Aleksander Przygodziński (1942-2016)


W tym roku mija piąta rocznica śmierci zasłużonego działacza „Solidarności” Aleksandra Przygodzińskiego. Zmarł 2 marca 2016 r., po ciężkiej chorobie, w wieku 74 lat. Był liderem podziemnej i legalnej „Solidarności” w częstochowskiej Hucie oraz Regionalnej „Solidarności”.

 

 

Aleksander Przygodziński, ur. 23 stycznia 1942 w Masłowicach k. Radomska. Ukończył Zasadniczą Szkołę Metalową w Radomsku (1960).
Od 1960 zatrudniony na Wydz. Obróbki i Montażu w Hucie im. Bolesława Bieruta w Częstochowie. Członek ZZ Hutników, od 6 września 1980 w Radzie Wydziałowej.
Od września 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego, od stycznia 1981 przewodniczący KZ w HBB; w czerwcu 1981 delegat na I WZD Regionu Częstochowa, członek ZR, delegat na I KZD, członek KK. 30 sierpnia 1981 współorganizator uroczystości poświecenia sztandaru związkowego HBB na Jasnej Górze.
13-16 grudnia 1981 współorganizator (z Andrzejem Konarskim, Mirosławem Krupińskim, Eugeniuszem Szumiejką i Janem Waszkiewiczem) Krajowego KS w Stoczni Gdańskiej im. Lenina; po pacyfikacji SG wrócił do Częstochowy; 18 grudnia 1981 internowany, 20 grudnia 1981 aresztowany, 28 grudnia 1981 skazany na 3 lata więzienia, SN podniósł karę do 5 lat więzienia, w maju1983 zwolniony na mocy aktu łaski Rady Państwa. W 1983 współorganizator I (i następnych) Ogólnopolskiej Pielgrzymki Ludzi Pracy na Jasną Górę, następnie 1 maja 1984 uczestnik demonstracji w Częstochowie, skazany na 2 mies. aresztu. Od 1984 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy kościele św. Józefa w Częstochowie, uczestnik demonstracji tamże, wielokrotnie zatrzymywany na 24 i 48 godz., kilkadziesiąt razy przesłuchiwany, karany mandatami i grzywnami. Od marca 1985 współzałożyciel RKK w Częstochowie. Od 1985 współwydawca, współredaktor i drukarz podziemnego pisma „Wytrwamy”. 1985-1989 organizator pomocy medycznej, lekarstw i zapomóg dla osób biednych oraz paczek dla dzieci związkowców.
Od listopada 1988 współorganizator reaktywowania struktur „S” w zakładzie pracy, 1989-1991 ponownie przewodniczący KZ, w 1989 przewodniczący RKW; 1989-1994 delegat na kolejne WZD Regionu Częstochowa, od 1991 przewodniczący ZR. Od 1991 członek Stowarzyszenia Więzionych, Internowanych i Represjonowanych w Stanie Wojennym WIR w Częstochowie. Od 1994 na emeryturze.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1999).
Do 5 lutego 1982 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Częstochowie w ramach SOR; od 14 stycznia 1987 przez Wydz. V WUSW w Częstochowie w ramach SOR krypt. Struktura.

Na podstawie „Encyklopedii Solidarności” autorstwa Wojciecha Rotarskiego

 

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *