Kategoria: 0652 / nr 20 / 2004-05-20

Idąc główną alejkę cmentarza w Garnku (do przypomnianej poprzednio mogiły córki i wnuczki E. Reszke) miniemy po prawej stronie niedawno zmodernizowany grób ks. Józefa Barteckiego (1904-44) – na zdjęciu. Natomiast poruszając się szosą, prowadącą do Garnka od strony Kłomnic, trzeba wypatrzyć na lewym poboczu (tuż za miejscowością Pacierzów) niewielką lastrikową tablicę. Umieszczona na niej – drobnym drukiem – inskrypcja ma następującą treść: “W dn. 8 września 1944 r. w tym miejscu pluton 74 pp AK pod dowództwem por. Kaszy – KOWALSKIEGO ps. Alm, dokonał rozbicia kilkunastuosobowego patrolu żandarmerii. Był to odwet za spalenie kościoła w Garnku”. Także w przedsionku kościoła w Garnku umieszczona jest tablica przypominająca wojenne zdarzenia. Upamiętnia bowiem trzech kolejnych proboszczów, z których dwóch straciło życie z ręki okupanta.

Hetman koronny Stanisław Koniecpolski żył w XVII. Był godnym kontynuatorem myśli i czynu hetmana Stanisława Żółkiewskiego, dał się poznać jako znakomity strateg i dowódca.
Odniósł imponujące na owe czasy zwycięstwo nad Tatarami pod Martynowem w 1624 roku. W efektownym stylu pokonał Szwedów w bitwie morskiej pod Oliwą w 1627 roku i pod Trzcinką w 1629 roku
Odważnie stawił czoła 25-tysięcznej armii Turków, Tatarów i Wołochów w 1633 roku pod Kamieńcem Podolskim. Pięknym zwycięskim akcentem przypieczętował swą ponad trzydziestoletnią służbę wojskową Ojczyźnie pod Ochmatowem w 1644 roku, ponownie gromiąc Tatarów. Jego imię było głośne w całej Polsce i Europie.
Stanisław Koniecpolski stale unowocześniał polską sztukę wojenną: wprowadził taktykę wojny szarpanej, doceniał konieczność posiadania własnej floty wojennej. Jak nikt inny potrafił powiązać siłę ognia, szybkość i bojowość polskiej jazdy z nietuzinkowymi umiejętnościami piechoty, artylerii i saperów.
Historycy ochrzcili Go mianem “pogromcy Lwa Północy”, tylko on umiał stawić czoła najwybitniejszemu wodzowi ówczesnej Europy- królowi Szwecji, Gustawowi Adolfowi.

Rozmowa z ojcem Marianem Lubelskim, przeorem Klasztoru Paulinów na Jasnej Górze.
– Wokół Jasnej Góry powstaje monumentalna Droga Tajemnic Różańca Świętego. Prosiłbym Ojca Przeora o przybliżenie Czytelnikom idei budowy drogi modlitwy maryjnej.

PRZEWODZISZOWICE, wieś w gm. Żarki, przy szlaku Warowni Jurajskich. Nazwę wsi wzmiankował jako własność królewską pod roku 1382 Jan Długosz. Władysław Opolczyk darował ją Klasztorowi Jasnogórskiemu. Potem w latach 1424-1454 była własnością Mikołaja Kornicza, pod koniec XVII w. należała do rodziny Męcińskich. Po sprowadzeniu do Leśniowa paulinów z Jasnej Góry, wieś została im przekazana przez Józefa Męcińskiego (1700), ale 1781 r. powróciła do Męcińskich.