W powszechnym przekonaniu osteoporoza jest chorobą, która dotyczy wyłącznie osób w podeszłym wieku. Tymczasem osteoporoza wtórna, która jest wynikiem przebytych chorób lub towarzyszących im terapii, może dotyczyć każdego, bez względu na płeć i wiek.
Osteoporoza jest nazywana „cichym złodziejem kości”. Osteoporoza wtórna (OPW) dotyka ludzi, często bardzo młodych, bez wcześniejszych objawów pogarszania się stanu zdrowia. Choroba obniża wytrzymałość mechaniczną kości, co zwiększa możliwość ich złamania już przy niewielkim urazie.
Osteoporoza wtórna może być następstwem: chorób narządu ruchu, przewlekłej choroby nerek, nadczynności kory nadnerczy, chorób tarczycy, cukrzycy, niedoboru hormonów płciowych, chorób przewodu pokarmowego, leczenia astmy czy epilepsji, palenia tytoniu czy nadużywania alkoholu.
Osteoporozie wtórnej można w pewnym stopniu przeciwdziałać. Mając świadomość czynników ryzyka, możemy zmienić nasz styl życia, np. stosując urozmaiconą dietę, bogatą w wapń i witaminę D, unikając nadużywania alkoholu i palenia papierosów, czy, co bardzo istotne, zwiększając codzienną aktywność fizyczną – twierdzi
prof. Janusz E. Badurski, przewodniczący Polskiej Fundacji Osteoporozy, ekspert programu „Zentiva – zmieniamy przyzwyczajenia”.
Aktywność – nawet w pracy
Osiem godzin spędzonych w jednej pozycji: na stojąco, za biurkiem, w samochodzie nie pomaga kondycji naszych kości. Nawet najmniejsza aktywność fizyczna stymuluje wzrost kości i zapobiega utracie masy kostnej, co zmniejsza ryzyko wystąpienia osteoporozy, w tym osteoporozy wtórnej.
Wykonuj zatem za biurkiem proste ćwiczenia rozciągające. Wyprostuj i zegnij nogi, wykonaj kilka obrotów stopami, nadgarstkami, głową.
Kiedy tylko możesz, idź na krótki spacer, w ten sposób dotlenisz organizm.
Zrezygnuj z windy na rzecz schodów, pobudzisz krążenie w kończynach i całym organizmie.
Aktywność – po pracy
Do najczęściej zalecanych ćwiczeń w leczeniu, ale też profilaktyce osteoporozy,
w tym osteoporozy wtórnej, zalicza się jogę, pilates, grę w tenisa czy taniec.
Jeśli nie masz czasu na zajęcia w ośrodku sportowym, ćwicz na spacerze albo
w domu. Na przykład Nordic Walking – to forma rekreacji, która polega na marszu ze specjalnymi kijami. W porównaniu do zwyczajnego marszu, angażuje również kończyny górne.
TAI CHI to z kolei forma ćwiczeń ruchowo-oddechowych, która przypomina powolny taniec. Polega na wykonywaniu harmonijnych ruchów, które nie wymagają dużego wysiłku fizycznego, ale skupienia i koncentracji.
Doceń rolę aktywności fizycznej. Bądź aktywny na tyle, na ile pozwala ci kondycja. Jeżeli chorujesz na poważne choroby przewlekłe, takie jak np. cukrzyca, choroby układu krążenia, choroby stawów, zapytaj lekarza, jaki rodzaj ćwiczeń będzie dla ciebie odpowiedni.
r