50 LAT ELEKTRYFIKACJI LINII WARSZAWSKO-WIEDEŃSKIEJ, WĘZEŁ CZĘSTOCHOWSKI VIII
Przekazywanie do eksploatacji kolejnych zelektryfikowanych odcinków sieci trakcyjnej na linii Warszawa – Katowice wymagało dostosowania istniejących LOKOMOTYWOWNI na tym odcinku pod względem technicznym do możliwości wykonywania procesów obsługi technologicznej elektrycznych pojazdów trakcyjnych.
W roku 1957 adaptowano część Parowozowni w Łazach dla potrzeb trakcji elektrycznej i utworzono pierwszą Elektrowozownię na terenie DOKP Katowice. Obsługiwała ona linię Warszawa – Gliwice. Posiadała dwa typy lokomotyw z NRD: serii EU 04, obsługiwały pociągi pasażerskie (były eksploatowane do 1980r.), serii EU 20, obsługiwały ruch towarowy. Pierwszym naczelnikiem był Kazimierz Przybyła a z-cą inż. Władysław Gęsiecki. W roku 1960 powstaje na terenie DOKP Katowice druga Elektrowozownia w Gliwicach. W roku 1962 oddano nowoczesną Elektrowozownię w Katowicach, wyposażoną w elektryczne zespoły trakcyjne wykorzystywane do obsługi pasażerskiego ruchu lokalnego, między innymi linię Katowice – Częstochowa. Pierwszym naczelnikiem był inż. Józef Hopaluk, a następnym mgr inż. Józef Chodór. W roku 1976 powstaje Elektrowozownia w Częstochowie. Naczelnikiem był inż. Stanisław Nawrot a zastępcą inż. Andrzej Ciszewski.
Dla obsługi pociągów na odcinku Warszawa – Katowice – Gliwice przy trakcji elektrycznej w roku 1951 zostało złożone zamówienie przemysłowi NRD na dostawę 20 lokomotyw elektrycznych Bo Bo serii EU 04, 34 lokomotyw elektrycznych Co Co serii EU 20, 36 elektrycznych zespołów trakcyjnych serii EN-56, 2 elektrycznych zespołów trakcyjnych serii ED 70. Dostawa EZT serii EN 56 w ilości 36 sztuk została zrealizowana w latach 1954-1957. Coraz większe zapotrzebowanie na tabor elektryczny spowodowało, że nasz przemysł podjął produkcję elektrycznych zespołów trakcyjnych. Do roku 1962 PAFAWAG dostarczył do PKP 72 zespoły serii EW 55, jednocześnie prowadzono prace projektowe nad własnym zespołem trakcyjnym serii EN 57 o podobnych parametrach co EW 55. Od roku 1962 rozpoczęła się seryjna produkcja zespołów elektrycznych serii EN 57. Elektryczne zespoły trakcyjne były przeznaczone do obsługi ruchu podmiejskiego i miejskiego. Natomiast ruch towarowy był w początkowych latach elektryfikacji prowadzony nadal trakcją parową i spalinową. Producentem pierwszych lokomotywy elektrycznych serii ET 21 przeznaczonych do ruchu towarowego był PAFAWAG we Wrocławiu, który w latach 1957-1958 wyprodukował ich 18 z przeznaczeniem dla obsługi Linii Warszawa – Katowice – Gliwice. Do roku 1971 wyprodukowano i dostarczono na PKP 658 sztuk tych lokomotyw. Do obsługi pociągów pasażerskich dalekobieżnych uzywano głównie lokomotyw z importu: EU 05, z Czechosłowacji – 30 sztuk w roku 1961, EU 06 z Anglii – 19 sztuk w roku 1962.
Pierwszą polską lokomotywę elektryczną do ruchu pasażerskiego wykonał PAFAWAG na licencji angielskiej serii EU 07 . W latach 1965 – 1974 na PKP dostarczono 241 sztuk tych lokomotywy oraz 15 lokomotyw serii EP 08 o szybkości jazdy podwyższonej do 140 km/h. Od 1971 PAFAWAG rozpoczął produkcję lokomotywy do ruchu towarowego o dużej mocy serii Co Co ET 22. Lokomotywy tego typu są podstawowymi lokomotywami ruchu towarowego do obecnej chwili. Należy nadmienić, że numer 1000 tej lokomotywy był przydzielony do LOKOMOTYWOWNI CZĘSTOCHOWA w roku 1986. Dynamiczny rozwój elektryfikacji linii kolejowych wymuszał zapotrzebowanie na elektryczny tabor trakcyjny. Wdrażanie ilości taboru elektrycznego wymagało uruchomienia dodatkowych PUNKTÓW UTRZYMANIA elektrycznego taboru trakcyjnego. Na początku lat 70. LOKOMOTYWOWNIA CZĘSTOCHOWA również została zakwalifikowana do obsługi i utrzymania elektrycznych pojazdów trakcyjnych. Proces obsługi pojazdów trakcyjnych obejmuje zarówno zakres czynności związanych z przygotowaniem pojazdu trakcyjnego do użytkowania, wykonywaniem napraw bieżących, przeglądów kontrolnych i okresowych, jak i zakres badań diagnostycznych pojazdów, których wynik decyduje o zakresie prac obsługowych wykonywanych w ramach przeglądów technicznych i napraw bieżących. Dla spełnienia wymaganych warunków technicznych hala LOKOMOTYWOWNI CZĘSTOCHOWA została na trzech kanałach rewizyjnych wydłużona z 50 do 70 metrów, wybudowano nowe kanały rewizyjne i dokonano ich elektryfikacji, przystosowując je do procesów technologicznych utrzymania lokomotyw elektrycznych i elektrycznych zespołów trakcyjnych. Pierwsze dwie lokomotywy elektryczne serii Bo Bo ET 21 przydzielono do pracy w LOKOMOTYWOWNI w roku 1974. W następnym roku przyszło do eksploatacji dalszych 6 lokomotyw elektrycznych. Dopiero rok 1976 charakteryzował się dynamicznym przydzielaniem do eksploatacji taboru elektrycznego, szczególnie elektrycznych zespołów trakcyjnych serii EN 57. Wymagało to dalszego przystosowania hali LOKOMOTYWOWNI oraz wybudowanie dodatkowych torów odstawczych. Ambitna załoga LOKOMOTYWOWNI, w tym okresie pod kierownictwem Naczelnika inż. Antoniego Kulbata, z-cą ds. technicznych był inż. Wojciech Stachera, chcąc podjąć pracę nowoczesną trakcją elektryczną większość prac modernizacyjnych wykonywała samodzielnie. Na uwagę zasługuje fakt, że zadania eksploatacyjne były realizowane przy jednoczesnym szkoleniu załogi i prowadzeniu prac remontowo-modernizacyjnych.
Towarzystwo Przyjaciół Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej w Częstochowie
Ryszard Michalak Włodzimierz Janiszewski Wojciec