Dr Karol Rożkowski (1872-1934)
16. stycznia 1934 r. w Częstochowie, po długiej i ciężkiej chorobie zmarł dr Karol Rożkowski – wybitny i zasłużony lekarz, społecznik, prezes i honorowy członek Częstochowskiego Towarzystwa Lekarskiego. Dziś w kontekście zbliżającego się Dnia Służby Zdrowia warto przypomnieć sylwetkę tego niezwykłego człowieka.
Karol Rożkowski (do 1921 Rozenfeld) ur. się 28. stycznia 1872 r. w Warszawie, w spolonizowanej rodzinie pochodzenia żydowskiego. Był synem Henryka Rozenfelda, inżyniera i Ludwiki z Płoskich, ziemianki. Ukończył gimnazjum rządowe w Częstochowie, a następnie – pod wpływem swojego szwagra dr. Władysława Biegańskiego – studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego.
Już jako student wykazywał uzdolnienia do pracy samodzielnej: założył kółko psychologiczne i wydał dwie prace, “Eksperyment jako metoda psychologiczna” oraz “Hypnotyzm i moralność”. Po otrzymaniu dyplomu lekarskiego (1895), podjął studia uzupełniające w Krakowie w klinice prof. Jordana i Jakubowskiego oraz w Pradze czeskiej. W 1897 r. zamieszkał w Częstochowie, pracując jako lekarz w miejscowych szpitalach. Był niezwykłym obrońcą i dobroczyńcą ubogich. W wielu przypadkach nie brał wynagrodzenia za swoją pracę, traktując ją jako służbę. Należał obok dr. Biegańskiego do najbardziej aktywnych lekarzy. Po I wojnie światowej, która – podobnie jak wielu innych osób – go nie oszczędziła (był przez kilka lat tułaczem, m.in. w Rosji, Finlandii), rozpoczął prywatną praktykę lekarską, udzielając się charytatywnie. W Poradni Przeciwgruźliczej, którą założył, pracował jako bezpłatny konsultant. Poświęcił się całkowicie służbie chorym, zwłaszcza na gruźlicę, która w tamtych czasach zbierała swoje żniwo. Bowiem wiele osób umierało z powodu tej choroby, która była wówczas nieuleczalna. Swoją Poradnię zaopatrzył w nowoczesny sprzęt medyczny i dążył do zakupienia aparatu Roentgena, na który gromadził fundusze do końca życia.
Ponadto brał czynny udział w pracach Komitetu Opieki Społecznej nad rodziną gruźliczą: zapewniał tym chorym wyżywienie, bieliznę i bezpłatne leki.
Za tę działalność otrzymał przed śmiercią (1933) tytuł honorowego członka Towarzystwa Przeciwgruźliczego a poradnię nazwano jego imieniem.
Dr Rożkowski, mimo, iż żył ponad pół wieku temu, może być przykładem dla współczesnej służby zdrowia.
ELŻBIETA NOWAK