziekolwiek
rośnie wiecznie zieleniejące drzewo wiary, rodzą się święci, najpiękniejszy
jego owoc.

Druga wojna światowa była najokrutniejszym konfliktem, jaki widział świat. Lata okupacji niemieckiej przyniosły Polakom ogrom tragedii, cierpień i bólu, a także dotkliwie wycieńczyły materialne i moralne zasoby narodu polskiego. Terrorowi okupacyjnemu przeciwstawiała się bardzo duża część społeczeństwa.

Dzisiaj, z okazji 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej, prezentujemy sylwetkę jednego z ostatnich żyjących weteranów września 1939 roku, uczestnika walk z niemieckim najeźdźcą i okupantem.

O walkach częstochowskiej 7 Dywizji Piechoty we wrześniu 1939 roku, na łamach naszego magazynu napisano już całkiem sporo. Dla mniej zorientowanych warto jednak przypomnieć podstawowe fakty.
7 Dywizja Piechoty była jedną z wielu jednostek Wojska Polskiego, które od pierwszych minut II wojny światowej podjęły walkę z niemieckim Wehrmachtem.

Relacja z ekshumacji ofiar niemieckiej zbrodni z 4 września 1939 roku

Wrzesień 1919 roku był kolejnym miesiącem walki o Polskę, o jej granice, o wolność dla Polaków. Na początku września 1919 roku walki z Rosją bolszewicką trwały na północnym odcinku wzdłuż rzeki Dźwiny.

1 września 1939 r. – między 3.30 a 5.00 miasto Częstochowa była bombardowane przez wojska niemieckie. Tak rozpoczęła się II wojna światowa w Częstochowie.

Lata trzydzieste XX wieku coraz bardziej zapowiadały nadejście kolejnej wojny światowej, która miała być jeszcze bardziej tragiczna w skutkach od swojej poprzedniczki z lat 1914–1918. Rok 1939 wyznaczył kolejny etap niezwykle trudnej rzeczywistości, w której znalazło się państwo polskie.

– z diariusza Jana hr. Szembeka, Wiceministra Spraw Zagranicznych II RP

31 sierpnia br. minie 39. rocznica Porozumień Sierpniowych, w wyniku których narodził się Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”. Był to największy ruch społeczny w dziejach Polski powołany do życia w okresie zniewolenia. Jego celem była przede wszystkim walka o demokrację, wolność słowa, a także prawa pracownicze w czasach PRL-u. Również w Częstochowie powstał lokalny Region tejże organizacji. Jednym z jego najaktywniejszych działaczy był Andrzej Wiktor Gała.

Wszyscy wiemy kiedy odzyskaliśmy niepodległość, kiedy był dzień pierwszy naszej Wolności. To 11 listopada 1918 r. Ale nie wszyscy wiedzą od kiedy istniała Rzeczypospolita Polska i dlaczego tak się nazywa. Wśród dat tego roku, wobec wielości innych, ta jedna znana jest nielicznym. A znajomość tej daty jest koniecznie potrzebna