PAWEŁ VI (262. PAPIEŻ, 1897 – 1978)


Przebywali w Częstochowie
(Giovanni Battista, Enrico Antonio Maria Montini)

Ur. 26.09.1897 w Concesio k. Brescii w rodzinie adwokata Giorgio Montiniego, zamożnego ziemianina, wydawcy dziennika “Il Cittadino di Brescia”. Matka Giuditta Alghisi pochodziła z zubożałej szlachty, pełniła w Brescii funkcję przewodniczącej kobiecej organizacji katolickiej. Giovanni posiadał dwóch braci. Początkowe nauki pobierał w domu, a następnie w latach 1903 – 1914 w jezuickim Collegio Cesare Arici w Brescii. Uczył się też w Liceo Arnoldo, w którym w 1916 uzyskał maturę. Na kapłana został wyświęcony 29.05.1920 w seminarium diecezjalnym i wysłany do Rzymu na studia filozofii i prawa kanonicznego na Uniwersytecie Gregoriańskim. Następnie rozpoczął studia w Accademia dei Nobili Ecclesiastici i karierę dyplomatyczną. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Sekretariacie Stanu. Zapoczątkował działania w katolickich stowarzyszeniach studenckich, był wicekapelanem w Kole Katolickich Studentów Uniwersytetu Rzymskiego. Działał aktywnie w innych młodzieżowych organizacjach katolickich. Pisał artykuły w dziennikach i biuletynach katolickich. Zawsze wyróżniał się pracowitością i dokładnością. W 1938 uczestniczył w Kongresie Eucharystycznym w Budapeszcie. W czasie II wojny światowej zorganizował w Rzymie biuro informacji o jeńcach wojennych. Z chwilą zakończenia wojny zakładał placówki pomocy Caritas. Po śmierci papieża Jana XXIII był w gronie kandydatów na tron papieski. 30.06.1963 podczas konklawe, w piątym głosowaniu został jednogłośnie wybrany na stolicę Piotrową, uroczyście koronowany na pl. św. Piotra. Przyjął imię Pawła VI. Z inicjatywy nowego papieża, w trosce o ubogich, zbudowano między Rzymem a Ostią osiedle mieszkaniowe dla około stu rodzin żyjących w nędzy. Papież zmarł 6.08.1978 w Castel Gandolfo na atak serca. Pochowany w bazylice św. Piotra.
Pośrednie i bezpośrednie związki papieża Pawła VI z Polską i Częstochową. Polskie władze kościelne, w ramach przygotowań do jubileuszu tysiąclecia Chrztu Polski w 1966, wystosowały do papieża Pawła VI zaproszenie na przybycie do naszego kraju. Komunistyczny rząd PRL zdecydowanie odmówił zgody na przyjazd Ojca Świętego, który tę decyzję przyjął z żalem i ubolewaniem. Paweł VI mianował kardynałami trzech polskich duchownych: Karola Wojtyłę, Bolesława Kominka i Bolesława Filipiaka. Zaprosił kard. K. Wojtyłę do wygłoszenia rekolekcji w Watykanie (5 – 12.03.1976). Beatyfikował o. Maksymiliana Kolbego i s. Teresę Marię Ledóchowską (17.10.1971). W 1964 mianował bp. Edmunda Nowickiego ordynariuszem gdańskim. Po ratyfikacji w 1972 układu PRL-RFN o uznanie granic zachodnich, bullą z 28.06.1972 uhonorował stosunki kościelne na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Erygował 4 nowe diecezje: opolską, gorzowską, szczecińsko-kujawską i koszalińsko-kołobrzeską. W 1970 przyczynił się do nawiązania trwałych kontaktów między rządem PRL a Stolicą Apostolską (wizyty w Polsce wysokich dostojników watykańskich, a Józefa Czyrka i Edwarda Gierka w Watykanie). W maju 1923 Giovanni Battista Montini przybył do Warszawy jako sekretarz nuncjatury. Brał czynny udział w przygotowaniach konkordatu, który został zawarty między Polską a Stolicą Apostolską. Ze względu na zły stan zdrowia opuścił Polskę w listopadzie 1923. Częstochowę odwiedził być może przy okazji, wracając do Włoch. O jego pobycie na Jasnej Górze wspomniał Prymas Stefan Wyszyński podczas uroczystości millenijnych, 3 maja 1966 r., nazywając pobyt Montiniego jako pielgrzymkę.

ROMAN WINIAREK

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *