40 lat minęło od erygowania przez biskupa Stefana Barełę rzymsko-katolickiej parafii pod wezwaniem św. Wojciecha.
Ks. prałat Józef Słomian, pierwszy proboszcza parafii, nabył dom przy ul. Chłopickiego, gdzie stworzył miejsce modlitw, katechizacji i spotkań. Władza komunistyczna nakazała wyburzyć dom. Przez 21 dni i nocy wierni wraz ze swymi księżmi – Kazimierzem Mielczarkiem i Januszem Struskim – bronili swojej świątyni. Nie ulegli milicji tajnej ani jawnej. Wobec takiej postawy uległa władza. Po wieloletnich staraniach Biskupa Bareły, po interwencjach reprezentującego Ojca Świętego arcybiskupa Luigi Poggi, w październiku 1976 roku władze komunistyczne zgodziły się na budowę kościoła przy ul. Brzeźnickiej. Od rozpoczęcia budowy stał się on centrum integrującym zamieszkałe przez młodych ludzi dzielnice: Tysiąclecie i Północ. Był również jednym z ważniejszych miejsc tworzącego się w Częstochowie ruchu oporu przeciwko władzy komunistycznej, w latach stanu wojennego niósł wsparcie soliadarnościowcom i ich rodzinom. W podziemiach kościoła Św. Wojciecha rodziła się samorządność, tu powstał Komitet Obywatelski, będący reprezentacją solidarnościowej opozycji, odbyły się prawybory kandydatów „Solidarności” do Sejmu wybieranego 4 czerwca 1989 roku. Mieścił się także nieformalny sztab wyborczy, budujący czas wielkich przemian.
R
r