Joanna, młoda mama z Kłobucka: Mój synek ma dwa lata i nie chce spać w nocy. Budzi się, strasznie płacze. Nie wiem co mam wtedy robić. Trudno mi także zasypia, być może boi się czegoś? Muszę zostawiać zapaloną lampkę, by mógł zasnąć.
W tym wieku pojawiają się u dzieci lęki nocne, bowiem rozwijająca się wyobraźnia sprawiać może różne figle. Umysł dwulatka jest jeszcze bardzo niedojrzały, dzieci nie potrafią odróżnić fantazji i wyobrażeń od realnej, twardej rzeczywistości. Stąd bardzo silny lęk, gdy np. przyśni się im coś złego, lub wyobrażą sobie coś, co może napawać ich lękiem. Te objawy nie są szczególnie niepokojące, jeśli nie są wyjątkowo nasilone, powinny zniknąć w ciągu ok. miesiąca. Jeśli jednak bardzo Panią niepokoi zachowanie synka i w jego lęku jest rzeczywiście coś wyjątkowego – zawsze warto udać się na konsultacje do lekarza, lub psychologa. Bardzo silny płacz może być bowiem także np. objem choroby dziecka.
Jeśli jednak płacz spowodowany jest lękiem, to w takiej chwili trzeba dziecko przytulać i starać się odwrócić jego uwagę, skierować ją na coś, co dziecko może uspokoić (widok za oknem, gwiazdy, miś, czy np. śpiący drugi rodzic czy rodzeństwo). Dobrze jeśli będzie Pani miała w takich momentach spokojny, stonowany głos (można np. mówić do dziecka szeptem) i nie dać się wyprowadzić z równowagi – dziecko także się wtedy uspokaja.
Dodatkowym sposobem zmniejszania lęków nocnych i ułatwiania zasypiania jest dawanie dzieciom przytulanek. Symbolizują one opiekuńczego rodzica. Dzieci (niekiedy nawet dorośli), gdy mają przy sobie coś takiego, czują się pewniej i bezpieczniej. Dzieci uwielbiają różnego rodzaju misie i lale, które pełnią rolę “zastępczej” mamy.
Zapalanie lampki jest także dobrym sposobem na uspokojenie. Może warto również wymyślić dziecku jakieś męczące zabawy. Mogą one wpłynąć na to, że będzie bardziej śpiące wieczorem i chętniej położy się do łóżka.
R