Dobiegają już końca jubileuszowe koncerty i spotkania z okazji 100 lat Szkolnictwa Muzycznego w Częstochowie.
Począwszy od 1 października br. mogliśmy uczestniczyć w 3 koncertach symfonicznych z udziałem orkiestr ze Szkoły Muzycznej i Filharmonii oraz w 14 spotkaniach w OPK “Gaude Mater”i w szkolnej auli, na których poznawaliśmy nauczycieli i uczniów szkoły muzycznej. Wysłuchaliśmy również wielu ciekawych wywiadów i koncertów ze znanymi wokalistkami i wokalistami znanymi w kraju i za granicą, u boku których występowali również uczniowie Szkoły Muzycznej, ukazując niejednokrotnie swój wysoki kunszt muzyczny. Przed nami jeszcze ostatni zamykający jubileusz koncert. 14 stycznia 2005 r. Melomani wysłuchają Katarzyny Suskiej-Zagórskiej, Macieja Zagórskiego oraz Dariusza Siedlika. Zagrają dla nas i zaśpiewają orkiestra Filharmonii Częstochowskiej i chóry: ZSM, Akademii im. J.Długosza, “Collegium Cantorum”, “La musica corale”.
“Polonezem” Ludwika Wawrzynowicza orkiestra symfoniczna Zespołu Szkół Muzycznych pod batutą prof. Krzysztofa Pośpiecha, rozpoczęła uroczysty Jubileuszowy Koncert który odbył się 10 grudnia br. w gościnnych progach Filharmonii Częstochowskiej. Koncert niecodzienny, bowiem podczas niego szkoła miała otrzymać długo oczekiwane imię swojego patrona. Został nim żyjący XVIII w. kompozytor, skrzypek, wokalista, pedagog oraz świecki członek kapeli jasnogórskiej Marcin Józef Żebrowski. Akt nadania imienia szkole, na ręce jej dyrektora Adama Mroczka przekazał v-ce Minister Kultury Ryszard Mikliński. Podczas odczytywania przez ministra tego historycznego aktu na twarzy dyrektora szkoły można było dostrzec wielkie emocje i wzruszenie.
Po tym wzniosłym wydarzeniu, grono zasłużonych nauczycieli z rąk ministra oraz prezydenta Częstochowy Tadeusza Wrony, otrzymało złote i srebrne krzyże zasługi, odznaczenia, nagrody i listy gratulacyjne. W dalszej kolejności zebrani na widowni byli absolwenci szkoły muzycznej, nauczyciele i rodzice uczniów wysłuchali w wykonaniu chórów i orkiestry dwóch fragmentów “Nieszporów” M. Żebrowskiego oraz Juliusza Łuciuka “Pastes variabiles”. Prawdziwy popis wirtuozerii, pokazały cztery bardzo uzdolnione skrzypaczki, uczennice Elżbiety Urbańskiej z POSM II st. Joanna Czaj, Anna Kaczmarek, Jolanta Marcisz i Patrycja Słomczyńska. Z gracją zagrały “Koncert jurajski” Sławomira Czarneckiego na czworo skrzypiec solo, za co otrzymały burzę oklasków.
Podobnie na wysokości zadania stanęła Karolina Krzywoń, która wykonała pierwszą część koncertu fortepianowego Romualda Twardowskiego, jak i występujący po niej Nina Otręba (“Concertino” Wojciech Łukaszewskiego) oraz Janusz Binkowski i Michał Biel (kompozycja Marka Walarowskiego “Impresje baśniowe”). Występ uczniów z uwagą obserwowała Henryka Zasempa-Kozera. – Nie sprawili zawodu – krótko podsumowała ich grę pani profesor.
Wysoki poziom przygotowania muzycznego młodych instrumentalistów jest niewątpliwie zasługą doskonałych nauczycieli i pedagogów częstochowskiej szkoły. Miejmy nadzieję, że ich trud zaowocuje i niedługo usłyszymy o sukcesach częstochowskich uczniów, występujących już w roli znanych artystów.
Szkole natomiast, życzymy kolejnych 100 lat oraz nowego budynku dydaktycznego. Podobno życzenia się spełniają.
Marcin Józef Żebrowski
Kompozytor, skrzypek, wokalista, pedagog, świecki członek kapeli jasnogórskiej. Żył w latach 1710 – 1780. Jest najbardziej znanym przedstawicielem kapeli oo. Paulinów. Będąc skrzypkiem o nieprzeciętnych zdolnościach wykonawczych, tytułowany był “Noster in Claro Monte Częstochoviensi Concertus Maestro”. W archiwum jasnogórskim zachowało się ok. 30 kompozycji tego autora. Część z nich to autografy. Karty tytułowe tych dzieł podają aż pięć imion, którymi się posługiwał: Martino, Melchiore, Ignatio, Josepho, Carolo. Najczęściej jednak widnieją dwa imiona: Martino Giuseppe lub Josepho. W kilku wersjach występuje również nazwisko: Żebrowski, Ziebrowski lub Żebro. Dzieła te reprezentują dwa główne nurty muzyki XVIII w.: wokalno-instrumentalny (msze, nieszpory, arie, duety, Magnificat), instrumentalny (17 sonat pro processione – unikalny na skalę europejską zbiór sonat wczesnoklasycznych, zwanych też Andante lub Adagio pro processione).
Twórczość Żebrowskiego była znana i drukowana poza granicami kraju (wydawnictwo J.J.Hummla w Amsterdamie 1765 r.). Wydano tam sonatę pro processione i Sinfonię Es. Żebrowski jest więc prawdopodobnie pierwszym kompozytorem polskim, drukującym swe symfonie za granicą. Stosunkowo licznie, jak na owe czasy, zachowane dzieła świadczą o dużym talencie twórczym i dobrym opanowaniu warsztatu kompozytorskiego. To pozwala uznać Żebrowskiego za jednego z najwybitniejszych reprezentantów polskiej kultury muzycznej XVIII w.
ZBIGNIEW BURDA