8 sierpnia oficjalnie oddano do użytku nowo wybudowaną ulicę, łączącą ulicę Racławicką z Aleją Najświętszej Maryi Panny (koło Liceum Sienkiewicza). Ulica nosi nazwę znanej pisarki Zofii Kossak-Szczuckiej
Inwestycję rozpoczęto w grudniu 2007 roku, kosztowała miasto blisko 2 miliony złotych. Nowa blisko 140-metrowa ulica nawiązuje kolorystyką i stylem do wyremontowanej III Alei Najświętszej Maryi Panny – nawierzchnia jest z naturalnego kamiennego materiału – kostki i płyt granitowych oraz wypełnień sjenitowych.
Centrum Częstochowy powoli zaczyna być kojarzone także z wielkimi poetami i pisarzami.
Wybór nazwy ulicy nie jest przypadkowy, bowiem pisarka Zofia Kossak- Szczucka (ur. 10 sierpnia 1889, zm. 9 kwietnia 1968 w Bielsku-Białej), wnuczka Juliusza Kossaka, po Powstaniu Warszawskim od października 1944 do lipca 1945 mieszkała w Częstochowie. Organizowała wtedy spotkania dyskusyjne częstochowskiej inteligencji, reaktywowała z ks. Antonim Marchewką wydawanie Tygodnika Katolickiego „Niedziela”.
Książki Zofii Kossak-Szczuckiej tłumaczono na wiele języków świata. Szczególne wrażenie wywołuje lektura jej wspomnień z pobytu w obozie koncentracyjnym w Auschwitz (1943-1944), które zatytułowała „Z otchłani”.
Wcześniej, we wrześniu 1942, Zofia Kossak-Szczucka z Wandą Krahelską powołała Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom, który przekształcono w Radę Pomocy Żydom „Żegota”. Za tę działalność Izrael uhonorował ją tytułem „Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata”.
W 1947 roku została zmuszona do opuszczenia Polski i 10 lat swojego życia spędziła w Wielkiej Brytanii, gdzie pracowała ciężko na farmie. Przez komunistyczne władze została pozbawiona obywatelstwa, a czytania jej książek zakazano. W 1958 roku wróciła do Polski, do Górek Wielkich na Śląsku Cieszyńskim, gdzie mieszkała aż do śmierci.
Mówiono o niej, że jest trzecią z wielkich autorów powieści historycznej. Dwaj pierwsi to Kraszewski i Sienkiewicz. Do jej najpopularniejszych utworów należy cykl o dziejach wypraw krzyżowych: „Krzyżowcy” (1935), „Król trędowaty” (1937), „Bez oręża”(1937); powieści z historii Polski: „Złota wolność” (1928), „Legnickie pole”(1930), „Suknia Dejaniry” (1940); powieści biblijne m in. „Przymierze” (1952); powieść wspomnieniowa „Pożoga” (1922), poświęcona wydarzeniom na Wołyniu w latach 1917-1919, (po wojnie wydana w drugim obiegu w 1985 r.); saga rodu Kossaków „Dziedzictwo” (1956-1967); żywoty świętych „Szaleńcy Boży” (1929); opowieść historyczna „Troja Północy” (1960) oraz utwory dla dzieci i młodzieży.
UG