Od parafii do parafii w byłym województwie (261)
Na wschód od poznanej tydzień temu Rybnej leży miejscowość gminna Mykanów. W jej centrum (przy zbiegu ulic Słonecznej i Samorządowej) znajdował się jeszcze w końcu XIX wieku cmentarz grzebalny. Dzisiaj ślad po nim znaczy tylko pomnikowy dąb rosnący teraz na poboczu drogi. Pień tego drzewa był niegdyś wyższy – do czasu, gdy teren po starym cmentarzu na którym rósł, został zasypany grubą warstwą ziemi. Istnienie niegdyś w innym miejscu cmentarza w Mykanowie świadczy, iż od dawnych czasów musiała tutaj być parafia. I faktycznie, pierwsza pisemna wzmianka o istnieniu parafii w Mykanowie pochodzi z 1426 r. Jednak musiała ona tutaj istnieć już w XIII w., kiedy to nadana została jako uposażenie klasztorowi Panien Klarysek z Zawichostu. Zakon ten miał wtedy już swój pierwszy klasztor w Polsce ufundowany w 1252 r. przez Bolesława V. Zgromadzenie to założyła pod Asyżem (Włochy) w 1211 r. Klara Offreducci (1193-1253). Kanonizowana w dwa lata po śmierci jest od 1958 roku patronką światowej telewizji. To właśnie Klaryski roztaczają opiekę nad kościołem w Mykanowie i to ich staraniem zbudowano tutaj w 1725 r. modrzewiową świątynię (na miejscu co najmniej dwóch poprzednich). Jednak dobrze się początkowo rozwijający u nas zakon (o kontemplacyjnej regule) zostaje po I rozbiorze Polski niemal zupełnie skasowany. Cesarz Austrii Józef II pozostawia na terenie Galicji tylko te zakony, które rozwijają szkolnictwo i dobroczynność. Po likwidacji dóbr zakonnych, a tym samym braku funduszów mykanowski kościół szybko popada w ruinę. Jednak po jego rozbiórce zdołano wybudować wysiłkiem wszystkich mieszkańców nowy murowany kościół. Powstał on w 1836 r. i stopniowo wyposażany doczekał się w 1903 r. konsekracji. Po uszkodzeniach w czasie I w. św. solidnie naprawiony w latach 30. Natomiast w końcu lat 50. otrzymał nową polichromię wykonaną metodą „al fresco” (malowanie wyłącznie na świeżym tynku) przez dwie artystki: Joannę Pol i Barbarę Pawłowską. W latach 70. kościół przeszedł gruntowny remont, a następnie sukcesywną modernizację. Od 1903 roku patronem tego kościoła jest św. Leonard Opat – średniowieczny kolejno: rycerz, pustelnik i zakonnik, a później opiekun niewolników, jeńców i więźniów. Tuż za kościołem widoczny jest budynek dawnego Urzędu Gminy a obecnie siedziba Gminnego Ośrodka Kultury i Europejskiej Informacji. Na jego ścianie widoczna dobrze zachowana tablica z 1930 r. Upamiętnia ona 19-tu mieszkańców, którzy polegli w wojnie obronnej z bolszewikami w 1920 r. Wokół tego obiektu stoją rzeźby różnych postaci (przeważnie kobiecych) wykonane w pniach topoli. Ich autorami są uczestnicy Ogólnopolskiego Biennale Rzeźby Terenowej i Mozaiki Ceramicznej, które odbywają się corocznie w Mykanowie. W latach 1998-2001 organizowano w Mykanowie Zlot Motocykli Ciężkich, Zabytkowych i „Garbusów”. Jego uczestnicy prezentowali się też częstochowianom przyjeżdżając w zwartej kolumnie trasą DK-1 do naszego miasta. Na bazie tej imprezy odbywają się teraz motocyklowe Zloty Jasnogórskie ściągające miłośników jednośladów z całej Polski. Warto jeszcze wspomnieć, że obszar ziemi mykanowskiej stanowi styk dwóch najważniejszych dzielnic z czasów Królestwa Polskiego tj. Małopolski i Wielkopolski. Granicą tą wyznaczały poznane już: potok Sękawica i malownicza rzeka Kocinka, które stanowią teraz zachodnio-południową granicę gminy Mykanów.
Tekst i zdjęcia –
Andrzej Siwiński