Mateusz Świdnicki - Gazeta Częstochowska

Zostałeś dzisiaj Młodzieżowym Indywidualnym Mistrzem Polski. Brzmi to dla Ciebie, jak sen, z którego nie chcesz się wybudzić? – Bardzo o tym marzyłem. Już zaczynając od mini żużla na krajowym podwórku plasowałem się na czołowych lokatach. W mini żużlu byłem wicemistrzem Polski, zaś w zeszłym roku, już w dorosłym speedway’u, zdobyłem trzecie miejsce w ogólnokrajowych indywidualnych rozgrywkach do lat 21. Tak czy inaczej cały czas miałem marzenia, żeby w końcu wejść na sam szczyt. Bardzo się cieszę, że mi się to udało. To będzie już pamiątka na całe życie. I co by się nie działo, już mi nikt tego nie zabierze. Poniekąd wspomniałeś przed chwilą o zeszłorocznym finale MIMP, także w Częstochowie, kiedy zająłeś trzecie miejsce. Wtedy byłeś bliski wywalczenia nawet pierwszej lokaty. Ale jak to się mówi, „co się odwlecze, to nie uciecze”. – Dokładnie tak. O ile dobrze pamiętam, w ubiegłym roku finał MIMP miał miejsce 8 września. Dzisiaj mamy 7 dnia września, czyli minął niemal równy rok. Jestem bardzo szczęśliwy. Jedziemy dalej. Za bardzo nie ma czasu na świętowanie, bo jutro DMPJ w Grudziądzu, na które już z rana będziemy musieli wyjeżdżać. W dzisiejszych zawodach, jeśli chodzi o osiągane czasy w poszczególnych biegach, to może i najszybszy nie byłeś. Jednakże na swoim koncie miałeś drugi najlepiej uzyskany czas i niewiele Tobie brakło, aby rekord ponownie został pobity. To na pewno jest też dla Ciebie jakaś dodatkowa satysfakcja… – Tak. To był drugi czas, zarówno w samych zawodach, jak i w klasyfikacji dotyczącej rekordów toru. „Misiek” (Jakub Miśkowiak – przyp. red.) pobił rekord, a ja byłem tuż za nim. I – jak mnie pamięć nie myli – wykręciłem lepszy czas od wcześniejszego rekordu toru Daniela Bewley’a… … Zgadza się – Wygląda zatem na to, że moje motocykle na przyczepnych torach spisują się lepiej niż na twardych. Tor mi pasował. Było trochę stresu, ale teraz szczęśliwie wracam do domu. Jednym z punktów kulminacyjnych w tym turnieju był dla Ciebie z pewnością bieg nr 19, w którym startowałeś z toru „A”. Czy przed tym wyścigiem w Twojej głowie pojawiały myśli, że musisz wykorzystać atut pierwszego pola, by dojechać do mety na czele stawki i przedłużyć szanse na walkę o złoto? – Pierwsze pole dzisiaj rzeczywiście chodziło. Nie ukrywam natomiast, że byłem trochę niepocieszony, że wylosowałem trzecie pole w dodatkowym biegu. Ale na szczęście wszystko się poukładało i tak naprawdę skorzystałem na tym. Przedłużyłem prostą, żeby potem odpowiednio wejść w łuk i „zapikować”. W dzisiejszym turnieju tylko w jednym wyścigu do mety przyjechałem z tyłu. Dziękuję za rozmowę. Rozmawiał: Norbert Giżyński. Foto. Grzegorz Przygodziński