Przebywali w Częstochowie
Data urodzenia nieznana. Biskup warmiński, urodzony z Barbary Rupniewskiej, drugiej żony kasztelana kamienieckiego. Otrzymał staranne wykształcenie. W 1703 był kanonikiem krakowskim. Od 1706 sprawował nadzór nad szkołami diecezji sandomierskiej. 3.06.1710 objął po zmarłym bracie funkcję sekretarza koronnego. Za swego życia obejmował trzykrotnie biskupstwa: w 1711 chełmskie, w 1718 przemyskie i 19.12.1772 – warmińskie. Był znany ze swej szczodrobliwości, ufundował kolegiatę brzozowską “którą z wielkim nakładem grosza wyrestaurował i uposażył”. Dla katedry w Przemyślu sprawił tabernakulum. Sejm w Grodnie w 1726 r. delegował go do komisji, która miała działać na rzecz przyłączenia Kurlandii do Korony, zajętej przez Rosję. Na żądanie Szemboka do Menszykowa Rosjanie opuścili Kurlandię. 15.09.1727 Szembok zwołał Sejm kurlandzki, ogłaszając unię tego terytorium z Rzeczypospolitą. Zmarł 16.03.1740. Jego kazania i nieliczne prace jak: “Krótkie zebranie nauki chrześcijańskiej”, “Róże tajemnic niebieskich”, “Polityczne mowy”, wydane były przez jezuitów, którzy byli wdzięczni Szembokowi za ufundowanie gmachu kolegium jezuickiego w Reszlu.
Biskup Krzysztof Szembok koronatorem obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze. Z uwagi na ważne, historyczne wydarzenie, mające miejsce w jasnogórskim klasztorze, zamierzamy przybliżyć Czytelnikom w skróconym wymiarze rolę, którą spełnił Krzysztof Szembok podczas koronacji obrazu Matki Bożej, reprezentując Stolicę Apostolską, z upoważnienia nuncjusza Grimaldiego. Wspomniany wyżej nuncjusz wyjechał do Drezna na spotkanie z Augustem II załatwić pilne sprawy, dotyczące polskiego duchowieństwa. Z tego właśnie powodu na koronatora wyznaczył Krzysztofa Szemboka. W tym czasie Częstochowa należała do diecezji krakowskiej, to też jej biskup poczuł się dotknięty z powodu pominięcia jego osoby. Decyzja nuncjusza Grimaldiego została jednak uszanowana. Biskup Szembok edyktem wydanym w Skierbieszewie (Zamojskie) 4.07.1717 powiadomił właściwe organizacje kościelne w Polsce o wyznaczonej dacie koronacji cudownego obrazu na dzień 8.09.1717. Dwie złote korony ofiarowane Jasnej Górze przez papieża Klemensa XI zostały przekazane przez nuncjusza 22.07.1717 kanclerzowi wielkiemu koronnemu Janowi Szembokowi, który złożył je do tymczasowego przechowania w pałacu Denhoffów w niedalekiej Kruszynie. Staraniami na koszt Leszczyńskiej, wojewodziny kaliskiej i żony kanclerza, korony zostały ozdobione różnymi wartościowymi kamieniami. Biskup Szembok przybył do Częstochowy na dwa dni przed uroczystościami tj. 6 września. Nazajutrz przywieziono korony przez podstolego koronnego, Aleksandra, też Szemboka, które przechowano pod strażą w kaplicy św. Józefa. 8.09.1717 o godz. 8.00 rano na przyniesiony przed wielki ołtarz obraz, przy huku wystrzałów armatnich i dźwiękach orkiestry klasztornej, korony po raz pierwszy włożył na głowy Matki Bożej i Dzieciątka biskup koronator. Akt ten został poprzedzony odczytaniem dekretu kapituły watykańskiej i treści upoważnienia dla osoby, do dopełnienia koronacji. Przekazujący otrzymał od prowincjonała klasztoru pisemne potwierdzenie odbioru koron. Obliczono, że na uroczystości przybyło ponad 150 tys. uczestników, wśród których byli pielgrzymi ze Śląska, Moraw i Węgier. Dodajmy, że król August II, w lutym 1717 r. ofiarował na ręce będącego w Warszawie przeora złotą koronę z diamentami, jako wotum do kaplicy Najświętszej Panny Marii.
ROMAN WINIAREK