0697 / nr 15 / 2005-04-14

Od 1 kwietnia br. mieszkańcy kłobuckiego powiatu, podobnie jak wszyscy chrześcijanie na świecie, z zapartym tchem śledzili bezpośrednie transmisje z Watykanu. Modlili się w intencji Ojca Świętego, Jego powrotu do zdrowia, a po Jego śmierci za duszę Jana Pawła II.

IV niedziela Wielkanocna

Negocjacje między hutniczymi związkami a Mittal Steel wstrzymane

NGO, trzeci sektor, non-profit – brzmi to dość tajemniczo i chyba niewiele osób wie, co oznaczają te określenia. A są to nazwy przejęte z języka angielskiego, których używa się wobec ogółu organizacji pozarządowych.

5 kwietnia tysiące wiernych przybyło na Mszę świętą do Archikatedry Częstochowskiej, by złożyć hołd Ojcu Świętemu

Częstochowa jako pierwsza na świecie nadała Janowi Pawłowi II honorowe obywatelstwo.

Podczas pierwszej pielgrzymki do Polski w 1979 r. 4 czerwca Ojciec Święty złożył w darze Jasnogórskiej Matce Kościoła Złotą Różę. Została ona umieszczona po lewej stronie Cudownego Obrazu. To najwyższe odznaczenie papieskie zamierzał przekazać jeszcze Paweł VI. 5 czerwca Jan Paweł II poświęcił Salę Papieską oraz makietę i kamień węgielny pod budowę Domu Pielgrzyma, a na zakończenie wizyty w Częstochowie, 6 czerwca, udzielił błogosławieństwa blisko 3,5 miliona pielgrzymom oraz przekazał dary – medale i ornaty.

Cudowny Obraz Matki Bożej Jasnogórskiej został poddany corocznej, konserwatorskiej ocenie

Te dni ostatnie… Czy czasów ostatecznych? Odpowiedź na to pytanie zna Bóg – u którego – jak wszyscy wierzymy i wierzyć będziemy w nieustającej modlitwie wstawienniczej i dziękczynnej jest już Jan Paweł II… JAN PAWEŁ WIELKI W DOMU OJCA…Te dni ostatnie. Kiedy cierpiał. Kiedy wierzyliśmy, chcieliśmy, żeby nawet w tym cierpieniu był jeszcze razem z nami. Tu na ziemi. I nastała sobota – drugi dzień kwietnia. Wigilia Święta Miłosierdzia Bożego. Jego święta. Jeszcze na ziemi ostatnie spotkanie z Matką Bożą Królową Polski na Apelu Jasnogórskim.

Po trzydziestu godzinach podróży autokarem do Rzymu i wielogodzinnym przesuwaniu się w kilometrowej kolejce mogłem przystanąć na moment wreszcie naprzeciw ciała Człowieka, którego – choć nigdy osobiście nie spotkałem – znałem jak kogoś najbliższego. Kiedy został wybrany, ja byłem w takim wieku, że słabo orientowałem się kto to taki, ten “papież”. Ale już wtedy dla mnie jak i dla moich rówieśników, był absolutnym idolem, którego imię, nawet największy chuligan w klasie wymawiał z nabożnym szacunkiem. A za oknem szalał wtedy komunizm…

W czwartek 7 kwietnia późnym wieczorem, na dzień przed pogrzebem Papieża-Polaka Jana Pawła II Wielkiego, jak nazwał Go jeden z watykańskich kardynałów, studenci przygotowali pożegnalną “Watrę”. Podczas tego przejmującego czuwania przy ogniu, zgromadzili się nie tylko studenci z pobliskich akademików, ale również i okoliczni mieszkańcy. W tłumie dostrzegłem dwoje młodych ludzi, którzy zasłuchani w śpiewaną pieśń”Barka”, klęcząc, zdawali się być jakby zastygli. Po chwili podszedłem właśnie do nich, aby zadać im kilka pytań.