W poniedziałek, 6 maja o godz. 3 min. 15, w Domu Pamięci Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Częstochowie zmarła Maria Okońska. Uczestniczka Powstania Warszawskiego, założycielka Instytutu Prymasa Wyszyńskiego, jedyny świadek składania przez kardynała Stefana Wyszyńskiego w odosobnieniu, Jasnogórskich Ślubów Narodu. Miała 93 lata.
Niech dobry Bóg przyjmie ją do Swego Królestwa!
Moje wspomnienie
Miałam zaszczyt i szczęście poznać panią Marię Okońską. Było to w grudniu ubiegłego roku. Odwiedzałam znajomą , która akurat przyjechała do Domu Prymasa Wyszyńskiego w Częstochowie. Wiedziałam, że to dzień urodzin pani Marii. Wzięłam kilka kwiatów w nadziei, że trafią do Jubilatki. Stało się inaczej. Mimo moich oporów ( bo nie znam; bo nie wypada w taki dzień) znajoma zaprowadziła mnie do pokoju Marii Okońskiej. Zobaczyłam drobną, wręcz filigranową kobietę. Elegancką – oryginalna kamea pod kołnierzykiem nieskazitelnie białej bluzki- zadbaną i uśmiechniętą tym rodzajem uśmiechu, który łamie między ludźmi wszelkie bariery. No i oczy! One również się śmiały. A były w nich iskry energii nie statecznej pani, ale młodej, energicznej dziewczyny. Tak zapamiętałam panię Marię Okońską i jeszcze jej słowa do mnie na pożegnanie: “Ojciec zawsze powtarzał, że najważniejsza jest miłość. Pamiętaj o tym – miłość jest najważniejsza!”. Podziękowałam, pożegnałam się i wyszłam. To było chyba najkrótsze spotkanie w moim życiu. Kiedyś dowiem się, czy nie najważniejsze…
Maria Okońska
ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim i psychologię na Uniwersytecie Ziem Zachodnich. Zaangażowana w żeńską Sodalicję Mariańską w Warszawie już w czasie wojny, prowadziła pracę konspiracyjną wśród młodzieży. W 1942 roku w Zakładzie dla Ociemniałych w Laskach poznaje ks. prof. Stefana Wyszyńskiego. Już wtedy rodził się Instytut nazwany „Ósemka”. 1 sierpnia 1945 roku Maria Okońska włącza się w Powstanie Warszawskie – pracuje i modli się w grupie „Ósemka”. Po wojnie, już, jako członkini świeckiego Instytutu zostaje aresztowana przez Urząd Bezpieczeństwa (1948 r.) – za działalność duszpasterską. Po uwolnieniu, wraz z Marią Wantowską i Janiną Michalską odwiedza – w Komańczy – uwięzionego Prymasa Polski. Staje się łączniczką między Prymasem a Jasną Górą, gdzie nieustannie modli się w intencji jego uwolnienia. Do końca życia sługi Bożego Prymasa Wyszyńskiego, Maria Okońska pozostała jego oddaną współpracownicą (39 lat pracy z Prymasem).
Ot i tyle najważniejszych faktów z życia Kobiety Niezłomnej. Niezłomnej w wierze, wyznawanych wartościach, miłości do Polski i oddaniu Kościołowi polskiemu. W tej drobnej kobiecie biło wielkie serce wypełnione miłością do Pana Boga, Matki Najświętszej, Ojczyzny i bliźniego. Bogu, dzięki, że dała nam kilka swoich książek. Może kiedyś, staną się dla kogoś przewodnikami w ziemskiej wędrówce do Nieba.
Anna Dąbrowska