Od parafii do parafii w byłym województwie (94)
Aż do 1912 r. Janów należał do parafii w Złotym Potoku. Jednak pierwszy drewniany kościółek powstał tutaj już w 1700 r. Wybudował go proboszcz z Potoka, który za pomoc przy wykonaniu planu powstającego właśnie Janowa otrzymał od dziedzica włókę ziemi (16 hektarów) – na której to postawił małą świątynię. W 1878 r. powstaje w Janowie nowy, murowany kościół wybudowany przy pomocy dziedziców Marii i Edwarda Raczyńskich (w podzięce za narodziny syna Karola) . Przechytrzono wówczas władze carskie, budując nowy kościół pod pozorem remontu poprzedniego, który jednak zupełnie rozebrano. Dotrwał ją jednak tylko do 1914 r., kiedy w czasie działań wojennych został wypalony. Teraz przez kilka lat nabożeństwa są odprawiane w plebańskiej stodole. Dopiero w 1921 r. przystąpiono do budowy kolejnego kościoła, który rok póżniej już poświęcono. Ponownie uszkodzony we wrześniu 1939 r. został zaraz po wojnie solidnie wyremontowany, otrzymując też wtedy piękną polichromię (odnowioną w 1980 r.). Jego otoczenie jest obecnie nowocześnie urządzone, a wieża wyposażona w elektroniczny zegar (na zdjęciu). Po obydwu stronach wejścia do kościoła umieszczone są dwie tablice wojenne: ta po prawej upamiętnia postać słynnego partyzanta kapitana Jerzego Kurpińskiego (ps. “Ponury”), o którym więcej w dalszych odcinkach, a po lewej poświęcona jest księdzu Leonowi Kuchcie (1894-1941) i organiście Władysławowi Misterko. Duchowny ten był w latach 1929-41 proboszczem w Janowie, a także przez pewien czas administrował parafią w Złotym Potoku. Tuż przed wybuchem II w. św. zdołał wybudować nową plebanię w Janowie – jednak dalszy pobyt w tej parafii zakończył się dla niego tragicznie. Otóż w czasie nabożeństwa odprawianego w dniu 3 maja 1940 r. zaintonowana została spontanicznie pieśń “Boże coś Polskę”, którą podtrzymał na organach W. Misterko. Zdarzenie to dotarło szybko do władz niemieckich, które wcześniej zakazały śpiewania w kościołach pieśni religijno – patriotycznych. Aresztowanych w dn. 21 sierpnia 1940 r. proboszcza i organistę, próbował jeszcze ratować biskup Teodor Kubina, ale jego interwencje nie odniosły żadnego skutku. Wywiezieni do Oświęcimia zginęli tam w dn. 25 marca 1941 r. Od dnia 16 października 2003 r. janowski kościół stoi przy placu im. Jana Pawła II ( z okazji 25 rocznicy pontyfikatu papieża). Na skraju tego placu znajduje się także kamienny obelisk poświęcony 7 Dywizji Piechoty (na zdjęciu), której sztab i dowódca (generał Janusz Gąsiorowski) stacjonowali w okresie międzywojennym w Częstochowie. O krwawych walkach jakie tutaj toczyła ta jednostka wspominałem już w odcinku nr. 89. Natomiast na placu przed remizą OSP w Janowie (przy ul. Przyrowskiej) mamy także Miejsce Pamięci Wojennej poświęcone 6-ciu mieszkańcom zamordowanym przez Niemców w dniu 4 września 1939 r. (na zdjęciu).
Tekst i zdjęcia –
ANDRZEJ SIWIŃSKI