„Moje serce dało Ci dom” to hasło IV Konferencji Rodzicielstwa Zastępczego, która odbyła się 27 maja w sali sesyjnej Urzędu Miasta
Uczestników powitała Elżbieta Różycka, dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, organizatora spotkania. Na sali oprócz dyrektorów Rodzinnych Domów Dziecka i rodziców zastępczych znaleźli się m.in. przedstawiciele policji, sądu, urzędu wojewódzkiego, Centrów Pomocy Rodzinie, ośrodków adopcyjnych.
– Warto przez chwilę zastanowić się czym jest dzieciństwo. To przecież czas kształtowania podstawowych wartości i zaspokajania najistotniejszych potrzeb życiowych człowieka. Powinien to być czas beztroski, miłości oraz bezpieczeństwa. Jakże często jednak jest zupełnie inaczej. Bezbronne dziecko narażane jest na krzywdę i przemoc ze strony najbliższych, w swoim własnym domu; domu, który powinien być miejscem ciepłym, bezpiecznym, pewnym – mówił obecny na konferencji prezydent Częstochowy Tadeusz Wrona.
W podobnym duchu mówi biskup częstochowski Jan Wątroba. – Dzieciństwo to czas wymagający szczególnej troski, opieki we wszystkich wymiarach – biologicznym, emocjonalnym, intelektualnym, duchowym. Musi być ona zapewniona we wszystkich tych wymiarach, wtedy damy dziecku szansę na integralny rozwój. Życie bez pomocy dobrych ludzi nie ma szans rozwijać się w sposób integralny. Życzę, by było więcej takich osób gotowych na rezygnację z mniejszego dobra na rzecz większego, a tym większym dobrem jest na pewno dobro dziecka.,
Z kolei Ryszard Majer z Wydziału Polityki Społecznej Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach zaakcentował, że dobro dziecka determinuje politykę społeczną państwa i samorządu w wielu aspektach. – Ważne, by tę kwestie doceniać, tak jak robi to Częstochowa. Mam porównanie do Bielska-Białej, Katowic i innych miast Śląska i jestem dumny, że jestem mieszkańcem Częstochowy. Wielkie podziękowania należą się panu prezydentowi i jego służbom, za to, że nadstawiają ucha na krzywdę dziecka.
Podczas spotkania prezydent wręczył kwiaty i wyróżnienia przedstawicielom rodzin zastępczych. Odebrali je: Grażyna Bodziachowska, Jolanta Dąbek, Renata i Andrzej Derczyńscy, Edyta Dobosz, Anna Dudek, Jolanta i Tomasz Fronczyk, Irena Janik, Wanda Kaczmarska, Małgorzata Kardas, Teresa Kędzierska, Halina i Jacek Klich, Alodia Kolada, Barbara i Jan Kołaczkowscy, Bronisława Kowalska, Barbara Kwiatkowska, Renata i Jacek Lewiccy, Marta Mach-Wieczorek i Andrzej Wieczorek, Jadwiga i Zygmunt Majewscy, Anna Migalska, Maria Miłkowska, Wanda Pawlak, Anna Piątkowska, Danuta i Jan Pluta, Anna i Czesław Raganiewicz, Karolina Szwejda, Marta Traczyńska. Wanda Urbańska, Janina Witczak, Wanda i Stanisław Witczak.
Skąd się wzięły rodzinne domy dziecka?
Pierwszy rodzinny dom dziecka powstał w Stanisławczyku pod Przemyślem, nosił nazwę „Gniazdo Sieroce”. Zorganizował go Kazimierz Jeżewski, twórca gniazd sierocych i wiosek kościuszkowskich – osad rolnych, skupiających osierocone dzieci.
W 1919 roku Sejm podjął uchwałę o utworzeniu fundacji nazwanej dla uczczenia Tadeusza Kościuszki – Fundacją „Wieś Kościuszkowska”.
Kontynuacją działań na rzecz poprawy sytuacji dzieci osieroconych było podjęcie w roku 1957 przez Ministerstwo Oświaty decyzji o tworzeniu rodzinnych domów dziecka. Już w roku następnym powstały dwa takie domy – w Szczecinie i Świdwinie. Następnie podjęto wysiłki, których wymiernym rezultatem było utworzenie pierwszych środowisk zastępczych dla osieroconych dzieci – rodzin zastępczych.
r