Dzień Flagi Rzeczypospolitej
Dzień Flagi Państwowej Rzeczypospolitej Polskiej obchodzony jest w Polsce 2. maja, między świętami 1. maja – Świętem Pracy i 3. maja – Świętem Konstytucji 3. Maja. W tym dniu, w roku 1945 żołnierze polscy zawiesili biało-czerwony sztandar na kolumnie Siegessaule w Berlinie, w trakcie zdobywania tego miasta. Święto ma popularyzować wiedzę o polskiej tożsamości i symbolach narodowych.
16. lutego 2004 r. Senat RP ustanowił 2. maja Dniem Orła Białego. 20. lutego tegoż roku Sejm RP ustawą o zmianie ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej, zmienił nazwę na Dzień Flagi Państwowej Rzeczypospolitej Polskiej. Prezydent RP ustawę podpisał 16. marca 2004 roku. Polskie barwy narodowe kształtowały się na przestrzeni wieków i mają, jako jedne z nielicznych w świecie, pochodzenie heraldyczne. Wywodzą się z barw herbu Królestwa Polskiego i herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. 7. lutego 1831 roku Sejm Królestwa Polskiego podjął specjalną ustawę dotyczącą barw polskiej flagi. Wcześniej obok barw biało-czerwonych używane były także inne barwy.
“Izba senatorska i poselska po wysłuchaniu wniosków Komisyi sejmowych, zważywszy potrzebę nadania jednostajnej oznaki, pod którą winni łączyć się wszyscy Polacy, postanowiły i stanowią: Art. 1 – Kokardę narodową stanowić będą kolory herbu Królestwa Polskiego oraz Wielkiego Księstwa Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym. Art. 2 – Wszyscy Polacy (…) te kolory nosić mają w miejscu, gdzie takowe oznaki dotąd noszonymi były.”
Tak brzmiała przyjęta w 1831 roku przez Sejm ustawa, która jako pierwsza normowała kwestię polskich barw narodowych. Barwy te były noszone na kokardach podczas wszystkich powstań niepodległościowych XIX wieku.
W 1919 roku biel i czerwień uznano oficjalnie za barwy państwowe.
W symbolice polskiej flagi biel pochodzi od bieli orła, będącego godłem Polski, i bieli Pogoni – rycerza galopującego na koniu, będącego godłem Litwy. Oba te godła znajdują się na czerwonych tłach tarcz herbowych. Na fladze biel jest zawsze u góry, ponieważ w polskiej heraldyce ważniejszy jest kolor godła niż tła.
Przyjęte przez Sejm barwy rozpowszechniły się bardzo szybko i towarzyszyły Polakom we wszystkich ważnych wydarzeniach. Były symbolem państwa, które nie istniało, i narodu, który pod tymi barwami wybijał się na niepodległość.
Do niedawna nie wolno było wywieszać flag w inne dni niż świąteczne. Zabraniała tego ustawa z 1980 roku. Od ubiegłego roku, kiedy to Sejm znowelizował ustawę o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej, symbole narodowe można uwidaczniać bez ograniczeń. Oznacza to, że mogą być one użyte, kiedy tylko chcemy, pod jednym warunkiem, że otoczy się je należną czcią i szacunkiem.
Święto flagi państwowej obchodzone jest w wielu krajach, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Rosji, Szwecji czy Estonii. Najczęściej w tym dniu ozdabia się budynki flagami. U nas do wywieszania flag na balkonach czy w oknach wiele osób wciąż podchodzi z dystansem. Nie brakuje takich, którzy twierdzą, że święto flagi wymyślono jedynie po to, aby narodowych barw nie trzeba było ściągać pomiędzy dniem 1. maja (Święto Pracy), a 3. maja (Święto Konstytucji 3. Maja). Są jednak tacy, którzy w ten sposób chcą manifestować swój patriotyzm oraz podkreślać więź z własnym krajem.
Polskim godłem jest wizerunek białego orła w koronie, w czerwonym polu. Hymnem narodowym jest Mazurek Dąbrowskiego.
Na podstawie http://www.emkom.republika.pl/dzien_flagi.html
R