W odcinku 134. wspomniałem o poruczniku Stanisławie Bączyńskim, który w sierpniu 1944 r. przejął dowództwo nad leśnym oddziałem AK po Jerzym Kurpińskim ps. “Ponury”. Idąc główną aleją cmentarza w Poczesnej, można łatwo wypatrzyć – po prawej stronie – mogiłę rodziny Bączyńskich (na zdjęciu), w której na początku 1996 roku pochowano – jak podaje inskrypcja: “żołnierza szarych szeregów i A.K. odznaczonego srebrnym krzyżem z rozetą i mieczami za zasługi dla ZHP i AK”, czyli partyzanta o pseudonimie “Bas” i wspaniałego wykładowcę akademickiego, którego sylwetkę chcę teraz przybliżyć.
W odcinku 134. wspomniałem o poruczniku Stanisławie Bączyńskim, który w sierpniu 1944 r. przejął dowództwo nad leśnym oddziałem AK po Jerzym Kurpińskim ps. “Ponury”. Idąc główną aleją cmentarza w Poczesnej, można łatwo wypatrzyć – po prawej stronie – mogiłę rodziny Bączyńskich (na zdjęciu), w której na początku 1996 roku pochowano – jak podaje inskrypcja: “żołnierza szarych szeregów i A.K. odznaczonego srebrnym krzyżem z rozetą i mieczami za zasługi dla ZHP i AK”, czyli partyzanta o pseudonimie “Bas” i wspaniałego wykładowcę akademickiego, którego sylwetkę chcę teraz przybliżyć.
Stanisław Bączyński urodził się w r. 1918 w Korwinowie. Maturę zdał w Liceum im. Sienkiewicza w Częstochowie w klasie o profilu matematycznym. Następnie kończy Szkołę Podchorążych Artylerii w Zambrowie i po otrzymaniu przydziału do 7. Pułku Artylerii Lekkiej w Częstochowie rozpoczyna z nim Kampanię Wrześniową. Po ucieczce z niewoli niemieckiej i powrocie do Korwinowa rozpoczyna natychmiast działalność w Związku Walki Zbrojnej (jako organizator pododziału w III Obwodzie Częstochowskim). Jako żołnierz Armii Krajowej przyjmuje pseudonim “Bas” i prowadzi pracę podziemną (szkolenie podchorążych, akcje propagandowe i rozbrojeniowe) na terenie gmin: Kamienica Polska, Poczesna i Brzeziny. Wreszcie przejmuje dowództwo nad oddziałem leśnym AK z którym przeprowadza udane potyczki z Niemcami na terenie Złotego Potoka i Gór Gorzkowskich.
27 grudnia 1944 r. otrzymuje polecenie przejęcia pod Janowem spadochronowego zrzutu misji Armii Brytyjskiej o kryptonimie “Freston”. Trzy tygodnie później ujawnia swoje zgrupowanie (wraz z czterema żołnierzami angielskimi) przed Armią Czerwoną. Przekazany NKWD ucieka z ich więzienia śledczego. Po powrocie do domu odnajduje go UB i przez pół roku jest trzymany w częstochowskim więzieniu. Uwolniony ukrywa się przez pewien czas w Wałbrzychu. Po powrocie kończy częstochowską Wyższą Szkołę Administracyjno-Handlową, by 15 września 1949 r. zostać już asystentem w Katedrze Matematyki Szkoły Inżynierskiej w Częstochowie. Rok później wykłada też matematykę w swej macierzystej uczelni przekształconej na WSE, by jednocześnie uzupełniać w niej swoje wykształcenie (studia II stopnia nauk ekonomicznych).
Od r. 1957 poświęca się pracy wyłącznie na Politechnice Częstochowskiej, dochodząc od stopnia asystenta do starszego wykładowcy. Po przejściu w r. 1991 na emeryturę, tworzy w Częstochowie Stowarzyszenie Żołnierzy AK oraz prowadzi harcerski oddział Szarych Szeregów. Awansowany do stopnia kapitana WP otrzymuje m.in.: Krzyż AK, Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, a wcześniej także tytuł “Zasłużony Nauczyciel PRL”.
Andrzej Siwiński