Parafia pod wezwaniem świętej Teresy Benedykty


Od parafii do parafii w byłym województwie (162)

Po wprowadzeniu w życie hitlerowskiej ustawy o eliminowaniu ze stanowisk państwowych osób pochodzenia niearyjskiego wielki filozof niemiecki Edyta Stein wstępuje w październiku 1933 r. do klasztoru karmelitanek w Kolonii, otrzymując imię Teresy Benedykty od Krzyża. Trzy lata później przybywa do niej – wspomniana już w odcinku nr 153 – siostra Róża, którą po śmierci matki do końca się opiekowała. Tutaj przyjmuje chrzest i zostaje w kolońskim klasztorze furtianką. Edyta Stein pisze, już jako zakonnica, swoje główne dzieło filozoficzne “Sens bytu”. W końcu 1938 r. (po Nocy Kryształowej – czyli fali mordowania Niemców pochodzenia żydowskiego przez hitlerowskie bojówki w dniu 9./10. listopada) siostry Stein zostają przeniesione do klasztoru w Holandii. Wytropione tutaj przez Niemców – po ich okupacji Holandii – giną w oświęcimskiej komorze gazowej w dniu 9. sierpnia 1942 r.
W głównym ołtarzu kościoła w Steblowie jest płaskorzeźba św. Teresy Benedykty, a pod nią siedmioramienny świecznik. Zwany menorą stanowi najważniejszy symbol judaizmu i główny element w godle państwowym Izraela. Oznacza światło i życie wieczne, czyli obecność Boga w każdym jego przybytku, a szczególnie w pierwszych świątyniach Jerozolimy. Jego pierwszy projekt ma pochodzić od Boga, przekazany Mojżeszowi na górze Synaj. Współcześnie jego monumentalny wzór jest ustawiony w Jerozolimie naprzeciwko Knesetu (parlamentu izraelskiego), stanowiąc dar od gmin żydowskich w Wielkiej Brytanii. Również jeden z witraży okiennych kościoła w Steblowie jest poświęcony swej patronce (na zdjęciu). Natomiast w stojącej obok dzwonnicy, znajdują się cztery różnej wielkości dzwony i na jednym z nich utrwalone są zakonne imiona patronki tej parafii. Na początku nawy steblowskiej świątyni (po prawej) widoczne jest element Pamięci Katyńskiej. Jest to stojący obok obrazu pocisk armatni. Wypełniony ziemią z Katynia i Miednoje kryje listę 71. mieszkańców powiatu lublinieckiego, którzy stracili życie w Katyniu, Starobielsku i Twerze (głównie polscy policjanci). Na widocznej obok tablicy jest napis: “Ta urna niech będzie znakiem wdzięczności i pamięci o naszych drogich bliskich, funkcjonariuszach Policji i Wojska Polskiego 1939 r. z miasta Lublińca i powiatu – ofiar Katynia, Ostaszkowa, Kozielska i Starobielska – pierwszego września 1939 r. ruszyli w drogę bez powrotu – rodziny pomordowanych”.
Po przeciwnej stronie kościoła w Steblowie znajduje się wylot ulicy, której patronem jest ksiądz Emil Szramek. Urodzony w 1887 r. w Tworkowie pod Raciborzem, studia teologiczne ukończył we Wrocławiu. Będąc wielkim miłośnikiem historii kultury i sztuki, uczestniczy aktywnie w polskim życiu narodowym. Pisze broszury poświęcone polskim sprawom jak np. “W obronie polskości Górnego Śląska”, a przede wszystkim wygłasza kazania w języku polskim. W chwili wybuchu II w. św. jest proboszczem kościoła Mariackiego w Katowicach. Głosząc nadal – wbrew zakazowi – kazania w naszym języku zostaje w kwietniu 1940 r. aresztowany. i wywieziony do obozu w Gusen. Następnie przez Matchausen trafia do Dachau, by jak wielu innych polskich księży stracić tutaj życie. W dniu 13. stycznia 1942 był oblewany zimną wodą tak długo, aż skonał. Po 57 latach (6.VI.1999 r.) beatyfikowany w Warszawie przez Jana Pawła II, w gronie 108 Polaków, w tym 99 osób duchownych (8 zakonnic), którzy oddali życie za wiarę katolicką w czasie niemieckiej okupacji.

Andrzej Siwiński

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *