Środowisko

Bór, knieja, puszcza, drzewostan, las mieszany, las liściasty w dużym uproszczeniu określamy jako las. W Polsce lesistość wynosi około 30% powierzchni i to właśnie las jest największym środowiskiem przyrodniczym w naszym kraju. Od zawsze był obiektem zainteresowania człowieka i z pewnością nim pozostanie. Niezależnie od wieku, wykształcenia i wykonywanego zawodu, najczęściej traktujemy go z wielkim szacunkiem.

O wartościach przyrodniczych Nadleśnictwa Kłobuck opowiada Czytelnikom „Gazety Częstochowskiej” Nadleśniczy Jerzy Sądel.

W dzisiejszym artykule chciałbym poruszyć temat nadchodzących dużymi krokami wakacji – upragnionego i wyczekiwanego wypoczynku. Będą one w bieżącym roku inne niż do jakich zazwyczaj przywykliśmy. Bardziej klimatyczne, krajowe, z licznymi ograniczeniami, spowodowanymi sytuacją epidemiologiczną. Stąd wiele osób wybierze inną od dotychczasowej formę wypoczynku – na łonie przyrody, poszukując ciszy i spokoju oraz bezpieczeństwa wśród lasów i łąk.

Miło nam po raz kolejny spotkać się z Państwem na łamach „Gazety Częstochowskiej”  i podzielić następną porcją informacji o naszych lasach.

Wiosna to okres kwitnienia pierwszych roślin – geofitów – pojawiających się na dnie lasu jeszcze przed rozwojem liści na drzewach jest już prawie za nami. Niestety w tym roku większość z nas nie mogła obserwować tego spektaklu natury – łanów zawilców, przylaszczek, przebiśniegów… W lesie brakło spacerowiczów, ale nie brakło pracujących w nim ludzi – leśników i pracowników zakładów usług leśnych. W tym artykule przedstawimy Państwu na czym, polega nasza dbałość o las i w jakich warunkach ją realizujemy.

Nasilenie ekstremalnych zjawisk pogodowych, jakie notujemy w ostatnich latach stawia zupełnie nowe wyzwania przed instytucjami i osobami odpowiedzialnymi za stan przyrody. Istotnym problemem staje się brak wody w środowisku, co determinuje nowe wyzwania związane z jej retencjonowaniem w czasie niedoboru i przeciwdziałaniem erozji wodnej w chwilach gwałtownych i nadmiernych opadów.

Końcem ubiegłego roku media informowały o olbrzymich pożarach lasu, jakie wystąpiły w odległej Australii, ale czy mamy świadomość, że również lasy w naszym kraju są narażone na ten żywioł, co więcej – są jednymi z najbardziej podatnych na wystąpienie pożarów w Europie? Tereny będące w zarządzie Nadleśnictwa Lubliniec niestety nie odstają zbytnio od reszty Polski. Lite drzewostany sosnowe zajmujące ponad 90% powierzchni leśnej Nadleśnictwa Lubliniec są szczególnie narażone na możliwość powstania pożaru lasu. Aby uchronić ekosystem leśny przed skutkami tego groźnego żywiołu, lublinieccy leśnicy dokładają wszelkich starań w rozmaitych działaniach na rzecz ochrony lasu przed ogniem.

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe w bieżącym roku obchodzi 95. rocznicę swojego powstania. Obecnie Lasy Państwowe to największa w Unii Europejskiej organizacja opiekująca się lasami publicznymi, jednak początki nie były łatwe.

Na terenie Nadleśnictwa Złoty Potok znajduje się aktualnie 8 rezerwatów przyrody. Są to: Sokole Góry , Wielki Las, Kaliszak, Bukowa Kępa, Parkowe, Ostrężnik, Zielona Góra i Cisy Przybynowskie. Zajmują one łącznie 582 hektary. Obowiązuje w nich ochrona ścisła roślin i zwierząt, czyli najwyższa forma ochrony przyrody.

Może wydaje się, że to niezbyt ciekawy temat jak na artykuł na łamach zielonych stron gazety, ale niestety problem istnieje, i może warto chwilę na ten temat poczytać.

W końcu XX wieku jednym z największych zagrożeń dla środowiska leśnego były emisje przemysłowe, szczególnie w okolicach Rudnik, Częstochowy i Poraja. Był to wpływ emisji pochodzących z Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego i Częstochowskiego Okręgu Przemysłowego. Z tego względu blisko połowę powierzchni nadleśnictwa zaliczono do II strefy średnich uszkodzeń przemysłowych. Obecnie sytuacja ulega systematycznej poprawie.