Od parafii do parafii w byłym województwie (258)
Po wschodniej stronie Starego Cykarzewa (Gm. Mykanów) rośnie stary przydrożny dąb. Podobno posadzono go z okazji odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 roku. Dlatego niedawno umieszczono przy nim głaz z tablicą, która głosi, że jest to: „dąb pierwszego marszałka Polski Józefa Piłsudskiego” Nieco dalej od tego drzewa (na południe) znajduje się przy skrzyżowaniu dróg wyjątkowy krzyż drewniany. Znajdziemy go na końcu ul. Szkolnej w Cykarzewie Południowym. Na jego głównej belce widnieje (w dolnej części) napis: „A.D. 1667”. Pochodzi więc z czasów gdy dopiero co zakończył się w Polsce potop szwedzki, a przeorem na Jasnej Górze był nadal ksiądz Augustyn Kordecki. Zbudowany z potężnego smolnego pnia dotrwał niemal do końca XX w., lecz w 1995 r. trzeba było go już ratować. Za sprawą właścicieli sąsiednich posesji krzyż ten został ostrożnie wykopany i poddany gruntownej konserwacji, oraz naprawie (wymiana poprzecznej belki). W ten sposób można było ponownie ustawić krzyż na tym samym, mocując go jednak na betonowej podporze. Inicjator ratowania cykarzewskiego zabytku proboszcz Stanisław Matysiak odprawił przy nim mszę św., a mieszkańcy dali przykład innym parafiom jak zależy dbać o stare, przydrożne świątki. Już w 1636 roku Cykarzew stał się filią parafii w Mykanowie. Posiadał bowiem od 1574 r. drewniany kościół – ufundowany przez ówczesną dzierżawczynię Mykanowa – Postępalską. Także od dawna istniał w Cykarzewie cmentarz grzebalny, oraz przytułek dla starców. Gdy po blisko 200 latach świątynia ta spłonęła zastąpiła ją skromna drewniana kaplica, którą postawiły ówczesne właścicielki dóbr – Klaryski. W 1880 r. kaplicę tą rozbudowano, dzięki czemu mogła później przejąć funkcję kościoła parafialnego. Po represjach rosyjskich związanych z Powstaniem Styczniowym, dopiero w 1908 r. powstała tutaj samodzielna parafia. Zbyt mały wtedy kościół obudowano najpierw ścianami obecnego, by po ukończeniu jego budowy (w 1939 r.) stojącą w środku kaplicę rozebrać. W ten sposób powstał w końcu lat 30. nowy kościół, który poświęcono już w czasie wojny (1941 r.). Dopiero po wojnie kościół systematycznie wyposażano, jak np.: elektryfikacja ( 1955 r.), wielki ołtarz marmurowy ( 1959 r.), ławki dębowe (1964 r.), czy dach z blachy ocynkowanej (1970 r.). W 1997 r. wspomniany już wcześniej proboszcz Stanisław Matysiak wybudował nową plebanię, przeznaczając poprzednią dla organisty. W ostatnich latach wygospodarowano po południowej stronie muru okalającego kościół teren na obszerny parking dla zmotoryzowanych. Ewenementem jest ustawienie przy nim figury św. Krzysztofa, do którego zwrócona jest prośba kierowców (na tablicy), by „prowadził ich trzeźwo i bezpiecznie” Z Cykarzewa tylko krok do sąsiedniego Kocina. Leżąca nad lewym brzegiem meandrującej – choć teraz mocno wyprostowanej – Kocinki miejscowość stanowi filię parafii z Cykarzewa i stąd posiada od 1983 roku własny kościółek murowany. Na północnym krańcu Kocina znajduje się leśniczówka Lemańsk. Od niej odbiega leśny dukt o nazwie Hetmański. Przy nim łatwo odszukać bratnią mogiłę ułanów z Wołyńskiej Brygady, którzy walczyli z Niemcami pod Mokrą w dniu 1 wrzesnia’39. Pochowano tutaj 5-ciu żołnierzy, którzy zmarli z odniesionych ran w czasie odwrotu z pod Mokrej. Epitafium na tablicy głosi: „Przechodniu powiedz Polsce żeśmy polegli posłuszni jej sprawie”.
Andrzej Siwiński