W dniach 23 – 24. kwietnia, w Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie odbyła się konferencja “Kościół a sztuka” w ramach Festiwalu Sztuk Sacrum” (listopad 2003 – kwiecień 2004), projektu, który powstał w oparciu o wcześniej realizowane V Triennale Sztuki Sacrum.
W dniach 23 – 24. kwietnia, w Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie odbyła się konferencja “Kościół a sztuka” w ramach Festiwalu Sztuk Sacrum” (listopad 2003 – kwiecień 2004), projektu, który powstał w oparciu o wcześniej realizowane V Triennale Sztuki Sacrum.
Współorganizatorem konferencji jest “Tygodnik Powszechny” a wśród zaproszonych gości, z kraju i zza granicy, znaleźli się historycy sztuki, artyści, przedstawiciele kościołów. Piątkowa sesja upłynęła pod hasłem “Zabytek”. Interesujące referaty na temat “Regulacje prawne dotyczące zabytków sakralnych w Polsce i innych krajach” wygłosili m.in. dr Daniela Vokolkova (Czechy) i pastor Manfred Richter (Niemcy). W rozmowie o współpracy konserwatorów z Kościołem udział wzięli, pośród wielu innych, Piotr Białko (konserwator dzieł sztuki), o. Jan Golonka (kustosz jasnej Góry), Bogusław Krasnowolski (konserwator zabytków). W sobotę odbyły się dwa spotkania sesyjne: “Kościół i sztuka”, które prowadził Tadeusz Boruta oraz “Sacrum i sztuka. Życie i sztuka” prowadzone przez Krystynę Czerni. Podczas pierwszego spotkania goście wypowiadali się na temat kulturotwórczej roli Kościoła, relacji artysta – Kościół, nowoczesnej sztuki sakralnej, podjęto też próbę odpowiedzi na pytanie “Czy wierni potrzebują sztuki?”. O swoich doświadczeniach na polu współpracy z Kościołem, opowiadali artyści, m.in. Massimo Lippi z Włoch i Gernot Erhsam z Niemiec.
Na drugą część sesji złożyły się dwa znakomite referaty: “Cyrkowo-tragiczny dekolaż, czyli wątki religijne w sztuce Tadeusza Kantora” Krystyny Czerni, “Oddać sprawiedliwość pięknu” ks. Witolda Broniewskiego oraz rozmowa gości, często przeradzająca się w dyskusję, w której podejmowano wątki zawarte w wydanej przez Miejską Galerię Sztuki w Częstochowie książce “Sacrum w sztuce współczesnej”.
Wystąpienia znakomitych gości konferencji “Kościół a sztuka”, ich referaty i rozmowy prowadziły do ciekawych konkluzji, pobudzały słuchaczy do refleksji. Jedna z nich to taka oto, że twórczość współczesnego artysty, jeśli odsłania prawdę o człowieku, choćby w sposób zawikłany czy obrazoburczy, może stać się dobrym punktem wyjścia do dialogu Kościoła ze współczesnym światem sztuki. Kiedyś Kościół był mecenasem sztuki, nawet rewolucjonizował kulturę. Powinien i dziś, bez obaw, podjąć się tej roli. Kościół musi mieć na uwadze również to, że religia i sztuka mają sobie wiele do zaoferowania. Ich pokrewieństwo polega na dotykaniu Tajemnicy sacrum, obie próbują wyrazić to, co jest niewyrażalne. Wielka szkoda, że konferencja nie spotkała się z takim zainteresowaniem częstochowian, na jakie w pełni zasługiwała.
HALINA PIWOWARSKA