Autor: Gazeta Częstochowska

Jadwiga Wosik – urodzona w 1935 roku w Częstochowie. W 1978 roku otrzymała od Ministra Kultury i Sztuki tytuł artysty plastyka. Od 1997 roku należy do międzynarodowej grupy “Association Art et Realisations Techniques” we Francji. W 1998 roku w oparciu o dorobek twórczy została przyjęta w poczet członków Związku Polskich Artystów Plastyków. Współorganizowała Stowarzyszenie Plastyków Nieprofesjonalnych. Jest członkiem zarządu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych im. W. Wereszczyńskiej. W 1999 roku otrzymała Nagrodę prezydenta Częstochowy w dziedzinie kultury. Uczestniczyła w ponad 100 wystawach zbiorowych i 50 indywidualnych o zasięgu lokalnym, wojewódzkim, ogólnopolskim i międzynarodowym.

Od 6 sierpnia w Miejskiej Galerii Sztuki można oglądać wystawę plastyków z Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych im. Wandy Wereszczyńskiej w Częstochowie.

W sali ojca Kordeckiego na Jasnej Górze można oglądać wystawę zdjęć Ojca Świętego, autorstwa słynnego papieskiego fotografa Adama Bujaka. Ekspozycja nosi tytuł “Pielgrzymki Polskie”.

W cyklu “Częstochowianki” prezentujemy sylwetkę Małgorzaty Zuzanny Nowak, która od roku 1993. jest dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Sakralnej “Gaude Mater”, a od roku 1995. również Ośrodka Promocji Kultury.

Kuba Jakubowski – malarz. I tyle. Nie lubi jak dodaje się przed tym rzeczownikiem słowo “artysta”. Skromny. Zdziwiony, że mogłem pomyśleć o sztuce jako o jego hobby. – Sztuka to życie, hobby to dla mnie piłka nożna – wyjaśnia. Rozmawiamy w jego pokoju-pracowni. Dokoła sztalugi, szkice i niedokończone obrazy. Kuba siedzi naprzeciwko mnie i pali papierosa. Zanim usiadłem wyrzucił gdzieś leżące na fotelu ciuchy. Dopiero od dwóch tygodni mieszka sam, wcześniej z mamą, stąd nieporządek. W całym mieszkaniu widać brak kobiecej ręki. Mówię mu o tym. – No tak to jest, po odwiedzinach mojej narzeczonej nic nie mogę znaleźć – wyjaśnia z uśmiechem. Przyglądam się płótnom w pokoju. Obrazy, które maluje trudno “przeczytać”. Nie są to płótna dekoracyjne, wymagają zatrzymania się przed nimi, wytężenia myśli i uwagi – to pierwsze wrażenie. Kuba twierdzi, że maluje dla siebie, jednak liczy się ze zdaniem odbiorców swojego malarstwa. – Cieszę się, że tak myślisz – mówi, gdy wyrażam niezgrabną aprobatę na widok jednego z obrazów.