Autor: Gazeta Częstochowska

Szrotówek kasztanowcowiaczek zaatakował całą Europę. Do Polski przybył z południa i atakuje nasze kasztany od 1997 roku. Niszczy je i w dodatku bardzo szybko się rozmnaża. W kilogramie ściółki pod kasztanowcem można się doliczyć 7-8 tys. sztuk szkodników, które są w stanie złożyć 50-60 tys. jaj. Szczepienie drzew daje dobre rezultaty tylko w przypadku młodych drzew. Jest to metoda doraźna zapewniająca ochronę mniej więcej na rok. Polega na wprowadzeniu do drzewa silnie trującej substancji, która po nim krąży i niszczy żerującego na liściach szrotówka. Szczepić należy wiosną, a jeden zabieg kosztuje ok. 60 zł.

Przedszkole nr 38 w Częstochowie przy ul. Okulickiego 63. Tu edukacją proekologiczną zajmują się wychowawczynie: Aneta Siwecka i Małgorzata Szymczakiewicz, obecnie nadzorują akcją: “Pomóż im i Ty” – zbieramy pokarm dla psów i kotów przebywających w schronisku dla bezdomnych zwierząt przy ulicy Gilowej
Już w progu witają mnie panie i ciekawskie spojrzenia dzieci. Każda z sal przedszkolnych ma swoich stałych mieszkańców. Są tu ryby, żółwie, świnki morskie. Dzieci chętnie prowadzą mnie do swoich podopiecznych. Do tej pory ciche i zawstydzone, gdy zaczynają opowiadać o zwierzakach ożywiają się. – Tu są rybki, duża rybka to samiczka, a tu jest tylko jedna. A to są żółwiki. One mają skorupki. I ptaszki – przekrzykują się nawzajem. Na dole stoi klatka. – A co to za zwierzak? – dopytuję. Świnka morska – odpowiadają chórem. Dzięki pomocy pani Anity udało mi się dowiedzieć, że ta świnka to Baalllllbinka. Mimo że nie można jej dotykać to widać, że jest faworytką. Dzieci żywo opowiadają o tym jak opiekują się zwierzakami. Dowiaduję się, że świnka lubi sałatę, a rybka mieszka w akwarium, który pokarm jest dla ryb, który dla żółwików. Przedszkolaki prezentują również swoje zdobycze: kasztany, żołędzie (znalazł się też jeden orzech), muszle. – A kto mieszka w muszlach? – pytam. Ślimaki – odpowiada jedna z dziewczynek. I małże – krzyczy z daleka chłopiec. A co to są małże? – podtrzymuję temat. – No takie zwierzaki – odpowiada zbulwersowany przedszkolak. Z czasem rozmowa wychodzi poza przedszkolne ściany. – Proszę paaaanią. A ja byłam w ZOO. – I jakie zwierzęta tam widziałaś? – Żylaaafe, zeeeble, malpy. -A ja byłam w parku – licytuje koleżanka – tam były liście i kasztany. – A czy gdy jesteś w parku to zbierasz śmiecie? – pytam. – Nie – słyszę odpowiedź i dodatek po chwili zastanowienia – ale nie wyrzucam nic.

Mając 16 lat życie wydaje się takie cudowne. Szczególnie jeśli zbliża się koniec roku szkolnego. Skończona pierwsza klasa liceum. Przede mną upragnione wakacje. Życie jest takie cudowne, kiedy istnieje perspektywa odpoczynku – zarówno psychicznego, jak i fizycznego od szkoły, różnych zajęć, obowiązków. Będę wprawdzie trochę tęsknić za ludźmi z klasy, zżyłam się z niektórymi, ale… to przecież tylko dwa miesiące…

Jeszcze 30 lat temu panowało powszechne przekonanie, że człowiek nie jest w stanie zagrozić ziemi. Wszelkie materialne zasoby naszej planety uważano za niewyczerpalne i niezniszczalne. Niedługo później jednak naukowcy wielu specjalności opracowali raport o skutkach zanieczyszczenia środowiska. Ich opinia wstrząsnęła światem. Obecnie nie ma cywilizowanego kraju, który nie uwzględniłby w swoim prawodawstwie zasad ochrony środowiska.

Jednym ze sposobów walki ze szkodnikami chorych kasztanów jest grabienie i kompostowanie ich liści. Do tej pory sprzątaniem liści zajmowały się firmy odpowiedzialne za utrzymanie miejskiej zieleni. W tym roku dołączyli do nich uczniowie częstochowskich szkół: licealiści ze Słowackiego, Sienkiewicza, Żeromskiego oraz uczniowie TZN. Postanowili ratować kasztanowce w parku jasnogórskim i okolicach ul. Św. Barbary.

Przedszkole nr 38 w Częstochowie przy ul. Okulickiego 63. Tu edukacją proekologiczną zajmują się wychowawczynie: Aneta Siwecka i Małgorzata Szymczakiewicz, obecnie nadzorują akcją: “Pomóż im i Ty” – zbieramy pokarm dla psów i kotów przebywających w schronisku dla bezdomnych zwierząt przy ulicy Gilowej
Już w progu witają mnie panie i ciekawskie spojrzenia dzieci. Każda z sal przedszkolnych ma swoich stałych mieszkańców. Są tu ryby, żółwie, świnki morskie. Dzieci chętnie prowadzą mnie do swoich podopiecznych. Do tej pory ciche i zawstydzone, gdy zaczynają opowiadać o zwierzakach ożywiają się. – Tu są rybki, duża rybka to samiczka, a tu jest tylko jedna. A to są żółwiki. One mają skorupki. I ptaszki – przekrzykują się nawzajem. Na dole stoi klatka. – A co to za zwierzak? – dopytuję. Świnka morska – odpowiadają chórem. Dzięki pomocy pani Anity udało mi się dowiedzieć, że ta świnka to Baalllllbinka. Mimo że nie można jej dotykać to widać, że jest faworytką. Dzieci żywo opowiadają o tym jak opiekują się zwierzakami. Dowiaduję się, że świnka lubi sałatę, a rybka mieszka w akwarium, który pokarm jest dla ryb, który dla żółwików. Przedszkolaki prezentują również swoje zdobycze: kasztany, żołędzie (znalazł się też jeden orzech), muszle. – A kto mieszka w muszlach? – pytam. Ślimaki – odpowiada jedna z dziewczynek. I małże – krzyczy z daleka chłopiec. A co to są małże? – podtrzymuję temat. – No takie zwierzaki – odpowiada zbulwersowany przedszkolak. Z czasem rozmowa wychodzi poza przedszkolne ściany. – Proszę paaaanią. A ja byłam w ZOO. – I jakie zwierzęta tam widziałaś? – Żylaaafe, zeeeble, malpy. -A ja byłam w parku – licytuje koleżanka – tam były liście i kasztany. – A czy gdy jesteś w parku to zbierasz śmiecie? – pytam. – Nie – słyszę odpowiedź i dodatek po chwili zastanowienia – ale nie wyrzucam nic.