Zestawienie przemówień sejmowych – 19 i 20 listopada 2008 roku – posła PiS z Okręgu Częstochowskiego, Szymona Giżyńskiego
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Państwo Ministrowie! Dzisiejsze przemówienie pana premiera Donalda Tuska wraz z glossami jak zwykle przykuwało uwagę swobodną żonglerką między ponurym weryzmem i rozkoszną baśniowością.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pomny wielkiej, fundamentalnej wagi socjokulturowego zaplecza dla koalicji PO-PSL, wyrażającej jak nikt inny stan ducha polskiego inteligenta – zarówno miejskiego, jak i wiejskiego – pragnę na dowód podać kilka przykładów mocnych więzi rządu pana premiera Donalda Tuska z literaturą i sztuką.
1. Pablo Picasso powiedział kiedyś: „Nie zrozumiecie sztuki, póki nie zrozumiecie, że w sztuce 1 plus 1 może dać każdą liczbę z wyjątkiem 2?. Czyż nie jest tak – trawestując ten znakomity aforyzm Pabla Picassa – iż nie zrozumie się polityki i praktyki rządu premiera Donalda Tuska, póki nie zrozumie się, że w polityce i praktyce rządu Donalda Tuska 1 plus 1 daje zawsze każdą inną liczbę niż 2?
Już słyszę miażdżącą ripostę ze strony piarowców PO, iż za rządów PiS-u każde działanie 1 plus 1 dawało 0. Chętnie na to przystaję, bo w polityce 0 jest bardzo pożądaną liczbą, jeżeli oznacza – zero pobłażania i przyzwolenia dla: przemocy, korupcji, malwersacji, społecznej demoralizacji, zbójeckiej prywatyzacji, odbierania obywatelom prawa do godziwej opieki medycznej czy emerytury; wreszcie: lękliwej i z pozycji klęcznika prowadzonej polityki zagranicznej, połączonej z demontażem struktur państwa, zwłaszcza tych zabezpieczających jego unitarność.
2. Czyż nie jest tak, iż mottem i celem wszelkich działań rządu premiera Tuska w obszarze polityki prywatyzacyjnej pozostaje słynne powiedzenie największego polskiego komediopisarza, Aleksandra Fredry, zredagowane w formie depeszy: „Interesa uporządkowane, wszystkie folwarki sprzedałem”?
3. Czyż nie jest tak, że stan polskiego, narodowego bezpieczeństwa pod rządami ekipy premiera Donalda Tuska najlepiej obrazuje słynna metafora z wiersza „Ars poetica” Czesława Miłosza, poety wielce przecież cenionego w środowisku Platformy Obywatelskiej: „dom nasz jest otwarty, we drzwiach nie ma klucza, a niewidzialni goście wchodzą i wychodzą’?
4. Czyż nie jest prawdą, iż, sięgając ponownie po „Ars poetica”, styl i efekty pracy większości ministrów gabinetu premiera Tuska przywołują na myśl, jak chce Miłosz: „męki wyższego rzędu”?
I na koniec, czyż nie jest tak, że recenzent, który oceniając rok rządu premiera Donalda Tuska i wystawiając mu jedynkę, czyli pałę, zasługuje na opinię bezwstydnego klakiera? Dziękuję uprzejmie.
poseł Szymon Giżyński
r