Od parafii do parafii w byłym województwie (231)
Przy jednej z trzech poznanych tydzień temu drewnianych kładek znajduje się dawne siedlisko młynarza Krawczyka. Znajdziemy je nad samym brzegiem Liswartą, obok styku miejscowości: Brzózki i Nowa Wieś. Teraz, tak w ruinach murowanego młyna jak i w drewnianym – krytym strzechą – gospodarstwie urządzone zostały dwie letniskowe dacze. W pobliżu dawnego młyna natrafimy przy lokalnej szosie na Miejsce Pamięci Wojennej. Jest nim betonowy obelisk otoczony płotkiem z łańcuchów i tablicą z napisem: „Miejsce uświęcone męczeństwem 10 bezimiennych polskich patriotów zamordowanych przez faszystów hitlerowskich w dniu 21.0.81944 – społeczeństwo Gm. Popów”. Zbrodnia ta była odwetem za śmierć jednego z Niemców z rąk partyzanckich.
Przedostając się kładką – obok młyna – na drugi (prawy) brzeg Liswarty znajdziemy się w miejscowościach: najpierw Sowiocha, a następnie Borowa. W tej drugiej stoi na wzgórku malowniczy kościół filialny parafii z Miedźna (na zdjęciu). Wybudowany w 1983 roku jest poświęcony świętemu Maksymilianowi Kolbe. Z tego miejsca już tylko krok do nowego zalewu „Ostrowy”. Ulokowany w pobliżu nowoczesnej oczyszczalni ścieków został oddany do użytku w 2003 roku. Akwen ten powstał na rzece Oksza Biała (prawy dopływ Liswarty – którego nazwa pochodzi od dawnych siekier – Okszy, którymi karczowano tutaj lasy). Ma on przede wszystkim charakter retencyjny tj. gromadzenie wody opadowej w sztucznych zbiornikach, by zapobiegać powodziom. Budowany przez 3 lata powstał na terenie leśnym i ma 39 ha powierzchni. Od 2004 r. spełnia już rolę łowiska specjalnego dostępnego dla tych wędkarzy, którzy przyczynili się do jego budowy (specjalne składki). Zarybiono go wieloma gatunkami ryb z karpiem i szczupakiem na czele. Na jego wschodnim brzegu (z plażą) powstaje ośrodek rekreacyjny z wypożyczalnią sprzętu wodnego, oraz cały szereg ogrodzonych działek letniskowych. Nazwa zalewu pochodzi od sąsiedniej miejscowości, która zamyka wschodni brzeg zalewu, czyli od Ostrowów – które od 1 stycznia 2009 r. mają urzędową nazwę Ostrowy nad Okszą.
Historia tej miejscowości sięga połowy XIII w., kiedy pierwsi osadnicy zakładają swoje siedliska na wysepkach w rozlewisku rzeki, czyli na ostrowach. Pierwsza wzmianka pisana pochodzi z 1383 r., gdy w dekrecie Władysława Opolczyka wymienia się wieś Ostrowy leżącą w powiecie krzepickim. W kronikach Jana Długosza występuje już jako wieś królewska nadana przez Władysława Jagiełłę proboszczowi z Miedźna. W czasie potopu szwedzkiego Ostrowy zostają prawie zupełnie zniszczone. Odradzając się szybko mają już w 1884 r. własną Szkółkę Ludową. Jednak parafia powstaje tutaj dopiero w 1922 r., a na pierwszy kościół adaptowano dawną, drewnianą remizę strażacką. Wydzielona z parafii w Miedźnie dopiero w latach 1937- 39 przystąpiła do budowy solidnego kościoła. Wybuch wojny przerwał budowę i o mało co nie zniszczył świątyni, bowiem walczyła tutaj z Niemcami wycofująca się spod Mokrej Wołyńska Brygada Kawalerii (w kierunku Brzeźnicy). Dopiero po wojnie dokończono budowy kościoła, który w 1964 r. został konsekrowany. Kolejni proboszczowie doposażyli i unowocześnili swoją świątynię doprowadzając ją do obecnego, oryginalnego wyglądu (na zdjęciu). Tuż obok znajdującego się w centrum Ostrowów mostu nad Okszą (ul. Częstochowska) umieszczono uroczyście w 2000 roku żelazny krzyż na ceglanym postumencie. Ufundowany przez mężów i ojców z parafii upamiętnia miejsce, gdzie stał pierwotny kościół parafialny- czyli dawna remiza(na zdjęciu).
Andrzej Siwiński