Terapie - Gazeta Częstochowska

Choć jej celem jest wsparcie pacjenta w dążeniu do trzeźwości, wielu z nich odczuwa ambiwalencję – czy to naprawdę „moja decyzja”, skoro działanie esperalu polega na wywoływaniu strachu? Czy w terapii, która opiera się na mechanizmie kontroli, jest jeszcze miejsce na wolność? Na czym polega terapia awersyjna? Disulfiram, substancja czynna wszywki alkoholowej, blokuje enzym odpowiedzialny za rozkład aldehydu octowego – pośredniego metabolitu alkoholu. Spożycie alkoholu przez osobę, która ma wszywkę, powoduje silną reakcję fizjologiczną: nudności, wymioty, zawroty głowy, lęk, uczucie duszności. Mechanizm ten ma za zadanie zniechęcić pacjenta do picia, budując skojarzenie: alkohol ból, zagrożenie, dyskomfort. To podejście bywa skuteczne, ale budzi pytania o to, na czym właściwie opiera się trzeźwość: na autonomii czy na strachu? Informacji na temat wszywki alkoholowej w Krakowie dowiesz się z: https://nasz-gabinet.pl/krakow/esperal/ Kontrola jako wsparcie – kiedy działa? Pacjenci, którzy decydują się na wszywkę, często robią to w momentach krytycznych – po powrocie do picia, po utracie pracy, po kryzysie w rodzinie. Chcą zatrzymać spiralę nałogu, ale brakuje im narzędzi, które dałyby im pewność, że wytrwają. Wszywka daje wtedy wrażenie kontroli – nad własnymi impulsami, nad wyborem, którego wciąż nie są pewni. W takich przypadkach: disulfiram staje się tymczasowym opiekunem decyzji, dopóki pacjent nie wzmocni wewnętrznych zasobów, zabieg działa jako forma „zewnętrznej motywacji”, która z czasem może przekształcić się w wewnętrzne przekonanie, kontrola przestaje być przymusem, a staje się świadomie podjętym krokiem ochronnym. Paradoks wolności – czy można wybrać zniewolenie, by stać się wolnym? Na poziomie psychologicznym pojawia się jednak istotny paradoks: czy trzeźwość oparta na strachu jest rzeczywiście moją trzeźwością? Czy można mówić o wolności, jeśli nie piję tylko dlatego, że boję się konsekwencji? Wbrew pozorom, odpowiedź nie jest jednoznaczna. Wiele zależy od intencji i świadomości, z jaką pacjent podchodzi do leczenia. Jeśli wszywka: jest narzędziem wspierającym decyzję, a nie jej substytutem, służy jako ochrona przed powrotem do nałogu, nie jako kara, działa w ramach terapii, a nie zamiast niej, wtedy nie jest formą zniewolenia, ale raczej strukturą, w której osoba uzależniona może odzyskiwać sprawczość – krok po kroku. Wolność w terapii uzależnień – czym ona właściwie jest? W leczeniu uzależnień wolność nie oznacza „mogę pić, kiedy chcę”. To wolność od przymusu, od automatyzmów, od destrukcyjnych schematów. W tym ujęciu terapia awersyjna może być etapem na drodze do odzyskania tej wolności – nie celem samym w sobie, ale przejściem od zniewolenia przez substancję do samostanowienia. To właśnie tutaj leży największy paradoks: czasowa kontrola może być niezbędna, by pacjent zyskał zdolność samokontroli. I choć nie każdy tego potrzebuje, wielu właśnie dzięki temu odzyskuje poczucie, że znów decyduje o sobie. Jak uniknąć pułapki fałszywej wolności lub nadmiernej kontroli? Aby terapia awersyjna nie stała się pułapką ani nie doprowadziła do wypierania problemu, powinna być stosowana: dobrowolnie, a nie pod przymusem, świadomie, po zrozumieniu mechanizmu działania i potencjalnych konsekwencji, w połączeniu z terapią psychologiczną, która pomaga przepracować przyczyny uzależnienia, z jasno określonym celem: wsparcia w abstynencji, nie zastąpienia trzeźwości wewnętrznej. Lekarz powinien zawsze rozmawiać z pacjentem o motywach zaszycia – czy wynikają one z lęku, presji otoczenia, czy realnej gotowości do pracy nad sobą. Podsumowanie – wolność to nie brak ograniczeń, lecz wybór świadomej drogi Wszywka alkoholowa, jako narzędzie terapii awersyjnej, może być postrzegana jako forma kontroli nad zachowaniem osoby uzależnionej. Ale gdy jest stosowana z odpowiednim zrozumieniem i wsparciem terapeutycznym, może stać się elementem prowadzącym do prawdziwej wolności – nie tej rozumianej jako „mogę wszystko”, ale jako „mam wybór i wybieram trzeźwość”. To wybór, który nie musi być łatwy. Ale jeśli został podjęty z własnej woli – nawet przy wsparciu farmakologicznym – to jest wyborem wolnym. A od tego zaczyna się realna zmiana. Materiał Partnera