Jak sen dziedzica uratował budowniczych kościoła

Od parafii do parafii w byłym województwie (142)

Oprócz opisanej już poprzednio parafii w Sadowie jest jeszcze tylko jedna miejscowość w dekanacie Sadowskim, w której parafia powstała wcześniej niż w XX w. Są to Kochanowice, w których już w 1853 r. powstała samodzielna placówka duszpasterska. Wcześniej należały Kochanowice do odległej aż o ponad 20 km parafii w Lubszy. Za nim jednak erygowano tą parafię – bo już w 1823 r. – powstał w Kochanowicach murowany kościół. Ufundował go dziedzic Sylwiusz von Aulock, podobno jako dziękczynienie za powrót do zdrowia – po ranach odniesionych w napoleońskiej bitwie pod Lipskiem (1813 r.). W czasie jego budowy doszło katastrofy budowlanej, kiedy to zwaliła się ledwo ukończona wieża. Ponieważ w zdarzeniu tym nikt nie zginął – mimo, że na budowie przebywało wielu robotników – istnieje przekaz mówiący o wyjątkowych okolicznościach tego wypadku. Otóż tuż przed powstawaniem pęknięć na wieży i wypadaniu z niej cegieł przybiegł na budowę fundator kościoła. Chwilę wcześniej miał on proroczy sen o walącej się wieży i dzięki temu zdążył wszystkich ostrzec. Zniszczona wieża została bardzo szybko odbudowana, tak że w dniu 9 września 1823 r. można było umieścić w jej kopule pozłacane naczynie z aktem historycznym i monetami. Przebudowany w 1930 r. posiada cechy późno barokowe (na zdjęciu), a wewnątrz figury z XVII w. Za kościołem ukryty jest zadbany cmentarz na którym można odszukać wojenne ślady. Są nimi: po prawej stronie głównej alejki mogiła żołnierzy WP poległych w Kampanii Wrześniowej – z białym orłem na kamiennym nagrobku (na zdjęciu), oraz po lewej stronie ziemna i anonimowa mogiła żołnierzy niemieckich poległych w 1945 r. Natomiast w centrum Kochanowic (za siedzibą Urzędu Gminy) znajduje się kamienny krzyż z tablicą epitafijną. Upamiętnia on 10-ciu Polaków powieszonych w tym miejscu w dniu 6 czerwca 1944 r. Byli to zakładnicy przywiezieni z więzienia w Lublińcu, których Niemcy zamordowali w odwecie za śmierć leśniczego z Lubocka. Również w centralnym miejscu znajduje się zespół szkół gminnych. Ulokowane są one w zabytkowym, klasycystycznym pałacu zbudowanym przez rodzinę de Blachów (koniec XVIII w.), a podwyższonym na początku XIX w. już przez von Aulocków (na zdjęciu). Do gminy kochanowickiej należą sąsiednie Kochcice, których historia ma sięgać pierwszych lat XIV w. Od początku swego istnienia Kochcice należały do parafii w Lubecku (dekanat lubliniecki) i dopiero z chwilą powstania parafii w Kochanowicach znalazły się na jej obszarze. Tak trwało jeszcze przez blisko 100 lat, kiedy to w latach 1945-46 przebudowano budynek dawnej stajni folwarcznej na tymczasową kaplicę mszalną. W ten sposób mogła powstać w Kochcicach filia parafii kochanowickiej, która już w 1949 r. otrzymała status samodzielnej placówki. Jednak, jeszcze przez 20 lat opiekę nad tą parafią musieli sprawowali Ojcowie Oblaci z Lublińca, bowiem dopiero w 1969 r. władze państwowe zgodziły się na mianowanie proboszcza w Kochcicach. Początkowo zamieszkał on w przystosowanej dawnej karczmie (na zdjęciu) znajdującej się naprzeciwko prowizorycznego kościoła (na zdjęciu) – który do dzisiaj czeka na wybudowanie nowej świątyni. W jego bocznym ołtarzu znajduje się obraz Matki Boskiej, który pochodzi z kaplicy kochcickiego pałacu – o którym szczegóły w następnych odcinkach.

ANDRZEJ SIWIŃSKI