Historia

„Zbliżające się obecnie żniwa zapowiadają się dobrze. Wczesna i piękna wiosna, i umiarkowane opady sprawiły, że zasiewy jare przy zupełnym niemal braku nawozów sztucznych wyglądają bardzo obficie. Poprawiła się też znacznie pszenica. Jeśli nie będzie jakichś żywiołowych klęsk i długotrwałych opadów w czasie żniw, to zbiory pszenicy, owsa, strączkowych oraz tatarki i prosa będą całkiem dobre. Brak będzie jednak tylko żyta, którego w jesieni mało posiano, a na wiosnę dużo zorano, pozostałe zaś, mimo dobrych warunków, poprawiło się tylko co do wielkości kłosów, nie mogło się zaś poprawić co do ilości. Jeżeli jednak urodzaj ziemniaków dopisze, to pomimo braku żyta będziemy mieli w nadchodzącym sezonie więcej żywności własnej niż w poprzednim”.

O Elanexie w naszym historycznym cyklu już pisaliśmy. Dzisiaj, w telegraficznym skrócie przypominamy dzieje fabryki i  prezentujemy archiwalne zdjęcia z zasobów częstochowianina, pana Edwarda Kowalika. To fotografie z lat 60. ubiegłego wieku, kiedy fabryka funkcjonowała jeszcze pełną parą.

23 maja 2020 roku  mija 103. rocznica śmierci Edwarda Reszke – światowej sławy śpiewaka operowego, basa, gwiazdy największych scen operowych Europy i Ameryki przełomu XIX i XX wieku, wielkiego filantropa i patrioty, mieszkańca Garnka w gminie Kłomnice. Edward był jednym z trojga bardzo uzdolnionego śpiewaczo rodzeństwa Reszków. Jego siostra Józefina i brat Jan, tak jak Edward, podbijali światowe opery, rozsławiając Polskę.

25 maja obchodzimy smutną rocznicę mordu na Rotmistrzu Witoldzie Pileckim. Tego dnia roku 1948, o godz. 21:30, egzekucję na wielkim, polskim bohaterze, strzałem w tył głowy, wykonał ubowiec zwany „Katem z Mokotowa”.

Urodził się 3 grudnia 1868 w Carskim Siole pod Petersburgiem jako syn Władysława i Antoniny z Michałowskich. Ukończył Korpus Kadetów w Petersburgu w 1885 oraz szkołę wojskową w Wilnie. Od 1889 służył w 225 rezerwowym pułku piechoty, który został przemianowany w 197 pułk piechoty w 1909.

Florian i Stefania Budniakowie[1] – miłość do ojczyzny, rodziny i lasu.

(część II – dokończenie)

„Wiosna tegoroczna jest najcieplejszą z wiosen od roku 1822. Wczesna i ciepła wpłynęła wcale dodatnio na zasiewy i oziminy w zachodniej Małopolsce i wielkiej części dawnej Kongresówki. Owsy i pszenice przedstawiają się doskonale, o ile majowa pogoda dopisze, stan ten jeszcze się polepszy. Gorzej przedstawia się natomiast jęczmień, a zwłaszcza żyto, które w ogóle zawiodło nadzieje. Ogrodowizny zapowiadają się dobrze. Zdaniem rolników plony w tym roku wypadną lepiej niż średnio. Natomiast owoców będziemy mieli w bród. Drzewa owocowe okwitły zupełnie, jeszcze w czasie ciepłej pogody, a zimna nie tylko nie szkodzą, lecz raczej chronią od rozwoju szkodliwych liszek”.

W ostatnich dniach wojny polscy duchowni w obawie przed likwidacją obozu i wymordowaniem przez hitlerowców wszystkich uwięzionych, uroczystym Aktem zawierzyli siebie i współwięźniów św. Józefowi Kaliskiemu, prosząc za jego wstawiennictwem o cud ocalenia. 29 kwietnia 1945 roku obóz został niespodziewanie wyzwolony przez niewielki oddział patrolowy armii amerykańskiej. Po wojnie ocaleni księża dziękowali za to, pielgrzymując do kaliskiego sanktuarium.

Czasem jedna chwila zmienia życie człowieka, niekiedy jeden dzień zmienia życie ludzkości. Podchodząc do swoich obowiązków przykładnie staramy się je wypełniać jak najlepiej. Zarówno te wobec siebie jak i społeczności sobie powierzonej.

23 kwietnia w sprzedaży ukaże się nowy tom Wielkiego Leksykonu Uzbrojenia Pozycje opóźniające “Lubliniec” i “Częstochowa” autorstwa Adama Kurusa.

Ppłk dypl. dr Stanisław Wilimowski to jedna z tych postaci, które walcząc we wrześniu 1939 roku na częstochowskiej ziemi w obronie Ojczyzny, oddały jej rzecz najcenniejszą, własne życie. Co warte podkreślenia, a co nie dla każdego jest oczywiste, ppłk Wilimowski był także najstarszym stopniem oficerem 7 Dywizji Piechoty poległym w walce we wrześniu 1939 roku.

Kolejna 157. rocznica Powstania Styczniowego skłania do refleksji i zadumy nad meandrami polskiej historii. Jak zwykle przy takich okazjach tu i ówdzie pojawiają się zarzuty wygłaszane przez „ludzi rozsądnych”, że ulubionym zajęciem Polaków jest świętowanie klęsk. Autorzy takich bałamutnych i niesprawiedliwych tez nie rozumieją istoty polskiej tożsamości.

Dnia 21 lutego bieżącego roku w pałacu w Koszęcinie odbyła się uroczystość upamiętniająca postać ppłk. Jana Kowalewskiego, który został przez Senat RP obrany patronem 2020 r. Wydarzenie uświetnił występ Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”, a gospodarzem uroczystości był senator Ryszard Majer. Choć ppłk Jan Kowalewski nie był związany z naszym regionem, to jego wybitne zasługi nakazują poświęcić mu nieco miejsca na łamach „Nad Wartą”.

Dzień 14 lutego 1942 roku to data utworzenia największej formacji zbrojnej Polskiego Państwa Podziemnego – Armii Krajowej. W bieżącym roku mija lat od tego wydarzenia.