Jacques Audiard - Gazeta Częstochowska

Pokazywany w Cannes w roku 2021 ,,Paryż, 13. dzielnica” to bazująca na bestsellerowym komiksie ,,Killing and Dying" Adriana Tomine’a (w Polsce wydanym jako "Śmiech i śmierć") komedia romantyczna, podtrzymująca legendę stolicy Francji jako stolicy miłości i seksu, portretująca ją jako wieloetniczny tygiel – opleciony siatką niezliczonych połączeń, powodującą bezustanne problemy z komunikacją. Przy tym wszystkim jest portretem współczesnego pokolenia 30-latków, poddanych stanowi ciągłego zawieszenia i niestałości we współczesnym kapitalizmie, dzielących mieszkanie z innymi ludźmi, ciągle zmieniającymi miejsce pracy, zarobkującymi, ale bez możliwości zapuszczenia gdziekolwiek korzeni, szukającymi uznania i bliskości. Pracownica call centre Emile (w tej roli Lucie Zhang) dzieli mieszkanie z zapadającą się w demencję babcią. Dziewczyna ucieka od codzienności w niezobowiązujący seks. Ze względów finansowych znajduje sobie współlokatora – niespełnionego intelektualnie nauczyciela Camille’a (gra go Makita Samba). Jednocześnie agentka nieruchomości Nora (grana przez Noemi Merlant) przyjeżdża do Paryża studiować prawo. Losy tych trzech postaci przeplatają się wielokrotnie w zabawnych, ale i dramatycznych okolicznościach… Recenzujący film na portalu ,,Pełna sala” Marcin Prymas wskazuje na związki tego obrazu z kinem zmarłego niedawno Jean Luca Godarda. Pisze m.in. W warstwie fabularnej objawia się to po pierwsze dużym nastawieniem na społeczno-ekonomiczny kontekst przedstawionej historii. Większość ważnych życiowych decyzji bohaterów, tudzież ich dylematów, dyktowana jest raczej egoistyczną potrzebą przeżycia, niż wielkimi uczuciami i emocjami. Jednocześnie całość ujęta zostaje w dość bezpretensjonalny i niezwykle komediowy ton, dzięki czemu nigdy nie wchodzi w niebezpieczne rejony kina społecznego. źródło: Ośrodek Promocji Kultury Gaude Mater w Częstochowie/UM Częstochowa MS