Parafia położona jest w pobliżu Gidel i Świętej Anny. Przez jej teren przebiega jeden z najbardziej uczęszczanych szlaków pielgrzymkowych na Jasną Górę. Jubileusz parafii w Garnku, to znakomita okazja, aby poznać bliżej jej historię.
1895 rok. Garnek zakupuje światowej sławy śpiewak operowy Edward Reszke. (Edward Reszke zadebiutował 22 kwietnia 1876 roku w paryskiej premierze “Aidy”. W następnych latach występował (często z bratem Janem i siostrą Józefiną – również śpiewakami operowymi) w najsłynniejszych operach świata: w Mediolanie, La Scali, Królewskiej Operze Covent Garden w Londynie, w Turynie, Trieście, Lizbonie oraz nowojorskiej Metropolitan Opera. Reszke przeszedł do historii jako jeden z najznakomitszych śpiewaków – basistów. Przez wiele sezonów był jednym z filarów zespołu Opery Paryskiej, a następnie Metropolitan Opera. Pozostawił trzy płytowe nagrania dokonane w roku 1903 dla amerykańskiej firmy Columbia.)
1903 rok. Edward osiada w Garnku. Buduje obszerny dwór, porządkuje park, prowadzi tzw. ochronkę dla dzieci pracowników majątku (budynek ten stoi do dziś, jest to ostatnia pamiątka po majątku Reszke).
13 września bieżącego roku parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Garnku obchodziła stulecie swojego istnienia.
Parafia położona jest w pobliżu Gidel i Świętej Anny. Przez jej teren przebiega jeden z najbardziej uczęszczanych szlaków pielgrzymkowych na Jasną Górę. Jubileusz parafii w Garnku, to znakomita okazja, aby poznać bliżej jej historię.
1895 rok. Garnek zakupuje światowej sławy śpiewak operowy Edward Reszke. (Edward Reszke zadebiutował 22 kwietnia 1876 roku w paryskiej premierze “Aidy”. W następnych latach występował (często z bratem Janem i siostrą Józefiną – również śpiewakami operowymi) w najsłynniejszych operach świata: w Mediolanie, La Scali, Królewskiej Operze Covent Garden w Londynie, w Turynie, Trieście, Lizbonie oraz nowojorskiej Metropolitan Opera. Reszke przeszedł do historii jako jeden z najznakomitszych śpiewaków – basistów. Przez wiele sezonów był jednym z filarów zespołu Opery Paryskiej, a następnie Metropolitan Opera. Pozostawił trzy płytowe nagrania dokonane w roku 1903 dla amerykańskiej firmy Columbia.)
1903 rok. Edward osiada w Garnku. Buduje obszerny dwór, porządkuje park, prowadzi tzw. ochronkę dla dzieci pracowników majątku (budynek ten stoi do dziś, jest to ostatnia pamiątka po majątku Reszke).
Rodzina Reszke rozpoczęła też starania o utworzenie parafii. Miejscowość Garnek należała dotąd do parafii Kłomnice. Z majątku wydzielono ziemię na potrzeby przyszłej parafii. Wybudowano dużą, nowoczesną plebanię, wokół założono sad. W każdą niedzielę i święta dojeżdżał do kościoła w Garnku ks. Jan Strzelecki z Kłomnic. 17 września 1899 roku ks. Strzelecki zamieszkał na stałe przy kościele w Garnku.
13 września 1903 roku na prośbę mieszkańców wsi Garnek, Kajetanowice, Karczewice, Kąt, Kuźnica, Piaski i przysiółka Antoniów biskup kujawsko-kaliski Stanisław Zdzitowiecki erygował parafię w Garnku, a jej teren został w całości wyłączony z parafii w Kłomnicach.
Okres międzywojenny. Proboszczem od 1919 jest ks. Kazimierz Znamirowski, społecznik, przyczynił się do założenia w Garnku Kasy Stefczyka, Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej, biblioteki i wybudowania szkoły.
1939 rok. Kiedy we wrześniu 1939 roku Niemcy dokonali pacyfikacji wsi Kajetanowice i zabili 93 mieszkańców, ks. Kazimierz Znamirowski postanowił ogrodzić zbiorową mogiłę zabitych i upamiętnić ją przez postawienie figury Matki Boskiej pod krzyżem. W Dzień Zaduszny na poświęcenie figury i nabożeństwo żałobne przybyły tłumy. Ksiądz wygłosił płomienne kazanie budzące wśród obecnych poczucie patriotyzmu i godności narodowej.
1944 rok. W dzień Trzech Króli – 6 stycznia 1944 roku o świcie żandarmi i SS-mani otoczyli wieś kordonem. Aresztowano kierownika szkoły w Garnku Jana Szadkowskiego z żoną, nauczyciela Kazimierza Jackowskiego oraz księdza Znamirowskiego. Wszyscy brali udział w konspiracji i znajdowali się na liście posiadanej przez Niemców. W trakcie pacyfikacji Niemcy spędzili do budynku szkolnego 60 mężczyzn wybranych spośród wiernych zdążających do kościoła. Wywieziono 33 osoby, a resztę zwolniono. Podobna akcja została powtórzona następnego dnia. Aresztowano kolejne 17 osób. Osoby, które były na posiadanej przez Niemców liście, zostały wywiezione do obozów koncentracyjnych. Ksiądz Znamirowski zginął 1 listopada 1944 roku w Nordhaussen. Kierownik szkoły i jego żona zginęli w obozie koncentracyjnym w Gross-Rosen.
Po wywiezieniu przez Niemców Ks, Znamirowskiego proboszczem zostaje ks. Józef Bartecki. 13 maja 1944 roku o godzinie 9 rano przyjechały do wsi Garnek dwa wojskowe, ciężarowe samochody. Zatrzymały się przy kościele. Z jednego wysiedli gestapowcy w cywilnych ubraniach wraz z żandarmami, z drugiego sami żandarmi. Część z nich zabrała baniaki z benzyną i udała się w stronę kościoła. Oblali modrzewiowe ściany i podpalili. Pozostali obstawili wszystkie drogi dojazdowe do wsi. Na ryneczku zrobiło się pusto.
Maria Bilewiczowa, naoczny świadek tych wydarzeń, tak je opisuje: “Naprzeciw mnie, po drugiej stronie drogi, palił się nasz kościół. (…) W owej chwili tylko to widziałam – płonął od góry. Wyglądał jak wielki czerwony kwiat. (…) Od góry wielki, iskrzący kwiat ognia, a dołem ciemna łodyga nietkniętego jeszcze ogniem kościoła. Ogień na wieży zaczął chwiać się, jak kwiat, który więdnąc pochyla głowę, potem z cichym trzaskiem zapada się wieża kościelna i cały kościół przemienił się w jeden wielki, ofiarny stos”.
Z plebani wybiegł ksiądz Bartecki. Chciał wejść do kościoła, aby ratować Najświętszy Sakrament. Kiedy był na progu zakrystii, strzelił do niego jeden z żandarmów. Nie wiemy, czy był to śmiertelny strzał. Płonąca świątynia zawaliła się, przyciskając księdza Barteckiego. Znaleziono potem jego ciało do połowy zwęglone. Pogrzeb księdza Barteckiego odbył się kilka dni później. Ks. Bartecki jest pochowany na tutejszym cmentarzu.
1947 rok. 7 października 1947 roku dzięki staraniom ks. Fabiana Zbieszczyka rozpoczyna się budowa nowego kościoła. Parafianie razem ze swoim proboszczem podejmują się prac fizycznych w okolicznych Państwowych Gospodarstwach Rolnych, aby w ten sposób zarobić pieniądze potrzebne do budowy nowego kościoła. Ogromne zaangażowanie i poświęcenie parafian w trudnych czasach powojennych wiązało się z prawdziwym talentem duszpasterskim i organizacyjnym ks. Zbieszczyka.
Poświęcenia nowego kościoła dokonał 2 września 1951 roku bp. Stanisław Czajka. Kościół zaczął się zapełniać. Następcy ks. Zbieszczyka – ks. Wincenty Chrzanowski i ks. Zdzisław Trzaska – dokończyli dzieło budowy nowej świątyni.
2003 rok. Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryji Panny w Garnku liczy około 2 tys. parafian. Proboszczem jest ks. Alojzy Zatoń. Działa tu osiem Kół Różańcowych. Parafia przygotowuje się do Nawiedzenia Obrazu Pana Jezusa Miłosiernego. Działa oddział parafialny Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, który wydał właśnie książkę mówiącą o dziejach miejscowości i parafii w Garnku. Stowarzyszenie czyni także starania o pozyskanie od Urzędu Gminy Kłomnice podziemi pod biblioteką w Garnku (budynek po dawnej stróżówce, ostatniej pamiątce po majątku Reszke), gdzie zamierza otworzyć kawiarenkę dla młodzieży, organizować wystawy zdjęć propagujących region i jego historię, animować czas wolny młodzieży.
SRK