“Tu wszystko jest Polską,
kamień każdy i okruch każdy,
a człowiek, który tu wstąpi,
Staje się Polski częścią…
otacza was Polska
wieczyście nieśmiertelna”
Stanisław Wyspiański
Świece i lampki nagrobne, kwiaty i zielone gałązki – dowody pamięci żywych o tych, co odeszli. W Dniu Wszystkich Świętych wspominamy tych, których nie ma już między nami.
Dzień ten ma specyficzny, wyjątkowy i niepowtarzalny klimat. Istnieje w naszej pamięci krąg ludzi, którzy pozostawili ślad swego życia w twórczości. Są wśród nich uczeni, pisarze, artyści. Pamiętamy o nich.
Na cmentarzu Kule spoczywa Edward Mąkosza – wybitny pedagog, wychowawca młodzieży, założyciel Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Częstochowskiej, kompozytor. Częstochowianie znali Go i szanowali.
Urodził się w 1886 roku we wsi Lisków nieopodal Kalisza. Studiował kompozycję, teorię oraz technikę śpiewu. Kształcił się u wybitnych pedagogów: Zygmunta Noskowskiego, Mieczysława Surzyńskiego, Jana i Edwarda Reszków. W 1912 roku zamieszkał w Częstochowie i objął posadę nauczyciela w Gimnazjum Jadwigi Chrzanowskiej. Od tej chwili na stałe związał się z naszym miastem i przez ponad sześćdziesiąt lat był niestrudzonym organizatorem życia muzycznego Częstochowy.
“Tu wszystko jest Polską,
kamień każdy i okruch każdy,
a człowiek, który tu wstąpi,
Staje się Polski częścią…
otacza was Polska
wieczyście nieśmiertelna”
Stanisław Wyspiański
Świece i lampki nagrobne, kwiaty i zielone gałązki – dowody pamięci żywych o tych, co odeszli. W Dniu Wszystkich Świętych wspominamy tych, których nie ma już między nami.
Dzień ten ma specyficzny, wyjątkowy i niepowtarzalny klimat. Istnieje w naszej pamięci krąg ludzi, którzy pozostawili ślad swego życia w twórczości. Są wśród nich uczeni, pisarze, artyści. Pamiętamy o nich.
Na cmentarzu Kule spoczywa Edward Mąkosza – wybitny pedagog, wychowawca młodzieży, założyciel Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Częstochowskiej, kompozytor. Częstochowianie znali Go i szanowali.
Urodził się w 1886 roku we wsi Lisków nieopodal Kalisza. Studiował kompozycję, teorię oraz technikę śpiewu. Kształcił się u wybitnych pedagogów: Zygmunta Noskowskiego, Mieczysława Surzyńskiego, Jana i Edwarda Reszków. W 1912 roku zamieszkał w Częstochowie i objął posadę nauczyciela w Gimnazjum Jadwigi Chrzanowskiej. Od tej chwili na stałe związał się z naszym miastem i przez ponad sześćdziesiąt lat był niestrudzonym organizatorem życia muzycznego Częstochowy.
Podczas okupacji niemieckiej profesor Mąkosza prowadził konspiracyjną pracę pedagogiczną, a po wojnie z wielkim zaangażowaniem rozpoczął organizowanie szkolnictwa muzycznego w naszym mieście. Był aktywnym działaczem Towarzystwa Popierania Kultury Regionalnej.
Dorobek kompozytorski Edwarda Mąkoszy jest bogaty. Pozostawił pieśni solowe, suity, elegie, utwory na wiolonczelę, utwory dla orkiestr dętych.
Trzy lata temu odszedł na zawsze prof. dr hab. Aleksander Szymon Grabara. Z Częstochowy był związany przez całe życie. Tutaj spędził młodość, kształcił się, rozpoczął pracę pedagogiczną. Przez kilkadziesiąt lat prowadził działalność naukową oraz był wykładowcą w częstochowskich uczelniach: Politechnice Częstochowskiej, Wyższej Szkole Pedagogicznej, Wyższej Szkole Języków Obcych i Ekonomii. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk, wiceprzewodniczącym Komisji Organizacji i Zarządzania.
W dorobku naukowym Profesora znajduje się ponad dwieście publikacji, w tym siedem książek i sześć skryptów. Należał do wielu stowarzyszeń naukowych i technicznych. Był człowiekiem pogodnym, serdecznym i życzliwym. Jego wielką pasją była praca pedagogiczna.
19 stycznia 1985 roku zmarł wybitny pedagog i utalentowany skrzypek – Tadeusz Wawrzynowicz. Pochodził z rodziny muzyków. Jego ojciec, Ludwik Wawrzynowicz, ukończył Konserwatorium Warszawskie. Początkowo Tadeusz uczył się w szkole muzycznej swojego ojca, a po jej ukończeniu kontynuował naukę w Warszawie, Poznaniu, Wiedniu. W 1929 roku rozpoczął pracę pedagogiczną. Występował też jako solista w Polskim Radiu. Pierwszą audycję nagrał w Katowicach w 1936 roku. W latach 1935 -1940 dyrygował chórem Bazyliki Jasnogórskiej. Od 1945 roku Tadeusz Wawrzynowicz był dyrektorem Kolegium Nauczycieli Muzyki, które po kilku latach przekształcono w Państwową Szkołę Muzyczną I i II stopnia. Funkcję dyrektora pełnił przez dwadzieścia sześć lat.
Był człowiekiem prawym i szlachetnym. Bez reszty oddany muzyce i pracy pedagogicznej. Wykształcił wielu znakomitych skrzypków.
Barbara Szymańska