BEKSIŃSKI. Drugie Muzeum
wystawa stała
malarstwo, rysunek z kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich
BEKSIŃSKI. Drugie Muzeum
wystawa stała
malarstwo, rysunek z kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich
do 9 lipca 2017
De Profundis. Wirtualna ekspozycja obrazów
Podróż przez świat obrazów Zdzisława Beksińskiego
Sala Muzeum
Wstęp biletowany: 20,- zł
De Profundis jest aplikacją 3D, jej użytkownik ma możliwość za pomocą okularów VR wniknąć do „wnętrza” obrazów Zdzisława Beksińskiego. Ich trójwymiarowość jest oczywiście złudzeniem, nie mniej sugestywny spacer po surrealistycznych sceneriach dzieł wywołuje niezwykłe wrażenia. Wykorzystanie nowych technologii wpisuje się w zainteresowania samego Beksińskiego, który chętnie sięgał po najnowsze możliwości przekazu. Seans dla jednego widza trwa ok. 10 minut. W tym czasie zwiedzający „przechodzi” przez trzy surrealistyczne światy. Odcięcie od rzeczywistości zewnętrznej wzmaga muzyka i subtelne dźwięki otoczenia. Atrakcyjnym elementem jest też poprzedzająca spacer wirtualna galeria z kilkudziesięcioma najbardziej znanymi obrazami artysty, w rzeczywistości rozproszonymi po różnych galeriach i muzeach, tu zgromadzonych na wspólnej, wirtualnej wystawie. Wirtualny spacer przynosi odbiorcy niezapomniane wrażenia i często zaskakujące reakcje.
do 9 lipca 2017
Stanisław Baj
Czarna rzeka
Sala Śląska
Obrazy Baja mają zawsze swój początek w bezpośrednim kontakcie z naturą, w malowaniu nadbużańskiego pleneru. Doświadczenie nieskończonej złożoności i niesłychanej harmonii natury przynosi znakomite efekty. Najważniejszym składnikiem malarstwa Baja jest światło będące łącznikiem rzeczywistości realnej i mistycznej. Malując rzekę za dnia, artysta skupia się nie tylko na oddaniu tafli wody, ale i nadbrzeżnej roślinności; obrazy z ostatniego cyklu artysty, z rzeką malowaną o zmierzchu (Czarna rzeka) charakteryzuje wygaszona i ciemnoszara kolorystyka. Malarskie myślenie Stanisława Baja wyraża tęsknotę za tym, co odeszło, za powolnym kontemplacyjnym stylem życia, uwolnionym od nadmiaru luksusu i konsumpcji.
14 lipca 2017, godz. 18.00
Wernisaż polsko-niemieckiej wystawy problemowej
DIONIZOS – ŚLAD MITU
Sala Śląska
W 2014 roku Miejska Galeria Sztuki prezentowała wystawę „Dionizos – współczesna odsłona mitu” z kilkadziesięcioma świetnymi dziełami odnoszącymi się do doświadczenia dionizyjskiego we współczesnym świecie. Dionizos wraca – pod nowym tytułem i w nowej realizacji jako wystawa przygotowana wspólnie przez Miejską Galerię Sztuki w Częstochowie i Galerię Rotes Haus w Meersburgu nad Jeziorem Bodeńskim. To nowa opowieść o doświadczeniu dionizyjskim we współczesności. Siła życia, transgresje, metamorfozy, ekstatyczność – oto w największym skrócie wątki tematyczne tej wystawy. Wystawa jest realizacją na styku sztuki i antropologii kultury, jej ścieżkę zwiedzania i interpretacji wyznaczają krótkie teksty i komentarze (zaczerpnięte m.in. z książki Karla Kerenyi’ego Dionizos); wystawa jako narracja słowno-wizualna.
Po prezentacji w galerii w Meersburgu teraz w Częstochowie zawisną znakomite dzieła polskich artystów, jak m.in.: Jana Lebensteina, Jacka Sempolińskiego, Jerzego Tchórzewskiego, Marii Jaremy, Mirosława Sikorskiego, Natalii Bażowskiej, Jacka Waltosia, obok dzieł niemieckich twórców, m.in. Otto Dixa, Waltera Stohrera, Markusa Lupertza, Bettiny Pradelli.
Wystawę przygotowały kuratorki: dr Barbara Major z MGS i Heike Frommer z Rotes Haus. Obie galerie wydały katalog, (dostępny w kasie MGS oraz – do przeglądania – na stronie internetowej Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie, www.galeria.czest.pl).
do 27 sierpnia 2017
Monika Wanyura-Kurosad
Paul Celan. Odłamki snu
rysunek, instalacja, film
Sala Poplenerowa
Odłamki snu to wystawa inspirowana twórczością poetycką Paula Celana. Dotyka ona głęboko świata emocji i wrażliwości człowieka. Narracja wystawy jest nielinearna, rozpięta pomiędzy różnorodnymi perspektywami spojrzenia na życie i czas w wymiarze osobistym oraz pokoleniowym. Wystawa operuje różnorodnymi językami plastycznymi, rysunek i instalacje prezentowane są wraz z projekcją filmu i obiektami książki artystycznej. Klamrą spinającą ekspozycję jest kolorystyka wystawy oraz operowanie metaforą. Szarość, czerń i biel, odcienie błękitu, srebrzenie się powierzchni tworzą przestrzeń poetyckiej metafory.
do 16 lipca 2017, godz. 18.00
Wernisaż wystawy
SYMULATORY
z kolekcji OBMS Daniela Zielińskiego
projektowanie (nie) użytkowe
Galeria Antresola
SYMULATORY to wystawa przygotowana jak projekt badawczy, ale z zaskakującą dawką dowcipu i humoru. Zebrane na niej przedmioty zaprojektowane przez Daniela Zielińskiego pozornie kwalifikują się do dziedziny designu, ale rola nadana im przez twórcę opiera się na zupełnie innych zasadach. Mamy do czynienia z artefaktami NIE są dziełami sztuki, NIE są też przedmiotami stricte użytkowymi, choć łudząco je przypominają. Trudno im przypisać praktyczne użycie, choć cudownie zaspokajają nasze irracjonalne potrzeby NIE-funkcjonalne. Niech zaświadczą o tym nazwy przedmiotów: Mono- i Multikliker, Stator – symulator obecności, Tableau – symulator obrazu, Postument osobisty – symulator relacji i in.
do 16 lipca 2017
DYPLOMY
Sala Gobelinowa
Wystawa prac dyplomowych studentów – artystów przygotowana przez Wydział Sztuki Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, jest jednym z kluczowych elementów weryfikacji efektów kształcenia. Prezentacja ma na celu szerokie spojrzenie na część prac dyplomowych powstałych na przestrzeni ostatnich trzech lat. Wybór poszczególnych prac należy do promotorów, którzy w najlepszy i najbardziej kompetentny sposób wskazują cykle dyplomowe, które w całości lub części znajdą się na ekspozycji.
27 lipca 2017, godz. 18.00
wernisaż wystawy
Anity Owsiannej
Defekt
Malarstwo
Galeria Antresola
Anita Owsianna (ur.1991 r.), jest absolwentką Wydziału Sztuki na Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie oraz Wydziału Edukacji Artystycznej na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Obecnie żyje i pracuje w Poznaniu
Obrazy-kolaże Anity Owsiannej to ekspresja jej osobowości. Formalnie stonowane – oparte na bielach i szarościach, z kontrastową czernią, są zarazem bardzo emocjonalne, intuicyjne, osobiste. Kolaż pozwala jej na wprowadzanie elementów zaburzających, defektów właśnie, w harmonijną całość. To rodzaj transgresji otwierającej widza na nowe doświadczanie sztuki. Szukając syntezy rzeczywistości, artystka sięga po abstrakcję, w której jednak odnajdujemy konkret – nasze człowieczeństwo: ból, strach, samotność, odmienność.
Taki jest jej ostatni cykl – „Defekt”. Jak deklaruje autorka: „Ten cykl to odpowiedź na ułomność ciała i obrazu. Efekty myśli i działań krążących wokół ustanowienia całości materii. Płótna niekompletne, ale scalone elementami innego. Niepewność i niemoc wyrażona zdecydowanym działaniem. Moment, gdy materia zostaje pozbawiona ogniw własnych, a elementy obce stają się jej integralną częścią.
foto: Defekt, AO, Flaw I, 120×100 cm
r