Izabela Fuks-Janczarek, jako pierwszy naukowiec Instytutu Fizyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie otrzymała tytuł doktora. Tematem pracy była “Zależność efektów nieliniowooptycznych trzeciego rzędu od struktury wiązań i konfiguracji cząstek wybranych związków organicznych”, a jej obrona odbywała się w językach polskim i francuskim, bowiem dysertacja powstawała w dwóch ośrodkach akademickich – WSP w Częstochowie oraz Uniwersytecie Angers we Francji. Promotorami pracy byli prof. dr hab. Janusz Berdowski, rektor WSP, i prof. dr hab. Bouchta Sahraoui z Angers.
Izabela Fuks-Janczarek, jako pierwszy naukowiec Instytutu Fizyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie otrzymała tytuł doktora. Tematem pracy była “Zależność efektów nieliniowooptycznych trzeciego rzędu od struktury wiązań i konfiguracji cząstek wybranych związków organicznych”, a jej obrona odbywała się w językach polskim i francuskim, bowiem dysertacja powstawała w dwóch ośrodkach akademickich – WSP w Częstochowie oraz Uniwersytecie Angers we Francji. Promotorami pracy byli prof. dr hab. Janusz Berdowski, rektor WSP, i prof. dr hab. Bouchta Sahraoui z Angers.
Fizyka nie jest kierunkiem popularnym. Ta trudna dziedzina nauki, wymagająca również dobrej znajomości matematyki, zdominowana do niedawna przez mężczyzn, stała się przedmiotem naukowych dociekań młodej, sympatycznej osoby, jaką jest Izabela Fuks-Janczarek. Pytana o to, w jaki sposób rozpoczęła się jej współpraca z Uniwersytetem w Angers, opowiada: “Pierwsze kontakty z francuskim środowiskiem akademickim nawiązali nasi profesorowie uczestnicząc w konferencjach naukowych. W 2001 roku zostałam wytypowana do wyjazdu na półroczne stypendium zaproponowane przez ośrodek w Angers. Kiedy zorientowałam się, jak wielkie możliwości badawcze stwarza ten pobyt, wystosowałam do rządu francuskiego prośbę o trzyletnie stypendium naukowe i otrzymałam je. Wyglądało to tak, że w ciągu roku, przez pięć miesięcy, pracowałam we Francji nad częścią doświadczalną mojej pracy, a przez siedem miesięcy nad stroną teoretyczną w Polsce. W ciągu dwóch lat udało mi się zrobić wszystko, co zamierzałam, nie było potrzeby korzystać ze stypendium dłużej”.
Ta praca doktorska ma charakter interdyscyplinarny, autorka porusza się nie tylko w obszarze zagadnień fizycznych (optyka nieliniowa, programy kwantowe), ale również wkracza w dziedzinę chemii oraz informatyki. Rzecz jasna, musiała też opanować język francuski. Wyniki badań znajdą zastosowanie w inżynierii materiałowej, w przemyśle wojskowym, medycznym. Mogą być wykorzystane, m. in., do budowy komórek słonecznych, czy produkcji okularów chroniących oczy przed laserem.
Profesor Janusz Berdowski zgadza się, że doktorat młodej pracownicy, to wydarzenie wielkiej wagi, przydające uczelni prestiżu, ale podkreśla, że specjalne podziękowania należą się Francuzom: “Rząd francuski, jako jedyny, przyznaje stypendia dla najzdolniejszych studentów polskich. To bardzo cenna inicjatywa, bo przecież kontakt z nauką francuską – to kontakt z nauką światową. W wypadku naszych studentów są to konkretne możliwości pomiarów eksperymentalnych na układach badawczych, korzystanie z nowoczesnego sprzętu oraz materiałów najnowszej generacji, zsyntetyzowanych przez chemików. Takich możliwości u nas nie ma”.
Wkrótce na stypendium do Angers wyjedzie kolejny pracownik naukowy Instytutu Fizyki WSP w Częstochowie.
HALINA PIWOWARSKA