Liceum Plastyczne, popularny “plastyk”, jedna z najbardziej znanych częstochowskich szkół, kończy 55 lat. 14 września odbędzie się uroczysty Zjazd Absolwentów.
Szkoła powstała jako Liceum Technik Plastycznych w 1947, z przekształcenia Wolnej Akademii Sztuk Pięknych w Częstochowie. Dwa lata później przemianowano ją na Państwowe Liceum Technik Plastycznych pod auspicjami Ministerstwa Kultury i Sztuki, z trzema kierunkami kształcenia: techniki rzeźbiarskie, ceramika, metaloplastyka. W 1955 roku powołano nowy kierunek – jubilerstwo. W 1967 szkoła znów zmieniła nazwę, tym razem na Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych. W 1991 roku nadano jej imię Jacka Malczewskiego. W 1998 roku uruchomiono nowy kierunek: grafika użytkowa – formy wydawnicze, a rok później przemianowano liceum na Państwową Ogólnokształcącą Szkołę Sztuk Pięknych. Ostatni, tegoroczny maturzysta był 1525. absolwentem “plastyka”.
Państwo Pilkiewiczowie z Częstochowy mają polskich przyjaciół w Nowym Jorku. Ich córka Sylwia wyszła za mąż za młodego, amerykańskiego architekta, pana Erica Andersona. Jego biuro znajduje się przy Wall Street 14 w Nowym Jorku, niedaleko słynnych wieżowców WTC. 11 września 2001 r. Eric znajdował się w drodze do pracy, w niedalekiej odległości od wieżowców, kiedy nastąpiło pierwsze uderzenie. Osobiste przeżycia opisał w swoich wspomnieniach i upoważnił państwa Pilkiewiczów do opublikowania ich w rodzinnym kraju swojej żony.
Rano, 11 września wsiadłem w pociąg z New Jersey, potem przesiadłem się w pociąg do World Trade Center. Wyjściem południowo-wschodnim opuściłem gmach stacji i doszedłem do rogu ulic Church i Liberty Street. Czekałem na zmianę świateł, gdy usłyszałem bardzo głośny ryk silników odrzutowca. Wszyscy stanęli na środku ulicy i spoglądali na oba wieżowce WTC, więc i ja spojrzałem. Akurat w chwili, gdy jasna, pomarańczowa kula ognia eksplodowała na wschodniej ścianie północnego wieżowca.
Był zabytek – nie ma zabytku. Zburzony został drewniany dom mieszkalny z 1860 r. w Truskolasach; dawna bożnica żydowska. Właściciel ani władze gminy nie powiadomiły nawet o tym pracowników Państwowej Służby Ochrony Zabytków.
W spisie zabytków architektury i budownictwa, sporządzonym w latach 1983-84 (wydanym w 1985) znajdziemy takie określenie wspomnianego obiektu: “Bożnica, ul. Krótka nr 1, od 1920 r. dom rabina, ob. dom mieszkalny, drew. ok. 1860”. Informacje o tym domu znajdziemy także w sporządzonym przez Przemysława Burcharda spisie pt. “Pamiątki i zabytki kultury żydowskiej w Polsce” Warszawa 1990 r. Czytamy w nim: “Truskolasy. Synagoga, ul. Krótka. Zbudowana w 1860 roku z drewna (!), użytkowana jako synagoga do 1921 roku, później, aż do wojny, mieszkanie rabina, obecnie prywatny dom mieszkalny”.