Kultura

Dziś niedziela zmartwychwstania. Czy Jezus Chrystus, który umarł i zmartwychwstał jest dla mnie jedynym Panem. A może spokojnie będę obchodzić święta Zmartwychwstania Pańskiego oddając cześć innym bogom… A jest ich sporo… alkohol, sex, telewizor, komputer, pieniądze… I niby był wielki post, i niby byliśmy na rekolekcjach, i niby miało być inaczej… i co? Wszystko wraca do normy? A zatem kto jest moim Autorytetem? Bóg – Zwycięzca śmierci a może… bohaterowie “Baru”, “Wiśnia”, schizofreniczni politycy, którzy inaczej “wiecują” a inaczej głosują, news z brukowej gazety lub postacie “przebojowego” filmu… Kto jest moim głównym bohaterem najważniejszych świąt chrześcijańskich? Pomyślmy czy pod przykrywką “fajnie spędzonego czasu” nie oddajemy się ponownie “świątecznemu bałwochwalstwu”, którego wyrzekaliśmy się w wielkim poście. Wielkanoc – to święta Zmartwychwstania Pana a nie happening kolorowych pisanek czy króliczków.

Obchody 10-lecia szkoły rozpoczęto mszą św. w kościele p.w. Jana Kantego, celebrowaną przez biskupa Antoniego Długosza, podczas której poświęcono sztandar szkoły. Następnie zaproszeni goście zwiedzali liceum. Specjalnie na tę okazję zostały przygotowane 4 wystawy, prezentujące dorobek szkoły, m.in.: wystawa osiągnięć sportowych, Klubu Europejskiego, osiągnięć uczniów i nauczycieli, w tym publikacji. W części oficjalnej akademii Maria Osicka, dyrektor szkoły opowiedziała historię powstania szkoły oraz zaprezentowała sukcesy uczniów. W części artystycznej uczniowie szkoły, którzy występują w Akademickim Teatrze Tańca Politechniki Częstochowskiej przedstawili fragment “Draculi”, a Koło Teatralne zaprezentowało spektakl słowno-muzyczny w oparciu o wiersze Haliny Poświatowskiej. Po uroczystości był czas na wspólne rozmowy nauczycieli, uczniów, rodziców i gości.

3 kwietnia w Regionalnym Ośrodku Kultury w Częstochowie odbyły się regionalne eliminacje do XIII Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego “Sacrum w literaturze”.

Świąteczna rozmowa z Jolantą Winiszewską i Marianem Pankiem – znanymi częstochowskimi artystami
– Czy oboje państwo studiowali w Krakowie?

Od 7 do 9 maja w Miejskiej Galerii Sztuki, przy Alei 64 odbędą się II Regionalne Dni Książki, organizowane przez MGS i Miejską Bibliotekę Publiczną. Swój wkład w przygotowanie imprezy ma również “Gazeta Częstochowska”.
Rozmawiamy z Joanną Matyją, z ramienia MGS, nadzorującą opracowanie programu RDK.

LUDZIE REGIONU

Mieszkańca współczesnego ośrodka przemysłowego atakuje hałas sto razy większy niż Ateńczyka za Peryklesa. A to przecież tylko jedno z zagrożeń na jakie narażony jest człowiek.

Będzie jeszcze jedna szansa

Pod patronatem Gazety Częstochowskiej

Na początek zagrano uwerturę do opery “Rusłan i Ludmiła” Michaiła I. Glinki, prekursorowi narodowego stylu w muzyce rosyjskiej, rozwiniętemu później przez kompozytorów skupionych w Potężnej Gromadce (Bałakiriew, Borodin, Cui, Musorgski, Rimski-Korsakow – grupie przewodził krytyk muzyczny Władimir Stasow).

Nowa premiera częstochowskiego teatru “Iwona księżniczka Burgunda” według sztuki Witolda Gombrowicza, to na trzech płaszczyznach – reżyserskiej, aktorskiej i muzycznej – udana realizacja.

Michał Puszczyński – w 1996 roku ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Częstochowie. W latach 1996-2001 studiował w ASP we Wrocławiu na Wydziale Ceramiki i Szkła. W 1999 roku odbył praktykę w pracowni koreańskiego ceramika Seung-Ho Yanga w Szwajcarii. W 2001 roku odbył staż w Centre la Ceramique we Francji. Jest dwukrotnym stypendystą Wydziału Kultury i Sztuki UM w dziedzinie sztuk plastycznych. Otrzymał Nagrodę Marszałka Województwa Śląskiego dla młodych twórców. Od 2003 roku pracuje jako asystent w Katedrze Ceramiki w ASP we Wrocławiu.
Udział w wystawach: Ceramika Młodych – Galeria Zamkowa w Lublinie, XI Ogólnopolski Salon Sztuki ,,Egeria” w Ostrowie Wielkopolskim, Wystawa dyplomowa we Wrocławiu, Wystawa Stypendystów Wydziału Kultury i Sztuki UM Częstochowy, Muzeum Częstochowskie, MGS w Częstochowie, 11 Keramik Woche w Niemczech.

Półfinał Mistrzostw Polski juniorów w siatkówce

Marek Piątek urodził się w 1960 roku w Grudziądzu, ale jako dziewięcioletni chłopiec przeprowadził się z rodzicami do Częstochowy, gdzie mieszka do dziś. Gdyby nie przeprowadzka, być może jego życie potoczyłoby się inaczej. Przypadek sprawił, że w nowym miejscu zamieszkania chłopiec zetknął się z muzyką, która odtąd stała się jego pasją. – Moi rodzice mieli lokatora, wynajmowali pokój panu Jędrychowi, który uczył muzyki w szkołach w Łodzi i w Piotrkowie Trybunalskim. To właśnie on zainteresował mnie muzyką, namówił na naukę gry na akordeonie, z czasem stwierdził, że mam talent i nalegał, bym podjął naukę w szkole muzycznej. Kiedy tam poszedłem, okazało się, że było miejsce tylko na trąbkę i fagot. Wybrałem trąbkę – opowiada Marek Piątek. Później nigdy nie żałował wyboru, trębaczy było niewielu, on był na przykład pierwszym studentem z Częstochowy, który rozpoczął studia na wydziale instrumentalnym Akademii Muzycznej w Katowicach u prof. Alfreda Miczki. – Studia rozpocząłem mając dyplom ukończenia Szkoły Muzyc

Czytając wiersze księdza Grzegorza Ułamka z tomiku “Odchodzimy…” przypomniało mi się usłyszane kiedyś zdanie: “Najpewniejsze w życiu jest to, że umrzemy; najmniej pewne – kiedy…”. Wbrew pozorom jednak śmierć nie jest głównym motywem tych utworów. Ks. Grzegorz pisząc o odchodzeniu nie ma na myśli tylko śmierci – zdecydowanie poszerza zakres znaczeniowy słowa “odchodzić”. Odchodzeniem dla księdza-poety jest także zapomnienie, porzucenie wartości i ideałów, odwrócenie się od człowieka lub Boga, ale także nawrócenie – odejście od grzechu. Pomimo tego odchodzenie także jest formą śmierci – odchodząc zawsze coś zostawiamy, dla pewnej rzeczywistości umieramy bezpowrotnie. “Różne są odejścia. Odchodzimy by czegoś doświadczyć, by być samemu albo by się z kimś spotkać. Odchodzimy na chwilę, na miesiąc na lata całe. Odchodzimy definitywnie, z myślą, że nigdy nie będziemy wracać! Większość odejść to odejścia rozpaczliwe i smutne. Są odejścia od grzechu, ale także od spraw dobrych. Odchodzimy od Boga! Czasem z powrotem możemy nie zdążyć.

Ewa Demarczyk, Anna Dymna, Agnieszka Holland, Danuta Hubner, Maria Janion, Urszula Ledóchowska, Janina Ochojska, Teresa Pągowska, Irena Szewińska oraz Wisława Szymborska – to kobiety, których portrety, wykonane przez częstochowskiego artystę plastyka Jacka Łydżbę, zostały zaprezentowane na wystawie “Polki naszych czasów”.

O działalności trio ,,Ars Harmonica” i fascynacji muzyką akordeonową rozmawiamy z Piotrem Biazikiem.
– Kiedy powstało trio ,,Ars Harmonica”?
– W okresie studiów w Akademii Muzycznej w Katowicach, wspólnie z kolegami postanowiliśmy założyć zespół. Pod koniec 1996 roku, podczas Międzynarodowego Festiwalu Akordeonowego w Przemyślu, podjęliśmy ostateczną decyzję. I na początku 1997 roku rozpoczęliśmy działalność.

SPS Politechnika Częstochowa – AZS Opole 3:0

W sobotę 27 marca, nasz rodzimy bokser, Marcin Najman, stoczy podczas gali boksu zawodowego w Radomiu, pojedynek. Walka ma na celu podniesienie jego pozycji rankingowej – aktualnie Najman jest na 9. miejscu w kategorii bokserów wagi ciężkiej.

Elżbieta Hurnikowa w latach 1972-77 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Śląskim. Napisała pracę magisterską, a potem doktorską na temat liryki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Efektem badań nad twórczością tej poetki są również książki: “Natura w salonie mody” oraz monografia pod tytułem: “Maria Pawlikowska-Jasnorzewska”. W roku 1992. E. Hurnikowa otrzymała czteromiesięczne stypendium naukowe w Austrii – w okresie od 1994 do 97. pracowała jako lektor języka polskiego w Instytucie Translatoryki Uniwersytetu Wiedeńskiego. Pobyt w Wiedniu zaowocował pojawieniem się nowej problematyki w badaniach autorki: wiedeńskiego modernizmu i jego powiązań z formacją Młodej Polski. Na ten temat postała książka: “W kręgu Wiedeńskiej Moderny.”

W piątek 12 marca, na scenie Filharmonii, w towarzystwie częstochowskiej orkiestry i pod kierunkiem dyrygenta Tomasza Chmiela zaprezentowali się dyplomanci Zespołu Szkół Muzycznych w Częstochowie. Młodzi artyści podjęli trudne tematy muzyczne, zmierzyli się z repertuarem profesjonalnym, niejednokrotnie rzadko prezentowanym na deskach filharmonii.

Marek Ślosarski

Od 10 marca w Ratuszu można oglądać wystawę ,,Socrealizm – dokument czasu”. Prace są częścią zbiorów największej w Polsce kolekcji sztuki socrealistycznej pochodzącej z Muzeum Zamoyskich w Kozłówce.

Małgorzata Marciniak – aktorka Teatru im. A. Mickiewicza w Częstochowie,

Jeszcze nie zaczęły się zdjęcia do filmu, a już trwały dyskusje, że antysemicki, że za bardzo realistyczny, ostry, że promuje przemoc, że zbyt religijny, że… Gdy kilka lat temu usłyszałem, że Gibson chce zrealizować film o ostatnich godzinach życia Jezusa – to szczerze się ucieszyłem spodziewając się dobrej produkcji. Nie pomyliłem się. Dotychczas nie byłem zbyt wielkim zwolennikiem ekranizacji biblijnych. Te filmy często były zbyt proste, plastykowe, ckliwe, ugładzone… Nikt się chyba już nie spodziewał, że kamera może jeszcze coś z Biblii wydobyć. Nie ulegnę pokusie budowania analitycznej apologetyki wobec przeciwników “Pasji”. Skupię się tylko na wypunktowaniu trzech zarzutów i poszukiwaniu tropów kontrargumentacji.
Zarzuty…
Pierwszy zarzut dotyczy rzekomego antysemityzmu. “Pasja” jest krytykowana przez środowiska żydowskie utrzymujące, że film “oskarża” Żydów obarczając ich odpowiedzialnością za śmierć Chrystusa. Stonowane stanowisko wyraża Piotr Kadlcik, przewodniczący Związku Gmin Żydowskich w Polsce mówiąc, że “Pasja” nie jest filmem antysemickim, ale nie można wobec niego przejść obojętnie. Kadlick obawia się o konsekwencje, które może wywołać ten film twierdząc, że “Pasja” miłości może się zmienić w “Pasję” nienawiści. Wyraża przy tym dezaprobatę wobec naturalizmu filmu, przerażających scen biczowania Jezusa, określając je jako “potwornie brutalne i przerażające” – to właśnie druga grupa zarzutów wobec obrazu Gibsona. Kolejne argumenty przeciwników “Pasji” wykraczają poza sam film ale wydają się bardzo niebezpieczne, a dotyczą osobistego życia Mela Gibsona. Bezstronność i obiektywizm w ukazaniu pasji Jezusa mają być pogrzebane, dzięki katolickiej tożsamości artysty.

Koncerty odbywają się nawet kilka razy w tygodniu