Wanda Wereszczyńska (1910-1978)
17 marca w Ratuszu otwarta zostanie wystawa poświęcona Wandzie Wereszczyńskiej. Na ekspozycji, zrealizowanej w „Gabinecie wybitnych częstochowian”, pokazane zostaną obrazy – martwe natury, pejzaże, sceny rodzajowe, portrety i przedmioty, przybliżające życie i twórczość związanej z Częstochową malarki – paletę, sztalugę, szkicowniki, świadectwa z czasów szkolnych i studenckich, a także odznaczenia, medale, legitymacje i dyplomy.
Wanda Wereszczyńska urodziła się w Kościelcu koło Częstochowy 20 czerwca 1910 r. W latach 1922–1925 uczyła się w Gimnazjum Żeńskiem im. Cecylii Plater-Zybertówny w Warszawie, a w 1930 r. w Prywatnej Szkole Malarstwa prof. Adama Rychtarskiego w Warszawie. W kolejnym roku rozpoczęła studia na kierunkach: malarstwo sztalugowe i dekoracyjne w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1935 r. jej dwie martwe natury znalazły się na Wystawie Malarstwa w Wilnie, a dwa lata później wzięła udział w Międzynarodowej Wystawie Plastyki w Bukareszcie, gdzie pokazała siedem pejzaży. Obraz „Nad stawem” – został w 1937 r. zakupiony przez Fundusz Kultury Narodowej przy Prezydium Rady Ministrów w Warszawie.
Dyplom na Wydziale Pedagogicznym warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych uzyskała w 1938 r.
Dzięki zdobytym kwalifikacjom uczyła później przedmiotów artystycznych w Liceum Sztuk Plastycznych, Ognisku Kultury Plastycznej i w ośrodku dla plastyków amatorów Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Częstochowie.
W 1939 r. ukończyła studia w zakresie malarstwa i dostała z Funduszu Kultury Narodowej stypendium zagraniczne do Włoch. Wybuch wojny pokrzyżował jednak plany wyjazdowe. W 1941 r. Wanda Wereszczyńska została z rodziną wysiedlona przez Niemców z majątku w Kościelcu i przeniosła się do Częstochowy. W czasie okupacji doszło też do nieodżałowanej straty – malarka utraciła ponad setkę swoich dzieł. Zachowało się zaledwie kilka obrazów, m.in. „Pejzaż z Kościelca” (1935), „Dworek w lecie” (1937) i „Dworek w jesieni” namalowany przed 1939 r., który będziemy mogli obejrzeć na wystawie.
W 1945 Wereszczyńska współtworzyła Szkołę Sztuk Pięknych w Częstochowie (obecnie Liceum Sztuk Plastycznych) i do 1948 r. wykładała w niej. Była też sekretarzem, a przez jedną kadencję wiceprezesem, Oddziału ZPAP w Częstochowie oraz członkiem Komisji Kultury Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Częstochowie.
Artystka uczestniczyła w wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą. Otrzymała m.in. w 1950 r. II nagrodę na I Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie za obraz „Na wiejskiej drodze”, w 1952 r. wyróżnienie na III Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki w Warszawie, w 1964 r. wyróżnienie na V Marynistycznej Wystawie w Warszawie, a w 1966 wyróżnienie na wystawie Grupy „Zachęta”. W 1957 i 1966 r. dostała Nagrody miasta Częstochowy. W 1962 r. w warszawskiej „Zachęcie” odbyła się indywidualna ekspozycja jej prac, zorganizowana z okazji 25-lecia pracy artystycznej. Wereszczyńska została odznaczona także wieloma medalami: Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”.
W 1959 r. przez trzy miesiące przebywała w Londynie. Tam zwiedzała muzea i galerie, malowała, a także wystawiała obrazy w Galerii Grabowskiego. Z tego okresu pochodzi m.in. obraz „W londyńskim Parku”, będący w zbiorach Muzeum Częstochowskiego.
Zmarła 7 grudnia 1978 r. w Częstochowie. Została pochowana na cmentarzu w Borownie.
opracowano na podstawie:
A. Jaśkiewicz, Wanda Wereszczyńska 1910-1978, Muzeum Częstochowskie 2004
KO