W porze zimowej zwierzęta mają utrudniony dostęp do naturalnych pokarmów i wody, wtedy z pomocą przychodzi człowiek.
W okresach wiosennym, letnim i jesiennym przedstawiciele jeleniowatych żywią się m.in. pędami, liśćmi, trawami na łąkach śródleśnych, ziołami i nasionami drzew, dziki zjadą żołędzie, owoce buka, wykopują larwy i pędraki owadów. Gdy zima jest mroźna, wśród zwierząt trwa ok. 22 dni tzw. okres głodowy.
Ponieważ człowiek zmniejszył powierzchnię lasów, a tym samym ograniczył bazę żerową, jego pomoc jest teraz konieczna. Jedną z form dokarmiania jest tworzenie paśników, zlokalizowanych w terenie. Znajduje się w nich przede wszystkim siano, kukurydza, zboża, żołędzie, kasztany, młode pędy drzew i krzewów liściastych wraz z liśćmi oraz nieomłócony owies. Woda dostarczana jest w postaci buraków, marchwi i kapusty. Leśnicy podczas wycinki drzew pozostawiają ich część zwierzętom do ogryzania kory. To pozwala zwierzętom na uzupełnienie diety i zaspokojenia zapotrzebowania na składniki pokarmowe. W procesie odżywiania i w zapobieganiu chorobom ważny jest dostęp do soli. Leśnicy podają ją w postaci drewnianych słupków z kostką soli. Odpowiedzialne dokarmianie zwierząt leśnych nie jest łatwym zadaniem. Niewłaściwe dokarmianie może wyrządzić zwierzętom szkodę, dlatego zajmują się tym osoby, posiadające wiedzę w tym zakresie.
Materiał ukazał na stronie: “Częstochowska Gazeta Ekologiczna” (wydanie papierowe), której publikację współfinansuje Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach.
Treści zawarte w publikacji nie stanowią oficjalnego stanowiska organów Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach.
KG