Na mocy uchwały Konferencji Rektorów Uczelni Medycznych ogłoszono rok 2005 “Rokiem Jana Mikulicza-Radeckiego”. Żyjący w latach 1850-1905 Polak urodzony w Czerniowcach był wybitnym naukowcem i świetnym lekarzem, profesorem chirurgii, doktorem honoris causa uniwersytetów w Edynburgu, Filadelfii i Glasgow. Stopień doktora wszech nauk lekarskich i habilitację uzyskał na Uniwersytecie Wiedeńskim.
Jako asystent II Kliniki Chirurgicznej w Wiedniu w 1881 r. pierwszy na świecie rozpoznał raka przełyku poprzez badanie endoskopowe. W latach 1882-1887 kierował katedrą chirurgii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W Krakowie skonstruował kilka nowych narzędzi chirurgicznych, a kierowana przez niego placówka była uznawana za najlepszą w ówczesnym cesarstwie austro-węgierskim. Od 1887 do 1890 r. kierował katedrą chirurgii uniwersytetu w Królewcu, gdzie ulepszył technikę resekcji żołądka i chirurgicznego leczenia choroby wrzodowej żołądka. W 1890 r. został dyrektorem Kliniki Chirurgicznej we Wrocławiu, a 9 lat później założył we Wrocławiu swoją prywatną, niezwykle nowoczesną, klinikę na 30 łóżek. Sam rozpoznał u siebie nowotwór żołądka i w 1905 r. w swojej klinice poddał się operacji, która jednak nie zatrzymała choroby. Jest uznawany za prekursora chirurgii przewodu pokarmowego, urazowej, plastycznej, endokrynologicznej, eksperymentalnej, szczękowej, dziecięcej, torakochirurgii, neurochirurgii, ortopedii, urolo- gii, ginekologii, otolaryngologii, anestezjologii i radiologii.
PAR